Alle inzendingen over emoties

We hadden plaatsgenomen op een van de houten banken die in lange rijen staan opgesteld in onze stationshal; mijn beste vriendin en ik. Door de jaren heen stond ze aan mijn zijde en verdroeg ze zelfs met groot geduld al mijn strapatzen, nukken en grillen, aantijgingen en aanvallen. De kou van...

'Je gaat me toch niet vertellen dat je als ik met je vrij aan een hostie ligt te denken? Ik lach me slap, zeg.' uit 'Vals licht', Joost Zwagerman Sinds de roomse jongeling Evermoed van Bevervoorden verkering heeft met de protestantse deerne Anemone Vrijthoff komt hij ook geregeld in de Oude...

‘Wat zeg je?’ vraagt mijn vrouw. ‘Ik moet weer eens naar de brillenboer.’ ‘O, dat kan vanmiddag wel,’ meende ze. Ik vind het prettig als ze even meegaat, dan kan ze gelijk het montuur beoordelen. Mijn ogen zijn namelijk van een dusdanige kwaliteit dat als ik het nieuwe montuur zonder...

Het was alsof het in oktober nog zomer was, hoewel ik afscheid heb moeten nemen van de zomer en tevens van de zomer van mijn leven. Op mijn wandeling passeerde ik de Lange Nieuwstraat die zich links en rechts van me uitstrekte en nam ik het straatnaambord welhaast verbaasd in ogenschouw; was dit...

De morgenhemel toont vele tinten; zij licht kleurrijk op. Weer is een dag aangebroken in de Nassaustraat, die meetellen zal voor de eeuwigheid. Het licht werpt dartelende, wervelende vlekken op de wanden van mijn kamer, altijd anders, altijd fascinerend. Het speelt over het jeugdportret uit mijn...

Door de duisternis die de wereld ook in de vroege morgenuren overspoelt ben ik opnieuw op weg gegaan en passeerde ik de gebouwen van de GGZ. Onder meer die heilloze, nu verlichte vergaderzaal waarin ik eens mijn zinloze en onbetaalde notuleerwerk verrichtte terwijl de andere deelnemers aan de...

Kan wel janken... Wat moeten we toch met onze emoties? Moeten we ze negeren of juist aandacht geven? Je kunt ook stoïcijns gedrag vertonen. Maar waren de stoïcijnen wel zo onverstoorbaar of is het begrip wat doorgeslagen en heeft het stoïcijns gedrag een negatieve lading? De stoa...

Om nou te zeggen dat ik me door reclame laat beïnvloeden; ik dacht het niet. Toch weet ik dat we onbewust toch worden beïnvloed, ook al proberen we slechts dat te kopen wat we nodig heb. Ik ken iemand uit de buurt die als ze gaat winkelen dat koopt wat het in de aanbieding is. Bij die figuur...

In de herfst van 1986 verbleef Bjarne soms uren of hele avonden in zijn fantasiestad Amsturia, waar schilders aan het werk waren met het vol kladderen van grote vellen papier. Het was een experimentele periode, waarbij Bjarne zich dikwijls afvroeg wat de zin was van het leven. Waren er verborgen...

Tja, wat zou ik moeten antwoorden, als iemand mij eens vroeg: "In welk laatje zijn jouw verhalen thuis te brengen?" Dat zou weleens aanleiding tot een wijd uiteenlopend gesprekje kunnen geven. Ik weet dat mijn verhalen een kinderlijk aanzien hebben en eenvoudig van draad en opzet zijn. Zijn het...

Zijn jullie ook zo blij, zo geweldig blij met alles wat er gebeurt momenteel? Blij met de shit die de titel ‘oorlog‘ heeft, blij met de dwaze capriolen omtrent het mishandelen van vrouwen, oké het is ver weg maar toch - haalt het ons land in? Zo blij met de huidige gang van zaken omtrent de...

Een Regiotaxi hobbelt voort als een mislukte cakewalk door de straten, die alle de naam van een componist toebedeeld hebben gekregen. In de Massenetstraat stapt mevrouw in en vervolgens vloeien vele klachten van haar lippen. Diepe rimpels, lopend van ooghoek naar mondhoek, tekenen haar gezicht en...

Nog altijd verblijft hij daar, is hij daar, in de inrichting, zijn miserabele thuis, zijn verblijfplaats. Daar denkt hij aan mij, wacht hij op mij, die hij altijd zozeer verwelkomt, naar wiens komst hij zozeer uitziet. Onbekend blijft mij altijd hoe in zijn zozeer gemankeerde brein de...

Een herinnering houdt mijn beste vriendin levend aan de man die mijn vader was en wiens genen krioelen in mijn bloed en aderen. En zo herleeft hij, leeft hij voort als had niet het graf zijn terugkeer en wederopstanding voor altijd onmogelijk gemaakt, verhinderd en verboden... In mijn...

“Daar waar dwaze vertellingen waren in zuchtend landschap van andere verhalen kwam ze hem tegen, zwerver in zijn onderbroek. Ze wist dat hij arm was, dat hij niet veel geld had om van te leven. Onderweg, ze was op weg naar bezieling, zoals dat zich liet voelen, nu de reis zich moest...

Poetin en Trump hebben in hun narcisme gemeen dat ze een nederlaag niet kunnen toegeven.

Vanmorgen niet al te vroeg opgestaan, dat doe ik meestal niet op zondag, want laat me maar eerlijk wezen de zondag vind ik de minst leuke dag van de week. Zelfs het vooruitzicht dat de eerste serieuze voetbalwedstrijd van het nieuwe seizoen, vanavond om de Johan Cruijff Schaal, zoals die meestal op...

Ik hoorde mijn naam weerklinken in de Kringloopwinkel. "Ien" noemde ze mij; het was de naam "Ien", afgeleid van mijn werkelijke naam "Ineke" die ik graag hoor weerklinken en uit verre, verre diepten, uit onachterhaalbare verten, uit een zo ver verleden herinnerde ik mij de vrouwengroep,...

Ons land is bedolven onder een deken gemaakt van crisis, een nieuw materiaal wat uitgevonden is en in vrijwel alle sectoren wordt gebruikt dus! Een meegaande stof, een materiaal wat zo buigzaam is als een elastiekje en net zo stevig dus? Zo sterk dat het bij iedereen, achter welke voordeur dan ook,...

Kabouter Pim Harmsen woont al zijn hele leven in de Verhildersum-borg op Wierde 40 in Leens. Hij durft er zijn olijke puntmuts om te verwedden, dat het nu toch al wel zo'n twee eeuwen geleden is, toen hij zijn intrek nam. Hij heeft de deftige barones Willeke Onsta mog gadegeslagen, toen zij in...

'Ik ben in een vreselijke dip beland, gatverdamme Paulus, wat is het leven toch vreselijk unfair en onvolmaakt!', zegt Koen Konijn tegen één van zijn beste vrienden. 'Kun je iets meer specificeren!', zegt Paulus, die zijn neus met cocaïne vult. 'Nou, ik bedoel het overlijden van Sandy, man,...

Een lief en altijd vrolijk, spontaan en zorgzaam meisje. Staat altijd voor iedereen klaar en niks is haar teveel. Dat is hoe vele mij omschrijven. En true, ben jij lief voor mij, dan ben ik lief voor jou. Maar altijd vrolijk? Nee, de buiten wereld hoeft niet te zien, dat ook ik, kan huilen....

Het was herfst in de oude stad Utrecht. Bjarne had alle ansichtkaarten van Joop van Teil in een grote enveloppe gedaan en die teruggestuurd naar Amsterdam. Hij was met zijn hospita in een galerie voor moderne kunst. Het krachtige werk van Peter Halm was een spiegel voor de ziel. Bjarne liet zijn...

Toen de jeugdpsychiater die herfstmiddag vroeg waarom Bjarne Gosse dacht dat hij verliefd was op Kees Broodakker bleef hij hem in eerste instantie een antwoord schuldig. Diep snoof hij de geuren van de herfst in zijn neus, die alle puurheid van het leven wilde proeven. Het raam stond open om de...

Op mijn dagelijkse wandeling loop ik even langs de vaart. Ik meende er een moedereend met jonkies te zien zwemmen. Jawel hoor, daar zwemmen ze. Een trotse moedereend met een stuk of acht donzige geelkoppige bolletjes driftig achter haar aan peddelend. Hopelijk kan een eend niet echt goed tellen of...

Als altijd komen de bussen voorbij op de snelweg naast mijn huis; in fel-oranje letters is hun bestemming vermeld op hun buitenkant: "De Efteling/Den Bosch". Vandaag ga ik naar mijn oude tante; naar Engelen bij Den Bosch, naar Haar, die mij trouw bleef als weinig anderen, waar mijn overige,...

‘Hoi buurman, even aan de wandel?’ ‘Ja, ik heb zin om iets op te halen.’ ‘Kun je dan niet beter met de auto gaan, de lucht dreigt.’ ‘Nou nee dan lukt het me niet om het op te halen. Dan moet ik te veel opletten. Ik moet mijn zinnen dan te veel bij het autorijden houden. En...

De man liep weer eens over het pad langs de bosrand. En het toeval wil dat toen hij weer bijna bij die onoverzichtelijke bocht arriveerde, de vrouw met Josje de St Bernard kwam aan lopen. Dit keer was Josje aangelijnd en kwispelstaartend kwam Josje hem tegemoet, de vrouw enigszins half...

Zo op het eerste gezicht lijkt alles pais en vree te zijn, maar in de Boetselaersborg te 's-Heerenberg zijn de poppetjes aan het dansen en viert het surrealisme hoogtij. 'Zeg, Dieudonné, mafkeesje, waar zit je nou weer, ouwe mallerd van me?', roept Esmeralda d'Armagnac Sastanet over de...

De allerliefste bracht onlangs een wagentje, een karretje op wieltjes en van rood linnen mee dat nu werkloos staat te pronken in het halletje van mijn flat, maar dat nooit in gebruik zal worden genomen.... We leven langs elkaar heen. De diepgaande sentimenten, de obsessies, de gedachten bewaar...