Alle inzendingen over voorjaar

Haiku Glanzen overal in het bos witte bloempjes? Zonlicht treft grondloof! Prozatekst Heerlijk heen en weer banjeren en rondkijken in dat Lentebos! Even met de ogen knipperen... Die glanzende zilverkleurige vlekjes; zijn dat allemaal witte bloempjes? Eens beter kijken. Nee, al die grondblaadjes zijn bevlekt met zonlicht en zijn net neergestrooide…

Mijn voorjaar is nog niet begonnen, ik zit nog vast in de wintersneeuw en het licht draalt nog mondjesmaat door het hoge venster. Verstopt in de geestelijke verwarring van de depressieve kilte. De lichamelijke pijn, het niet kunnen slapen en de vele pillen geven de indruk dat mijn lichaam is opgebouwd uit levenloos materiaal.…

Met een niet te stuiten snelheid van zo'n 2 à 3 cm per etmaal melden ze dat het voorjaar zal komen. Sterker: het is begonnen. De vogels maken ook andere geluiden dan een paar weken geleden. Hetzelfde elk jaar nieuw. De seizoenen trekken als een optisch-grammaticale studie aan me voorbij.…

Die vrouw is klaar voor het voorjaar, maar noch zij, noch man en kind zijn er vrolijker van geworden. Zo gaat dat straks waarschijnlijk ook als mijn vriendin naar buiten komt. Op dat moment schuift er een wolk voor de zon.…

Bruin, dor loof bedekt de bosgrond ven het bekende sprookjespark; ondanks rotting heeft het een aangename geur, die de Efteling tot krachtig, nieuw leven wil opwekken. Op sommige plaatsen vertonen sneeuwklokjes en krokussen zich bescheiden. Deze vroege bloemen bemoedigen tijdens hun kort bestaan de schuchtere bladknoppen van bomen en struiken, spreken…

Ze omhult me als een mantel van steen en ik beleefde er zomers en winters, voorjaar en najaar. Mijn woning kan niet concurreren met een villa of penthouse maar ze herbergt zelfs een "tuinkamer" die in voorjaar en zomer uitzicht biedt op weelderig en uitbundig groen.…

Graag ook op een donderdag in het voorjaar omdat er dan zo'n leuk lang weekend van gemaakt kan worden.…

“Ik liep door een volkomen lege en onbekende straat in een stad waar ik nog nooit was geweest. Maar onderweg zag ik aan de overkant een aantrekkelijke man lopen. Ik rende naar hem toe om te kijken waar ik was. Ik raakte zijn schouder aan en hij draaide zich om, ik was verrast, want ik zag je gezicht, Bjarne. Lange tijd kon ik van verbazing geen woord…

Inderdaad was de temperatuur in dit vroege voorjaar nog niet hoog gestegen en zelf droeg de dame blote voeten met keurig gelakte nageltjes in slippers. "Hebt u gaan andere schoenen?" vroeg ik haar, maar onduidelijk bleef mij waarom zij de kou wenste te trotseren....…

De bremstruiken luisteren ons noordelijke voorjaar steeds op naast alle overige uitbundige bloesems. Haar moest ik afgeven, overgeven aan de oneindigheid....…

Het RIVM (Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu) heeft de Vereniging Kritisch Prikken dit voorjaar beschuldigd van het verspreiden van informatie over baarmoederhalskanker die 'aantoonbaar onjuist' zou zijn.…

De bus volgde steeds de welbekende route (Von Weberstraat, Heikantlaan en verder): het parcours dat naar jou voerde, dat leidde naar je kleine huisje, in het voorjaar omringd door talloze krokussen en waar de "psychiatersfauteuil" voor me klaarstond.…

Opnieuw was Bjarne bijna in de listen van een Russische homoseksuele hosselaar gestonken. Prachtige foto’s met ontbloot bovenlijf bij een rivier. De glimlach van een fotomodel en het karakter van een begripvolle betweter. Alles was te mooi om waar te zijn en de liefde was ook wederzijds. Maar er ging weer een moeder of een oma dood en de erfenis stond…

De vogels fluiten hun keeltjes schor. ‘Tjielp, tjielp’, klinkt de lokroep in het bos en in de duinen. De kale takken met hier en daar een ontluikend, groen pukkeltje kijken uit naar je warme omarming. Tuinen en grasvelden vertonen heel schichtig een paarse, witgele gloed en wachten op jouw vurige kussen, die ze zal laten bloeien. En ik dan, zie…

Het voorjaar was nog koud maar de warmte van onze vriendschap maakte veel goed....…

Bjarne probeerde de essentie te begrijpen van de dwaze droom waarmee het voorjaar van 1999 begon. Wat was begonnen als een romantisch sprookje had nu de inhoud van een scene uit een horrorfilm. Eerst was het een mooie droom, later werd het een angstaanjagende nachtmerries.…

Pasen is geweest het wordt voorjaar eindelijk wat warmer weer na de ellendige winter maar vakantie zat er ook niet in misschien weer even naar moeder.…

Het voorjaar van het kalenderjaar 2008 stond in het teken van een expositie van zeven schilderwerken van Bjarne Gosse. Buiten de psychiatrie om en zonder de hulp van zijn twee vrienden kreeg hij een tentoonstelling in een horecagelegenheid in de buurt voor elkaar. Er werd een interessante flyer gemaakt met een tekst over zijn schilderwerk.…

Druilerige voorjaarsregen was het decor van de lente in Amsterdam. En ook de wind liet zich met graagte gelden. De mensen op straat worstelden met de paraplu of waren gekleed in waterdichte regenpakken. Het lukte Bjarne niet om droog te blijven. Toen hij thuis was, moest hij zich omkleden. Even later genoot hij van een warme kop koffie. Op de radio…

Het voorjaar van 1989 vond voor Astrid en Bjarne grotendeels plaats op een zonnig eiland. Lange wandelingen over warme stranden, zwemmen in de zee en lezen onder een parasol. De twee geliefden hadden het er naar hun zin. Bjarne had twee boeken meegenomen: “I Know Why the Caged Bird Sings” van de Amerikaanse schrijfster en dichter Maya Angelou.…

In het voorjaar van 1992 stond er een fietstocht door het Amsterdamse bos in de agenda gepland. Tussen alle regendagen door kwamen er dagen dat het de moeite waard was om er op uit te trekken. Om het voorjaar te beleven in de natuur. Joshua Eenoog had met Bjarne afgesproken. Het werd een onvergetelijke dag in het Amsterdamse bos.…

Plotseling kwam Trudy Mol weer in beeld in het levensverhaal van Bjarne. Nadat ze uitvoerige essays over sadomasochisme en de rusteloze consument had geschreven was ze politicologie gaan studeren. Daarnaast was ze vrijwilliger in de studentenbioscoop Kriterion in Amsterdam Oost. Er werden daar tentoonstellingen georganiseerd met het werk van kunstenaars…

Het voorjaar van 1996 begon met een bizarre droom vol begeerte en genegenheid. Bjarne had na een korte periode van voorjaarsgriep een dag in de natuur gewerkt. Opgewekt was zijn verlangen om samen met een man een man te zijn. Hij had zich neergelegd bij zijn intellectuele beperkingen en voelde een oerinstinct door zijn aderen stromen.…

In het voorjaar van 1997 leek het of Bjarne al die jaren voor Jan met de korte achternaam had gewerkt. Toen de hulpverlener hem wees op het bestaan van het Troebel Water Collectief, aarzelde Bjarne eerst. Toch besloot hij een bezoek te brengen aan een bijeenkomst van deze groep kunstenaars met een psychiatrische achtergrond.…

In het voorjaar van 1998 waren de vergaderingen van het T.W.C inmiddels berucht. Er kwamen mensen opdagen die nooit in het atelier waren gezien, zij voerden het hoogste woord. In een psychiatrische ambtenarentaal werden de simpelste feiten ingewikkeld gemaakt. Mensen werden met apen vergeleken en apen met mensen.…

In de Amsterdamse Staatsliedenbuurt werd een dichtcursus gegeven waar Bjarne zich voor inschreef. Het waren leerzame schrijfsessies, met als resultaat een dichtkrant waarin de gedichten werden opgenomen van de verschillende deelnemers. Het was Wim Brands die leiding aan deze bijeenkomsten gaf. Bjarne werd uitgekozen als een van de redactieleden.…

In het voorjaar van 2001 was Bjarne twintig dromen over het boerderijleven in Portugal rijker. Het waren kleurrijke dromen, vol liefde en aandacht voor de eenvoudige dagelijkse handeling op de Portugese boerderij van Kees. Bjarne was al een vakantie aan het plannen om een bezoek te brengen aan het landgoed van Kees.…

“Alles wat er is, is communicatie, de rest is projectie, dat geldt zowel in de liefde als in vriendschap.” Gerard Vroeg probeerde in een laatste poging om Bjarne te interesseren voor zijn studie Filosofie Bjarne over te halen weer met hem te communiceren. Gerard was altijd al een vrije vogel geweest. Sinds zijn studie hield hij niet op met experimenteren…

Het leek nu echt gedaan met het nachtleven in Amsterdam voor Bjarne. Er was nog eenmaal een oprisping na een halve fles rode wijn, een onverwachte zoen op de dansvloer, en daarna mistig weer thuis met een kater. Het hoefde niet meer voor Bjarne, die schemerwereld van dansende mensen. Het gaf een goed gevoel dat Emma in Jan Boter een dierbare vertrouweling…

In het voorjaar van 1994 raakte de beste vriend van Bjarne, Berend uit Utrecht, bevriend met twee jonge Turkse mannen. Zij hielpen hem voortaan met het onderhouden van de tuin en de aanleg van een nieuwe badkamer.…