Alle inzendingen over Herman Va

...beleving en ben ik immens dankbaar dat ik dit heb mogen be-horen, be-kijken, be-voelen, iets waar ik al van mijn pubertijd van droomde en nu werd waargemaakt. Met zielsdankbaarheid in mijn hart draag ik die avond in me mee...!

...van België tot Nederland, onder het gezag van het Nederlands Koningshuis. Siegfried, denk in het vervolg beter na voor je zo’n dingen zegt. Als je ooit een toespraak geeft en je zegt zoiets luidop voor een grote massa, dan begint er gegarandeerd iemand in het publiek heel luid te...

...vando deso mak. Pushti kai mak allis. Comador va nush po midor. Ne doek ushda djaf lori bat. Dorit. Bela bori doi ki na. Ashta garisa ni por. Am ni ga ima gado toushari ka dermo. Gako pachau doi keri takot. Toe kol ba ni parko, al tapi nush dar mi alka. Falta ko ma shunti den no patinto...

...‘Hoe gaat het nog?’ - ‘Ik mag niet klagen. Ik ben wat aan het dichten. Waarvoor bel je?’ - ‘Zomaar. Herman?’ - ‘Ja?’ - ‘Als je ooit in een stad ver van hier op de grond gaat liggen en geen adem meer krijgt, mag ik je dan bellen, of zou je dat storend vinden?’ -...

Ik zou niet graag de ander zijn, die problemen heeft gekregen met mevrouw Hermans. Neen, dan zou ik absoluut niet een ander mens willen zijn! Problemen met mevrouw Hermans, nee, dank u!

Onder een andere naam heb ik hier gewag gemaakt van mijn buurman Herman, ook bekend onder de noemer boze buurman. Hij is nooit meer boos, gleed zojuist doodstil de lijkwagen in, dag buurman Herman.

...er een mediastorm ontstaat, want dat is ongemakkelijk. Een tweede kans kan wel, maar het moet niet opvallen. Dat is ongemakkelijk voor de VVD. En voor Sophie.

...Jenny met de twee borden naar de grote eettafel, die ze met de grootste zorg had gedekt, compleet met kaarsen en prachtige linnen servetten. Ze zette aan beide zijden van de tafel een bord neer en nam plaats. Ze zette haar vork in een plak vlees en sneed er een stukje af. Ze hield de vork in...

...ik zo. En niet zeuren dat Margarita toen ze mamaatje betrapte pas 12 was, Edwin! Meisjes van 12 weten heus wel wat roken is.

...voorzichtig oppakken bij zijn lange poten misschien en hem buiten neerzetten, voor de deur van de buren. Bedankt. Graag gedaan.

...regent het nog, ook al is die zuur en schijnt zo af en toe de zon...! Hoewel die ook niet ongevaarlijk is...! *(nieuwe) denkrichting bepalen

...mijn gehele wezen, die ik juist transformeer via énorme toorn, om het gedragspatroon van vrouwen te doorbreken!

...het toch altijd goed gedaan heeft. Een man in tranen en een viervoeter die er helemaal niets van begreep. Buurman Herman, een kleine tragedie.

...dat was mijn oud-oom. Ik ben een nazaat.’ Van boven klonk een licht gekraak. Beide mannen keken naar de toren, die licht zwaaide in de middagbries. ‘Wat gaat u daar aan doen, Petrus?’ Die haalde de schouders op. ‘Aan de kant gaan zitten die minder overhelt. Meer zou ik niet...

...op onze weg van wieg tot graf? De rozen in de Loudonstraat lijken het bewijs van het tegendeel

...warm bad, luisteren naar de gortdroge grappen van Finkers. Hij relativeert alles weg. Het moet maar een gewoonte worden: op de zaterdagavond, altijd Herman Finkers, nooit meer Paul de Leeuw met zijn afwijkingen laten pronken. Ondanks dat moet er toch een regering komen die geen oude en...

...is later herbegraven op de begraafplaats achter het dorp. Klaaske en Alex zijn beiden veroordeeld tot lange gevangenisstraffen. Mijn zuster is in de gevangenis overleden en hoe het met Alex is afgelopen weet ik niet. Dat was mijn geheim Wouter en ik ben blij het kwijt te zijn, maar praat er...

Weet waarvoor je gaat Petra Hermans!

...uit de laadruimte. Zij is nog voor het ochtendgloren terug in haar kasteel om onder het genot van een fles gin een wild vreugdedansje te maken.

...naar Herman en beleef de betrekkelijkheid van alles. Relativeren is zijn leven. Denkt u er nog aan om mijn boek 'Als ik me ophang breekt het touw' te lezen?' Het is geen ijdelheid, maar een goed boek moet een kans krijgen, al is de schrijver onbekend. Door mijn columns leert u mij...

Maak niet meer van mij, dan wie ik al ben. Het valt niet mee om "Petra Hermans" te zijn. Helemaal niet.

...Mandela, leider van de communistische terreurorganisatie ANC, die onschuldige mensen met bommen te lijf gaatom maar zoveel mogelijk aandacht van de pers en televisie te krijgen, in verzekerde bewaring heeft gesteld, kan nu toch ook weer niet totaal onredelijk worden genoemd.’

...voor dezelfde wachtlijst… Daarvan kan je een probleem maken en naarstig gaan zitten filosoferen over tulpeneilanden in de Noordzee, zweeftreinen, ondergrondse steden en 8-baanswegen. Maar, beste zeurende burgers en klagende ondernemers, Nederland is niet vol! En de Randstad is...

...schrijver niet stoppen met schrijven. Een titelsuggestie voor een volgend boek is alvast: 'Ex-leugenaar'.

...bij uitstek een allegorie is voor het volstrekt zinloze (als neemt hij een defilé af van een onzichtbaar leger).

...59 maanden lang! Die gasten maken er een zooitje van. De lezer zucht: goed dat Hermans-magazine bestaat en dat de redactie er boven op zit! Het moet voor altijd blijven bestaan opdat op den duur het WFHi wordt overleefd! Lees dat blad! * Hermans-magazine 19e jaargang maart 2010 no 74 - prijs...

Ik zal ergens en altijd "de onaantastbare, onbereikbare Petra Hermans" worden en blijken te zijn. Een persoon, een werk, een leven die door geen mens, geen man of vrouw zijn te evenaren.

...mond komt een kegel waar zelfs Hermans haar van gaat wapperen. In zo’n situatie wordt Gerard altijd sentimenteel. Eindelijk komen de schapen tot rust en gaan in een hoekje bij elkaar staan, mekkerend en poepend. Herman draait zijn hoofd om, werpt een lange blik op de schapen en steekt...

...over de wild kolkende rivier van de tijd en vind ik je nog terug, op de valreep en welhaast in de klauwen van de dood. Als je nog ergens leeft, ben je nu vierentachtig.

...de kasseien door de ijzel en waar jij me zal opvangen? Waar we samen zullen lachen om alles wat was, is en zal komen? En vooral lachen om die andere wereld, die wereld die ons niet kan raken, die wereld waar we even niet bijhoren, waar we buitenstaan. En gaan we samen dat stekende gevoel voelen...