Alle inzendingen over Ik- de oceaan

...stuurde hij tropische lucht over de Atlantische Oceaan naar het noorden. De twee stromingen naderden elkaar en botsten tegen elkaar. ''Hé Tropen, leuk dat je er bent, eindelijk voel ik een beetje warmte. Ik heb mijn handschoenen al uit gedaan. Je moet wel tegen mij opklimmen, want ik ben...

...Rubio, Bush of Cruz. Er is zelfs een kamerlid de oceaan overgevlogen omdat zij het blijkbaar belangrijker vindt om stemmen in de Verenigde Staten te winnen voor een volstrekt vreemde vrouw dan stemmen in Nederland te vertegenwoordigen. De beslissende fase is weliswaar ingegaan, maar duurt nog...

...wegdrijven in vergetelheid. Je ziet slechts je oceaan van verliezen donker en grauw, je hoort hun noodkreten nog steeds, waarom ben je vroeger zo stom geweest, waarom sloot onze liefde niet aan zoals die nu wel zou aansluiten? De noodkreten gaan weer als speren door je lichaam, je probeert je...

Die schepen op de oceaan en kleinere zee trachten veel dieren te vangen. Wat moeten we daarvan denken? Felle haat voelt men voor de walvisjacht, die de prachtige vorsten der zee zo heeft teruggedrongen en er weinig van heeft overgelaten. Was die zachtzinnige reus niet in tel bij het natte...

...samen brengen, weer mengend met de tranen van de oceaan, terugkerend naar de bron waar jullie ontstonden. De cyclus van sterven, vergeten, herboren worden in dansende omarming van jouw altijd deinende bestaan. Ik laat door jou "oh stille klotsende wateren" mijn hart meedragen en met een...

...ten Zuiden van Sri Lanka, in diezelfde Indische Oceaan, op een volkomen begrijpelijke plek (laten we zeggen recht voor de voordeur) vertellen al een jaar lang aan ieder die het (blijkbaar niet) horen wil dat ze een zeer groot, zeer laag vliegend passagiersvliegtuig op de dag van 'verdwijning'...

...de barre tocht op die mooie blauwe reus. De oceaan die ons tweede thuis vormt. Het schip dat ons hoog boven op de golven een ongeneerde inkijk in de horizon geeft. De haaien die achter ons aan zwommen in de hoop iets van onze kliekjes te kunnen bemachtigen. Zeemansverhalen die ineens...

...in de Sahara en dus tot mislukken gedoemd). Ik moet haar achterlaten in een oceaan van ellende.....

...beide in Nederland liggen en niet in de stille oceaan, dan ga ik ineens snappen waarom mensen bellen, mailen of appen, want: de post is niet meer wat het was! En toch begrijp ik het niet, want elke dag opnieuw zie ik de postbodes door de straten jakkeren....alleen die ene kaart he? Die deed...

...leven iets ervaren van het verliefd grommende geluid dat de af en aan rollende golven van deze immense oceaan maken? Niemand zal het ooit weten. Zelfs de moeder niet.

Als een slapende oceaan die frisheid uitademt en mij verwelkomt. Zo bekijk ik jou. Als een zwaluw die de zomer aankondigt. Een zwaluw die om zijn liefde heen vliegt. Kom laat mij verdrinken in je liefde en sterven in je armen. Laat mij je liefhebben zoals de aarde de maan liefheeft. Laat mij er...

...drijft lijkt opgenomen in het zwart. Zwaar zoet zacht water, omhullend, je gewichtloos meevoerend. Maar de zon heeft zich al lang laten zien, voordat je bij de oceaan bent. Als ik ga zitten met mijn benen over de rand van de brug, raken mijn tenen het water. En ik kijk omhoog. Een kleurexplosie...

...worden met de leegte van iemand anders, je zoon, dat is andere koek. Schat van een jongen hoor, sociaal, geslaagd. Maar ik wil ook zo’n oceaan. Met een zeilbootje. En laat me dan een jaar alleen naar het suizen van mijn eigen bloed luisteren. Kan ik dáárvoor ergens examen doen?

...het dorp, het is al bijna avond." Snel verwijderden ze zich van de Drakenrots, waar de golven van de oceaan net als anders stuksloegen tegen de pieken van het rif.

...laten varen op de deinende baren van de machtige oceaan. Hoop en angst komen voort uit een gevoel van onvolmaaktheid. Het onvermogen om te kunnen voldoen aan de eisen van het dwingende ego, die het zijn wil vervormen naar een idealistische grootheid. Die de angst voor mislukking aanwakkert en de...

...al, van de geliefden aan de andere kant van de Oceaan, die ze nooit meer in de ogen zou kijken, wier stemmen ze nooit meer zou horen? Ik betwijfel het. De levenloze, dode afbeeldingen drukten haar eerder met de neus op het feit van de scheiding, van het gemis. Tante Nelly schreef wel trouw;...

...door. Waar zou er in vredesnaam zoet wat in de oceaan te vinden zijn? Maar de vogels hadden vertrouwen in dat oude mannetje. Vol spanning gingen ze almaar verder, voelden dankzij hun opwinding geen vermoeidheid. Het werd nacht. De zeearenden vlogen dicht boven de trage golven. Jammer genoeg...

...en aan je rechterhand ligt een baai van de Grote Oceaan met het eenzame, verroeste en half gezonken wrak van een amerikaans landingsvaartuig. Dan naderen we een bruggetje. Amper toegankelijk voor één voertuig, bijna provisorisch aangelegd zonder leuningen en verder volkomen nietszeggend. Maar...

...heb mijn plicht gedaan. Wat nu? Wacht, ik zal de oceaan oversteken, naar Europa toe. Wat is het heerlijk om vlak voor het ochtendkrieken in een Nederlands bos te toeven! Toch voel ik al duidelijk dat ik nu aan het vervagen ben. Mijn laatste licht strijkt over de bosgrond, en wekt de dichte...

Terwijl de bloedrode zon in de rimpelloze oceaan zakt, kijk ik met een tevreden gezicht omhoog. De eerste sterren worden zichtbaar, voorzichtig fonkelend eerst, wat later trots stralend. Het koraalzand, nog warm, nestelt zich tussen mijn tenen. Glimlachend neem ik nog een slokje wijn, haal diep...

...de dampkring? Rommelt de vulkaan in de Stille Oceaan? De ijsberg kalft af onder een broeikas. Een scherf van tien ton voegt zich bij zee. De bodem, de kustlijn schuift drie voetbalvelden verder. Steengruis duikt in het grote blauw. Poseidon tilt een zuil van water, een golflengte...

...leger in Afghanistan. Niet dankzij Afghaanse bondgenoten en zelfs niet dankzij Pakistaanse bondgenoten, optreden van een paar eenheden die vanuit de Indische Oceaan opereerden. Maar hoeveel doden heeft het allemaal als gevolg? En hoeveel doden komen er nog? Waar zijn alle bloemen heen:...

...vlinder in Zuid Afrika een storm in de Stille Oceaan kan veroorzaken, moet zoveel bestuderen voor hij een vlinderslag maakt, dat hij nooit meer een besluit kan nemen. Politici zijn dus broodnodig voor het nemen van beslissingen. Hun onwetendheid is onmisbaar voor het nemen van beslissingen....

...garandeert. Ondertussen dobberend op de oceaan van gevoelens. En maar het eeuwige wachten op de opkomst van de zon zodat de duisternis verdwijnt. Ik, de kapitein van mijn schip vol gevoelens die wacht op het licht dat mij de weg zal wijzen. Ik aanschouw het drijvende wrakhout van de...

...gedicht ligt als een ongeschonden eiland in een oceaan van stilte en leegte, binnen het onuitgesproken verdriet van de dichter-zoon naar zijn moeder. Gerrit was tijdens zijn leven een kettingroker en roken staat voor het verdringen van emoties. In dit geval van tranen en gigantische boosheid....

...de oppervlakte van de oppervlakte waaronder een oceaan met verontrustende woelingen en onstuitbare onoplosbare problemen zich schuilhoudt. Maar zonder aarzeling streept het meisje onvervaard met een make-up-stift over mijn wang, als een chirurg die fluks het mes in kwetsbare, lillende organen...

...mensenmassa. De deining van de woelige oceaan zou de moeder, mijn tante, en haar ongeboren kind bepaald niet zachtzinnig wiegen en dragen, tot zij de inhoud van haar maag aan de vissen zou moeten prijsgeven.... De barakken die hen aanvankelijk tot onderdak dienden konden niet de...

...als lelies wit, ze zien het diepste visje in de oceaan, ze merken op de speld in de hooiberg en het zijn psychiaters met een zoekbril op. De weegschaal kletst je oren van je hoofd, die kletsen maar, maar het zijn de aardigste mensen van de dierenriem. Schorpioenen zijn de hele week ziek op...

...voel ik me wegzinken als een waterdruppel in een oceaan te midden van de menigte en huil ik, onopgemerkt, een bescheiden traantje dat als het ware een restant vormt van het grotere, voorbije leed, eens doorleefd. Symmetrische rijen van elegante, ui-vormige lampen sieren het plafond en storten hun...

...mensenmassa. De deining van de woelige oceaan zou de moeder, mijn tante, en haar ongeboren kind bepaald niet zachtzinnig wiegen en dragen, tot zij de inhoud van haar maag aan de vissen zou moeten prijsgeven. De barakken die hen aanvankelijk tot onderdak dienden, konden niet de...