Alle inzendingen over bollen pellen

De silhouetten van langgerekte aken tekenen zich af in het zwarte water van de Piushaven. Een enkele visser heeft de zondagsrust opgezocht en staart over het kalme en vlakke water terwijl hij een beetje filosofeert en mediteert boven zijn hengel..... Sneeuwwitte meeuwen fladderen krijsend, met...

(voor St. Maria Droste zu Vischering (1863 - 1899)) Je bent geboren als Maria Anna Johanna Francisca Theresia Antonia Huberta Droste zu Vischering op 8 september 1863 in de Erbdrostenhof aan de Salzstrasse in Münster, Westfalen. Dat is een paleis uit 1753. Jouw tweelingbroer was Maximilian. Jij...

...een tuin en alles komt 'netjes' op, zoals de bollen die ik in het afgelopen najaar hebt gezaaid. Het is mij wel best. Laat de natuur zijn gang maar gaan. Laatst zei iemand nog tegen mij 'wat kijk je somber', waar ik niets op kon zeggen. Normaal gesproken zou ik er om lachen, maar toen kon...

Ik ben een snuffelaar. In mijn eigen boekenkasten. Ik lijd aan licht-bibliofiele neigingen, maar het blijft binnen de perken. Zelden zal ik gezien worden aan een boekenkraam op het Waterlooplein en nog minder bij een boekenmarkt in bijvoorbeeld Deventer. Dan zie ik honderden snuffelaars bij elkaar...

De miniramp gebeurde enkele maanden voor ik in dienst trad. Metaalgroothandel R gaf als relatiegeschenk een roestvrijstalen sigarettenaansteker met daarop een rode snijbrander gegraveerd. De aansteker was niet goed afgesteld en er ontstond een steekvlam die snor, neuspuntje en wenkbrauwen van de...

...hij zich tot op z'n goddelijke lichaam af te pellen. Ik had me zelden zo ongemakkelijk gevoeld. En terwijl alles en iedereen om me heen bloot rond sprong, probeerde ik me te concentreren op de inhoud van mijn boek. De man kwam terug gewalst. Hij keek me schalks aan en riep toen op...

...omdat voetbal oorlog is en ze nog een eitje te pellen hadden voor de vorige. Maar ze durfden niet, wilden niet of konden niet. Overdrijven, dat konden ze, zeker als ze een Duitse duw kregen, dan gingen ze met een smak liggen, verkrampt tastend naar aangetrapte benen en schenen, hopend op een...

...zonnebrand en gele priklimonade. Berliner bollen, Boules de Berlin, zoals mijn moeder ze altijd bekakt noemde, die op een groot houten dienblad uitgestald lagen. Het plateau hing aan een zwarte leren band om de nek van een oude tandeloze Belg. Hij zwoegde door de hitte over het hete zand om...

...in. Maar het lot vond dat het nog een eitje te pellen had met mij en ze is dus mijn collega geworden. Ze was de laatste maanden natuurlijk al een paar keer langsgekomen. Om het kind te tonen. Gemiddeld om de twee weken. Dan ging iedereen in een grote kring rond haar en de baby staan. Ik...

Als de schaduwen op de muur vallen en wervelende patronen vormen, komen de herinneringen aan de oude tijd.... Er stond een berk voor het huis. Zij deed aan Russische winters denken. De schoonheid van de wereld was gaaf, ongebroken en ongeschonden. De zwart-wit-foto's uit die verre, vervlogen,...

...als het kijken naar een bloemencorso, de bollen velden of iets dergelijks. In de vooraankondiging zegt Ellie Lust zoiets als: ‘Laat de mensen toch zijn wie ze zijn.’ Van mij mag het en ik gun het ze allemaal, maar is het niet gewoon een vorm van ‘Apies kijken’. En beste Ellie...

Het huis van de therapeute lag bijna onzichtbaar ingeklemd tussen een lingeriezaak en een computerwinkel. Ik belde aan en beklom twee trappen die leidden naar een kleine, vierkante kamer op de bovenste verdieping die lieflijk was ingericht met aan de muur Chinese prenten waarop de zwarte,...

Onlangs is de Italiaanse politie binnen gestormd bij een oud gebouw van de roomse rakkers in Rome. Omwonenden klaagden over geluidsoverlast. Het gebouw is van de secretaris van kardinaal/aartsbisschop Francesco Coccopalmerio, geboren op 6 maart 1938 in San Giuliano Milanese. Francesco is de...

...ogen lief aan. Maar ik ruik de geur van hyacinten en wil opstaan om een gaasbak te pakken. Ik wil mijn geholde bollen optellen en ik wil mij nog een keer op een mooie zomerdag door het publiek laten huldigen...

De jongste kleinzoon komt langs een weekendje logeren, wat hij maar wat fijn vindt. Het is een natuurkind dat helaas gedoemd is voorlopig in een grote stad in het westen van het land op te groeien. Dus hij geniet van een weekendje hier, waar nog echte natuur is. Toen ik hem ‘s avonds op bed...

Uitgerekend na de eerste ronde, flirt de nazomer aan mijn gehemelte vast. Oh, als ijsjes konden praten! Zo uitgebreid neemt hij de tijd en loopje weg met de werkelijkheid. Ja, laat dat toeval maar aan ons over en wat ik zeggen wil...is niet mijn sterkste kant. Natuurlijk doen we ons uiterlijke...

Ik ben niet van de dikste, eufemistisch uitgedrukt. Niet dat ze mij zomaar door een sleutelgat zouden kunnen trekken (zoals mijn lieve moeder zaliger placht te zeggen), maar er steekt liefst geen krachtige wind op als ik mijn wasgoed aan de draad hang. Ik was nooit een zwaargewicht en waar de...

Toen ik een jaar of acht was, het was in ieder geval nog voor het uitbreken van de oorlog in mei 1940, woonden mijn ouders in Amsterdam, op een bovenwoning in een arbeidersbuurt. Mijn vader werkte bij de stadsreiniging en liep met zo’n klepper door de straat om de buurtbewoners te waarschuwen,...

...op tafel uitgespreid en ging het gezin pinda's pellen en op eten. Zoals altijd kreeg de behendigste het meeste. Zo gaat het in het leven nu eenmaal. Tijdens deze smulpartij werd er druk overleg gepleegd. Er waren twee amusements-rogramma's op de radio 'Negen heit de klok' en op de andere...

‘Ich war schwanger, mir ging’s zum Kotzen’, zong de Nina Hagen ooit in ‘Unbeschreiblich weiblich’. Bepaald geen liefdesliedje en al helemaal geen ode aan het ongeboren kind. Wel een heftig pleidooi voor de zelfstandigheid van de vrouw. De agressie van Nina Hagen is alweer een...

...check ik de compositie en schud haar hier en daar nog eens op. Dan, als de avond valt en het doek opent, komt ze op in twinkelend licht dat weerkaatst en schettert in de glanzende bollen. Haar publiek kijkt ademloos toe hoe de oude diva, misschien wel voor de laatste keer, haar rokken...

In het eerste Zoet schreef ik over mijn droom: Een Holle Bolle Kikker bij recreatieplas De Breuly. Een prachtig meer verdient een bewaker. Een kikker die toeziet dat de parel blijft glanzen. Wanneer je een kwakende attractie ziet, wordt opruimen een feest. Zolang dit reptiel er niet staat, raap ik...

...twee stuks maar liefst groene stengels met bollen eraan die laten vermoeden dat er een joekel van een bloem uit moet komen ( kleur weet ik nog niet) Als buurman langs wipt, ( nou ja schuift, want hij is slecht ter been) en een blik werpt op mijn knol met lange stengels erbovenuit, zegt...

...daar bijvoorbeeld ook appelflappen en Berliner bollen worden verkocht. Gemakshalve gaat uw krant daar volkomen aan voorbij. Ik kan er met mijn pet niet bijdat u wel haringen, koffie en opticiëns test en geen appelbeignets. Pure willekeur! Ik begrijp best dat u keuzes moet maken, maar ik...

(voor Marcel Möring) De dampende zaal zat barstensvol heimelijke aanbidsters, die geoorloofd vreemdgaan, terwijl hun mannen of thuis met sloten bier naar een oorlogsfilm kijken of naast hun bevallige lichamen (die geil om zichzelf heen roteren, aarzelend) zitten om de boel te temmen en soms...

...het was alsof ze spraken tegen haar, via de rode bollen op de prijskaartjes: ‘Neem mij!’, ‘Nee, mij!’, met trieste gezichtjes, als achtergelaten hondjes in een asiel, die niemand wil. Er zijn kansen die je niet laat liggen, dacht ze, en ze kocht voor mij ook iets: een trui met het...

Ver voorbij, dat eigen gelijk...game over. Zo ben je amper bewust van een gedachte hardop geschreven en ze noemen het: reaguurder. Nou nou. Hoe meer real life, hoe minder woorden nodig zijn om mij het gevoel te geven dat het net echt lijkt...alsof Roodgrapje bang moet zijn voor de grote boze wolf,...

...zag ik iets vreemds. Ik zag twee witte bollen boven op de dijk tussen het hoge gras op en neer gaan. Wat kon dat zijn, dacht ik. Nieuwsgierig als ik was liep ik met mijn kleine voetjes er voorzichtig naar toe. Onverwachts hoorde ik gegiechel. Opeens zag ik tot mijn opperste verbazing...

"De sterren verschijnen eerst een voor een. Dan fonkelen er duizenden, je telt er geen" (Zr. Theodorien) Aan een nachtelijke hemel zijn niet direct alle sterren zichtbaar. De verst gelegen sterren lichten soms op uit de duisternis, worden zichtbaar, terwijl andere voorgoed aan onze ogen...

Ik hou van steden, ik hou van slenteren en ik kan zelfs een kerst- of eindejaarsmarkt gezellig vinden. In principe. Want genieten is er niet meer bij tegenwoordig. Afgelopen week was ik in het theoretisch mooie Middelburg, hoofdstad van de Nederlands-Duitse provincie Zeeland. Met het...