Alle inzendingen over eenzaamheid

Ik draag het pakje van het blauwe team. Met alle respect gaan er letters en woorden naar het rode team, want zij maken de kriebeltjes, doen de dingen waar dromen zachte slaapjes van hebben. Het blauwe team heeft hoge muren waar kussens op rusten waaronder scherpe randjes gevestigd zijn die...

...maken mijn beeld wazig. Ik huil zijn pijn, zijn eenzaamheid. Ik huil mijn eigen onwetendheid, maar tevens de machteloosheid, er is niets, wat deze bittere smaak ooit zoet zou krijgen. Al was het suiker. Weer lippen die woorden zeggen. Die mij vertrouwen geven, dat ik niet hoor. Dat ik niet in...

...jaren later eerlijk gezegd na een lange tijd van eenzaamheid. En met de geboorte van internet. Heb ik eindelijk na lang zoeken en met behulp van kennissen een site gevonden voor vriendschap. En daar begon mijn reis. Een praatje hier een praatje daar,je bent ook niet zo jong meer. Maar op een...

En dan zie ik ineens het hoofd van Kees van Kooten opduiken. In de Wereld draait door. Dat doet mij goed. Ik houd van Kees van Kooten. Al sinds hij wekelijks als clichémannetje voor het Parool schreef, bewonder ik de man. Niet dat ik posters met zijn beeltenis boven mijn bed heb hangen, want...

(voor Anna Enquist) Haar blanke, meisjesachtige pianovingers met schone zacht-rose nagels (keurig afgerond) lagen als reusachtige rupsen loom op het schilderlandschap van haar verzamelde dichtwerk, met zo ongeveer het aura van een bloeiende treurwilg bij maanlicht. Ik vermoed dat er tijdens de...

Mijn moeder vond mij altijd een zwijgzaam type. Zit wel wat in, want ik kon uren op mijn kamer in stilte doorbrengen. Ik schreef liever op wat ik dacht. Ze zei vaak dat ik het goed uit zou kunnen houden op een onbewoond eiland. Ik moest daar dan even over nadenken. Het leek me op zich niet z’n...

...het hoogtepunt! Kan ik van prachtig spreken waar eenzaamheid wordt uitgestald als een antieke curiositeit? Ja, dat kan ik. Immers, aan oude spullen kleeft ook vaak de onwelriekende walm van onverwerkte, intrigerende en tijdloze emoties. 'Het gaat misschien niet weg als het zich veilig weet'...

...weg en de stilte keert terug in de kilte van de eenzaamheid. De werkelijkheid bewaart de schaduw van jouw aanwezigheid en vult het leven met andere friemels die het bestaan verlichten. De vluchtigheid van zo’n moment vliegt als een eendagsvlinder aan ons voorbij. Dartelend in de mooie...

MIJN LEVEN ALS IK NIET SCHIZOFREEN GEWORDEN WAS EEN DROOM Eerst groei ik op in suawoude en help mijn vader op de boerderij en heb een hondje en kan goed trekker rijden en koop een ezel. Ik ga naar de school en houd van lezen. Een veilige jeugd in de weilanden en ik zoek eieren en ga naar...

Het galmt in mijn oren, te vaak: "Ik heb last van een kerstdepressie!" Dan vraag ik waarom dan? "Tja, de ene dag komen mijn ouders, en de volgende dag ben ik verplicht om mijn schoonouders te ontvangen". Of: "Tja, ik had tóch die ene vriend uitgenodigd, maar daar had ik in wezen niet...

Het thema van de komende boekenweek is waanzin. In de Volkskrant las ik een uitgebreid artikel over schrijvers en geestelijk ongemak. De vraag was of narigheden als depressie, bipolariteit en schizofrenie vaker voor komen bij gerenommeerde kunstenaars. En of dat de voedingsbodem is voor hun...

Het bovengenoemde woord roept misschien mooie denkbeelden op, betreffende het geweldige en prachtige Indonesische eilandenrijk. Het kan ook van toepassing zijn op een eenzaam onbewoond eilandje: bescheiden tropenparadijs. Maar laten we eens kijken naar een piepklein eilandje met grote geest,...

...de plotseling opgetreden gevoelens van leegte, eenzaamheid en gebrek aan zingeving die de bevolking nu overvallen, alsof men nooit alleen is geweest met zichzelf, alsof het überhaupt niet altijd al meer reëel geweest zou zijn zich in alle stilte en afzondering filosofisch te bezinnen op ons...

‘Shuohan-Men pingpongkampioene? Nooit van gehoord, uit welk Chinees vliegtuig is ze boven Zwolle gedropt?’ De insiders wisten wel beter. Zes jaar geleden spoelde een eenzaam tafeltennismeisje letterlijk aan in Groningen. Ten gevolge van hardnekkige fouten (naamspelling, geboortedatum) en...

...eveneens vijfendertigjarige huwelijk de jaren in eenzaamheid. Op onvoorspelbare en onachterhaalbare wijze schijnt hij plotseling af te knappen op mijn verschijning en charmes en beëindigt hij ons korte gesprek, zet de traditionele alpinopet op het grijze hoofd en neemt afscheid na mijn...

Een mens moet soms heel wat doen om zich staande te houden. Je dient structuur in je leven aan te brengen en denk alleen maar eens aan vriendschapsbanden onderhouden. Denken aan verjaardagen, aan ziektes in een bepaalde familie, de zielsroerselen van je vrienden. Het is een heel gedoe om dat...

...Je bent weg. Zak langszaam ineen. Verdoofd door eenzaamheid maakt mijn onvertrokken ziel van elke gedachte aan jou een destructief paradijs. Van de schoonheid van een ondergaande zon zak je langszaam in het duister. Je staat in de deuropening en trekt de deur voor me dicht. 'Er zwemmen meer...

Een paar dagen geleden viel het me op. In een van de hoge bomen achter de tuin had zich een maretakachtige uitwas genesteld. Het raadsel werd gisteren opgelost: het gaat om een eksternest in aanbouw. IJverig vlogen de vogels af en aan met takjes in de bek. Soms was er maar een, en dan hield die...

“Ik zou iedereen willen vragen een moment bij zichzelf stil te staan. Graaf eens diep in uw herinneringen en haal u het meest gênante moment uit uw leven voor de geest.” De spreker zweeg en ging rechtstaan, met de armen over elkaar. Hij liet zijn blik dwalen over de zowat dertig aanwezigen....

...gedoken, koud. Ze keek gespannen in de richting waar hij vandaan zou kunnen komen. De eenzaamheid sloeg in golven van haar af.

Hoe ga je om met ondraagbare pijn? Pijn die je niet sinds een dag voelt, maar al een hele tijd? Pijn waarvan je weet dat je hem niet kan omschrijven en je al geen moeite meer doet om het uit te leggen? Pijn die je handelingen belemmert en vooral je gedachten? Hoe ga je daar mee om? Is een avondje...

Jonge Uil en Wijze Uil zaten samen op de tak van de oude Eikenboom in het Verste Woud waar zij op vakantie waren voordat de wijze Uilenlessen zouden beginnen. Ze luisterden naar de stilte, de stilte die alle antwoorden zou geven van hun ziel. Jonge uil vroeg: ' wat is wijsheid, wat is...

Er was eens deze leuke Belgische man. Altijd was hij vrolijk en dronk zijn pint en had schik en goesting. Maar op een dag werd hij schizofreen, dat wil zeggen: hij had ineens allemaal gekke gedachten. Dit is een vreemde aandoening van de hersens en men wordt er een beetje vreemd door en komt in...

...tegen de feestdagen, omdat ik alleen ben en de eenzaamheid mij tegen begint te staan, heeft dit probleem zichzelf verholpen en ben ik een huisgenoot rijker. Raar want uit mijzelf zou ik nooit een huisdier genomen hebben, maar er een buiten in de kou laten staan dat kan ik niet. Al staan...

Hier sta ik dan. Ademloos met te veel lucht. Zelfs het zuchten doet nog pijn. Tranen zijn er allang niet meer. Gemiste kansen doen dat, weet je. Gemiste kansen laten zelfs de meest machoman huilen. Mag dat niet? Een huilende man? Jammer dan. Ooit was jij er. Jij. Met een hoofdletter. Jij die al...

Heel apart zo'n computer in huis, het is alles. Je blik op de wereld, je agenda, je dagboek, je therapie, je contact met de buitenwereld, je moderne geraniums dus. Tenslotte zit je er wel achter. Wel veel actiever dan achter die rood-witte bloemen zitten. Gisteren was ik in Duitsland. Ja...

Handenwrijvend, nagelbijtend en tenslotte tenenkrommend zaten ze deze week voor de televisie. De dames en heren van het Grote Geld. Een nieuw object dook op vanuit Engeland, of, om precies te zijn, Schotland, maar dat maakt niet veel uit. Andy Murray is een object dat nu al miljoenen mensen aan...

Dit weekend onderhandelt Dirk Scheringa met het dubieuze Amerikaanse Hedgefund Lone Star Texas over de verkoop van zijn bank. ------------------------------------------------------------ Een eenzame nacht op de wijde prairie. Ver weg huilt een hongerig wolvenpak, de koffiedrab pruttelt boven...

Het was gisteren weer een ouderwetse saaie Zondag. Als kind had ik al een hekel aan deze 'dag des Heeren'. We mochten niet fietsen, kregen geen ijsjes, zaten 's morgens in de kerk en 's middags in de auto. Onze ouders hielden van rondrijden. Zij lekker voorin, de auto blauw van de rook en er...

...wel een handjevol échte vrienden, dat telt duizend keer meer! Er bleef niets anders over dan de waanzin vóór te zijn, men gaat immers dood aan eenzaamheid, je moest de stokjes wel bewegen, net als je trouwe collega Hugo Claus, ook al denkt de harteloze wereld aan een spel dat jij...