Alle inzendingen over graf

Gisteravond met gekromde tenen een reportage gezien waarin Volkert van der Graaf met behulp van een verborgen camera en tendentieuze vraagstellingen nog voor zes jaar de bak in moet worden geholpen. De man is veroordeeld en heeft zijn straf uitgezeten. Hij is door de rechter in vrijheid gesteld...

...vliegen in het rond. Het wordt een ondiep graf. Ik rust een ogenblik en tuur het strand af. De stilte is wreedaardig. Hartverscheurend. (Ja, meisje. Het wordt een ondiep graf voor je, en zonder jaartal, zoals van iedereen hier.) Nog één keer laat ik mijn blik op haar vallen. De...

...du Luxembourg staat, in 1895 gemaakt door Henri Théophile Bouillon. Jij bent begraven in de Cimetière de Montmartre. Op jouw graf staat een stenen beeld van een vrouw (De Jeugd), die rozenblaadjes laat vallen. Het is gemaakt door Aimé Millet.

'Denk je soms dat wij niet gemist worden?', vraagt Alida van Steenhuse aan de roofridder Lammert van Halewijn. 'Dat is van latere zorg, schone jonkvrouw met de spitse tieten!', antwoordt Lammert met een woeste blik. 'Ben je soms niet bij machte om vrouwen op een humane manier te...

...het veldje achter de boomgaard en verlichtte het graf van zijn oude overleden vriend, de eenzame wolf Hubert. Nog eenmaal hief hij zijn kop naar het maanlicht onder de hemel en verwierf toen de zeggingskracht van het onbestemde verlangen. Ik gaf hem een kleine handdoek, een schone pyjama en...

...een ware vendetta, werden uitgevochten op het graf van haar zoon. Ze was vriendin van onze familie en ik had niet gedacht dat er ooit een bres geslagen zou kunnen worden in het bolwerk van onze saamhorigheid, schijnbaar zo solide, zo betrouwbaar, schijnbaar bestemd voor de eeuwigheid. De...

...zou zij neergelaten worden in het vers gedolven graf op de natuurbegraafplaats. Sterke mannen zouden het drieëntachtigjarige lichaam neerlaten in de aarde nadat de liederen zouden zijn gezongen en de woorden van het levensverhaal zouden zijn uitgesproken. Zestig personen omringden het...

...Je zou je toch dood moeten schamen als artiest! Hans Teeuwen draait zich om in zijn graf. Nog niet dood? Oh sorry Hans!

...honderd jaar. Zij rust voor altijd in het stille graf dat in het voorjaar omringd wordt door struiken die bloesems dragen in de tuin van het klooster. Haar liefhebbende broer kon zijn tranen nooit bedwingen als hij haar bezocht. In die jaren van het Rijke Roomse Leven had iedere Tilburgse...

De zon scheen en het bloed op het zandpad verdroogde. Niets herinnerde nog aan het vreselijke voorval. Behalve het stukje zoutbrood misschien, aan de kant van de weg die door de botsing uit Julia’s hand was gevallen. Zij had altijd al minder snel gegeten dan Maria die het broodje allang op had....

...kunnen ze U daar wel vertellen hoe U bij het graf van Napoleon kan komen. Maar U moet wel voortmaken, want ze gaan over tien minuten dicht”. Na een korte aarzeling haastte hij zich naar de Mairie. De rest van de avond heb ik doorgebracht met een schuldgevoel, dat me maar niet los wilde...

...je bevriend was met de Belgische kunstschilder/graficus/karikaturist Félicien Rops en de beeldend kunstenaar/graveur/illustrator Paul Gustave Doré. Je werkte voor diverse, elkaar opvolgende tsaren. Na korte verblijven in Nice en Wenen keerde je naar Sint-Petersburg terug. In 1881 was je in...

...mirre naar de stad, het kruis op de berg, het graf. In de bijbel valt haar naam als een kuise vloek. Als de klepel de buik van de klok slaat stormt ze binnen en vliegt hem om de nek en spartelt aan zijn voeten, de boetvaardige hoer die zijn wreven kust en droogt met losse, lange haren, een...

...bij elkaar om hem te gedenken en hem naar zijn graf te brengen. Je kunt de familie aansluitend condoleren bij tafeltennisvereniging Tempo-Team aan de Zuidelijke Wandelweg 43 te Amsterdam. Wie zijn zeldzaam onderhoudende columns volgde, zal er niet raar van op kijken dat juist die plaats...

...bloemen'', en hij daalde weer neder in zijn graf. Verbijsterd was ik, toch heb ik het duidelijk gezien. Zou ik gek zijn geworden, dacht ik. Dat kan toch niet, ik had maar zes whisky's op. Dat is toch niet veel. Keihard riep ik over de begraafplaats: ''Beste Joop, je krijgt misschien...

...en ze sleurt die andere dame met haar mee het graf in. Een laatste shot toont, dat de hoofdpersoon haar ogen weer opent. Die vrouw in het zwart is het deel in de hoofdpersoon zelf, die het melodramatisch toelaat om levend begraven te worden, een oerangst van bijna iedereen. Ragfijne,...

Natuurlijk heeft iedereen ermee te maken, mits je een pc hebt en een mailadres, net als ik. Maar het scheelde bar weinig of ik was erin gestonken jawel! Wat wil het geval: ik krijg een mailtje, ja natuurlijk hoor ik iedereen denken en natuurlijk is het ook, maar in dit geval een mailtje van Post...

Op één dag zijn er twee Nederlandse schrijvers van formaat botweg weggevaagd. Bovendien twee Groningse schrijvers, wat mij als rasechte Groninger extra raakt. De schrijfster Hermine de Graaf liep ik eens voorbij in een winkelstraat in Harderwijk en ik was alleen al door haar verschijning diep...

(voor Elizabeth Rachel Felix (1821 - 1858) Je bent geboren op 18 februari 1821 in Mumpf, Zwitserland. Je slimme vader Jacob Felix was een marskramer en je moeder Esther Thérèse Hayer verkocht tweedehands kleren. Je broer heette Raphael en je zussen Sarah, Rebecca, Leah en Dinah. Allen werden...

...meer verzend, moest jij je heil zoeken. Daar wacht jij nu je sterfdag af. De oceaan scheidt ons nu en ik zal niet kunnen treuren bij je graf. Ik bekeek de kleurige plaatjes van Brikama en de bruine gezichten van die kinderen die zozeer je mededogen oproepen.

(voor Talitha Dina Pol (1940 - 1971)) Je bent geboren op 18 oktober 1940 op Java. Je vader was Willem Jilts Pol, een Nederlandse kunstschilder. Je moeder was Arnoldine Adriane Mees, kunstschilderes en bankiersdochter. Voor Java woonden je ouders in Wassenaar. In de tweede wereldoorlog zat je...

...werden jouw lichamelijke resten uit jouw graf in Père-Lachaise opgegraven en naar de familiecrypte in Kiernozia gebracht. Jouw hart werd in de crypte van de d'Ornano familie in Parijs geplaatst. In 1817 werd er een prachtig schilderij van jou gemaakt, waarop je met jouw rechterhand op...

...voor jouw overlijden voltooide jij jouw memoires. Je werd 31 jaar. Op verzoek van jouw Poolse familieleden werden jouw lichamelijke resten uit jouw graf in Père-Lachaise opgegraven en naar de familiecrypte in Kiernozia gebracht. Jouw hart werd in de crypte van de d'Ornano familie in Parijs...

...drukte hij ons op het hart, "geef hem veel speelgoed want hij zal heel intelligent worden. Hij zal het ver brengen". Zeventien jaar na dato rust opa in het graf. Hebben zijn laatste gedachten zich nog met Willem beziggehouden en zal Willem zich altijd de man blijven herinneren die op...

...mijn Vader was en die mij als het ware over het graf heen nog wil zeggen wat Mozart probeerde te zeggen. Die muziek probeerde Vsder mij bij te brengen, die muziek die al het onheil, alle ellende, alle ziekte, alle verdriet wegneemt en ons doet leven in een hogere sfeer, de sfeer van Zijn...

...het verdriet zwelt maar aan en is door geen enkele kunstmatige dam meer te stoppen. (We hadden nog naar het paviljoen van Peerke Donders kunnen rijden met de rolstoel of naar het graf van de zoon in Baarn kunnen gaan, maar mijn diensten zijn voor mevrouw nietsbetekenend, als een zandkorrel in de...

...genie Wolfgang Amadeus Mozart, die zijn graf met eeuwen overstegen heeft (als men dat zo kan zeggen) kan nog altijd in hoge mate aanspreken en bekoren, maar zijn kamermuziek mist in mijn optiek de intense verhevenheid en schoonheid die men kan beluisteren in andere, meer "flamboyante"...

...ligt er ruim een jaar, mijn vader is al veel langer daar, koos wel de plek. Misschien vreemd, maar ik had twee borrelglaasjes meegenomen en proostend bij elkaar op het graf gezet, berusting vond ik vijf minuten later op een rustiek bankje, draaide in stilte een shaggie en kringelde hoop in...

...gaat het met u?’ ‘Goed.’ Ze klonk als het graf. Ik vroeg door. Ik moest het er verder maar niet met haar zoon over hebben, ‘maar ik voel me zo nutteloos,’ gaf ze toe. ‘Vroeger kon ik hem helpen, maar nu doet hij alles zelf. Dat is ook goed hoor, maar ik kan niet eens meer boodschappen...

...in alle "stomen" en "moleculen" van ieder universum dat zich aan ons voordoet op onze weg van wieg tot graf? De rozen in de Loudonstraat lijken het bewijs van het tegendeel