Alle inzendingen over grijs

...Het jaren vijftig gevoel: rechtschapenheid, grijs- en grauwheid, truttigheid en conservatisme, maar ook de nostalgie sprak -vreemd genoeg- een woordje mee. Ik, die me in de jaren zestig zo had afgezet tegen de gevestigde orde en me verwant voelde met de existentialisten, waarbij de nadruk...

...Niet aan denken, denk je, of je krijgt nog meer grijs haar. En dus denk je er dag en nacht aan. Het voordeel van dat aftakelen is dat mijn geheugen niet onderdoet. Zo neemt mijn heimwee naar vroeger af, omdat ik me de helft niet meer herinner. Ik ben vergeten hoe het is om scherp te zien,...

...was grijs weer en hij was dik en zijn baard was grijs en hij had geen zin in een overvloedige maaltijd met de hofhouding die hij iedere dag al zag al bedienden zij hem trouw. Hij dacht na over zijn landje dat maar klein was en arm. Hij dacht aan oude mensen in hun wrakkige huisjes hoe kon je daar...

...hoofd op hol brengt. Immers als ik later oud, grijs en bejaard ben, zal ik me toch moeten zien te vermaken.... Nu is het tijd voor de naakte waarheid, het leven aan de rand van de afgrond. Ik sta niet langer te dansen op de rand, flirtend met de grenzen tussen het leven en de dood. Ik...

...is normaal…ooit in een grijs verleden heeft ze het geweten ze hoort het meisje huilen…ze voelt álles en niets voor dit kind incestkinderen ze is haar moeder en tegelijk haar zus haar vader, tegelijk haar opa hoe moeten ze verder leven ..ze vraagt het...

...en rustig; haar donkerblonde haar, dat nooit grijs zou worden, in een waaier neergevlijd) In die tijden vlogen de zalige heerlijkheden van de Vervulling mij niet in de mond in het Luilekkerland van de Vervuldheid; de rijpe appels van de zelfgenoegzaamheid dan wel van de rechtmatige...

...tegen: een magere, kleine meneer met golvend, grijs, achterovergekamd haar en, zoals meer gebeurt, spreekt hij mij aan. Er volgt een relaas over een ongelukkig huwelijk en over de merites van de leescultuur. Door onoverkomelijke pijnpunten en hartverscheurende strijd is het huwelijk van...

...vlakten rijzen eveneens demonisch aandoende grijs-betonnen appartementencomplexen op, waar tantes vriendinnen wonen..... Veronderstellend datik nog altijd de "high-brow" ben die ik eens was, gaf tante me veel tijdschriften mee, met de legendarische beeltenissen van coryfeeën uit de...

...Ze was slank en tamelijk lang en had een grijs kapsel, maar op een andere dag stond ik bij de bakker en voelde ik, dat iemand op mijn schouder tikte. Ik keek om en zag haar, maar nu geblondeerd. Ze zei: ''Ik moet u wat vertellen.'' Ik was op mijn hoede. Ze klaagde over haar man,...

...naast diep donkergroen en grijnzend dromerig grijs . Het knasperde onder mijn botinnen, voetsporen achter latend in verloren nat zand. Even had ik zin om mee te vliegen, te wervelen omhoog en plots een duik te nemen tussen de speelse golven . Maar met een voldane zucht wandelde ik mijn...

...ze willen zeggen, als we gaan dan gaan we in stijl, kleur bekennen. Zwart-wit-winter, gemiddeld grijs, inmiddels verheug ik mij weer op de lente.

Een grijs, stenen beeld van de Christusfiguur in het gezelschap van een discipel bewaakt of beschermt de tuin, gelegen aan de Korvelseweg van de nabijlegen psychiatrische kliniek alsof het een symbool zou moeten zijn van het immense leed dat hier zonder twijfel aan de orde is. In de kille, kale en...

...wel, alsof iedereen het weer koud had en alles grijs vond. Alle mensen leken gewoon sacherijnig te zijn. Iedereen leek te vinden dat het erg slecht ging in het land. Het enige leuke waren de mode kleuren. Allerlei outfits passeerden de revue. Haar zag je lopen in een paarse outfit. Dan nog...

...is om te vertellen: ik herinner mij uit een grijs verleden een Nacht van de Columnist. Heb je een leuk tegenwicht! “De Dag van de Columnist is een gezellig en uniek evenement, waar u diverse deelnemers aantreft die voordragen uit eigen werk. Van Alina Nubé tot Dagschrijver en van Harry...

Er was eens een grijs ezeltje genaamd Ezelina. Zij was geboren in Bethlehem in een stal en toen achtergelaten omdat ze niet mee op reis kon met de wijzen en de ster die scheen aan het firmament. Eenzaam bleef zij achter en kreeg een beetje eten en geen aandacht. Snikkend kwam zij van eenzaamheid de...

...uit. Hier, waar ik sta te wachten, zie ik een grijs gebogen ongelukkige man lopen. Hij is zo iemand met wie je te doen hebt, ook al ken je hem niet. Het leven heeft hem harder geraakt dan fatsoenlijk is. Hoewel de man aanvankelijk rechtdoor lijkt te lopen, maakt zijn gang een schijnbaar...

...het verval omringen haar mond en het plotseling grijs geworden haar hangt neer als een gordijn om het lieve en mij zo vertrouwde gezicht. Ze heeft de hardheid van het leven leren kennen en is erdoor getekend, maar verwondert er zich niet over en de loutering viel haar ten deel die het resultaat...

...vader, want moederpoes was een spits en minzaam grijs wezentje. “Ach, je vader was een zwerver die je moeder heeft verleid”, heb ik haar eens voor de kop gesmeten toen ze de andere katten uit de zetel joeg terwijl ze siste: “Van mijn troon af!”. Een week lang heeft ze me genegeerd. Ze...

...ze. Om het even om wat voor lijf dan ook. Grijs-zwart gestreepte jurken. Alsof het zo is afgesproken. We kijken elkaar aan en voel met haar mee. "Ik ga gillen." Met een hoogrode kleur stevent ze naar de uitgang. "Weg wil ik hier! Onmiddellijk" sist ze. Ik sla een arm om haar heen...

...de hand,” zeggen vrienden en kennissen dan, “grijs heeft zijn charmes”. Maar dan valt het uit... en hij maakt zich zorgen. Iedere keer dat hij van de badkamer komt, zucht hij want het is weer wat minder geworden. Straks komt door dat dunnende haar die knobbel van zijn merkwaardig in...

...strakke pakken, niemand uitgezonderd, iedereen grijs, zwart en blauw maar wel met een vrolijk nekkoord-bungelend pasje. Daar zit je dan in je jackje, vrolijk overhemd en een scheur in je spijkerbroek omdat je een open kettingkast hebt op je fiets. Op zo'n moment besef je waarom Nederland naar...

De straten van Tilburg west lagen er stil en grijs bij in de lichte motregen..... Toen ik voortwandelde op mijn weg naar huis, werd opeens mijn aandacht getrokken door een krassend, schor geluid en, even van de weg af, ontwaarde ik bij nadere inspectie, in een uithoek, in een grote kooi twee...

...lichtblauwe priemogen, dunne lippen en een kort grijs baardje. Sinds zijn rol in de film 'Don't look now' met een scene waar ik nu nog rillingen van krijg en die ik u niet zal beschrijven omdat ik er dan weer niet van slaap, associeer ik hem met narigheid. Hij speelt ook voortdurend wrede...

...fel, ’t is of ook de kleur veranderd is. Diep-grijs. Inmiddels trippelt kleine Clara, een poesje van zo’n twee maandjes jong, de huiskamer binnen, ook zij is mooi van vacht maar veel minder genuanceerd dan die van Wolfgang. Zij heeft Wolfgangs nooit eindigende belangstelling; hij heeft...

...we samen de kleuren". Hekel -nu warm in haar schoot genesteld. En zitten ze lang. Aanschouwen de kleuren. Ze zien het grijze oude roze van het riet. Het zilver grijs geworden groen van de wilgen. En soms wat goud- oranje- blinkend. Het natte spoor op het gezicht van de Slanke Vrouw-...

...gestaltes om je heen. De stilte breekt in grijs-groen licht. Nynke Bonga-Thie is geboren in 1973 te Buitenpost. De snelweg Leeuwarden - Groningen sneed dwars door het verder zo rustige dorp, waar de kruidentuin van Sonnema's berenburg goed gedijt, waar Nynke in het buitenbad haar eerste...

...noodzaak ? Ik wil je spreken . Indruk : grijs , op grauw af . Oud , grijzend haar ,eenvoudige , grauwe kleren ,opzettelijk artistiek vlinderdasje , verloren op goorwit overhemd-fond .Gerimpeld droef gelaat. Snorretje probeert gelaat te laten lachen , valt evenals vlinderstrikje uit toon....

...dag bij het winkelcentrum druilde het. Het was grijs nattig weer. We stonden folders uit te delen aan kiezers die op dat moment niets van de Partij van de Arbeid wilden weten. Op de ene kant van de folder stond het gezicht van Melkert en op de andere kant een tekst die niemand meer wilde lezen....

...bejaarde tante. Den Bosch ligt er stil en grijs bij en ver achter de brug die het wispelturige water bekroont met het in steen gebeitelde toepasselijke motto: "Nihil sine onere" rijzen de statige gebouwen op, omgeven door een nevel, waarin mijn tante eens, naar eigen zeggen in 1948, de...

...grijze haren zien...' Hij was natuurlijk zo grijs als een duif. We waren brugpiepers. En juist hij vond het verschrikkelijk leuk om ons zo te noemen. Meneer Swart, onze leraar geschiedenis. Ik kom hem tegen bij de ingang van de supermarkt. 'Jij hebt die bijzondere achternaam' zegt hij....