Alle inzendingen over tuur

...aan nuttige en zinvolle bezigheden. Waar ik natuurlijk mijn tijd voor het grootste deel al aan besteed. Dat u vooral niet denkt dat ik als moeder van een bijna tweejarige en een baan in de zorgsector, niets beters te doen heb dan met mijn uiterlijk bezig zijn. Hiermee heb ik volgens mij...

...zijn? Of misschien aangevallen en gewond'. Ik tuur naar het lijfje en zie iets op en neer gaan. 'Hij leeft'. 'We moeten iets doen', zegt ze. Dat voelde ik al aankomen, alleen is 'WE' in haar universum synoniem voor het teken dat IK in actie moet komen. De dierenambulance, lees ik op...

...los fietslampje uit mijn jaszak tuur ik naar binnen, daar ligt het tasje op de bodem tussen een pizzaverpakking en een bonusfolder. Met alle gedownloade elpees van mijn idolen, 15 stuks op z’n minst en hier sta ik, eenzame loser in de regen. Paniek gaat over in berusting, en...

...snerpt mij een jammerkreet in de oren en ’k tuur vooruit, mijn ogen wijdgeopend. “Mijn zoon, nu komt”, dus sprak de meester, “de stad, die Dis geheten wordt, ons nader, vol sombre burgers, in ontelbare drommen.” 70 En ik: “In waarheid, meester, haar moskeeën zie ik al...

...met adrenaline en zenuwen gierend door mijn lijf tuur ik de grote zaal in, het is er schemerdonker en afgeladen met mensen. Dan knalt er harde rockmuziek met een stevige beat uit de speakers en de lampen flitsen aan….. Doodstil sta ik in het spotlight, wacht op het juiste moment in de muziek...

...aan. Ze bestudeerden de folder van het natuurgebied. Ergens moest een gemarkeerd pad beginnen tussen de bomen. Ze liepen verder over de autoweg en daarna een stuk terug zoals ze gekomen waren. Overal gingen graspaden het bos in, maar die waren niet gemarkeerd. Het was klam in het bos en...

...jongste zoon David in het kinderzitje aan het stuur. Haar lichtgevende glimlach is als een stralende, hartverwarmende zon. Haar ogen zijn een helderblauwe oceaan vol kleurrijke vissen en betoverende koraalriffen. Ze weet het zelfs voor elkaar te krijgen om mooie aria's rond te strooien, zonder...

De boer wiens weiland we gekocht hebben noemen we nog steeds ‘onze boer’. ‘Onze boer’ is geen echte boer in de letterlijke zin van het woord. Ik bedoel maar: hij heeft geen diploma van boer. Hij werkte in de stad. Hij had een paar schapen, kippen en konijnen, en ook wat land dat hij samen...

...zich. Ik strompel voort, traag en moe, tuur naar de horizon die onveranderlijk is en zonder aanwijzing: troosteloos, hopeloos, uitzichtloos. Vooruit word ik gedreven, mechanisch als een door een batterij aangedreven uurwerk maar noch uurwerk noch batterij weten iets van elkaar en ze...

... Ja, mijn droom is veel geld verdienen, zie ook mijn bijdrage aan de Betuwelijn, Ik stuur je nog de rekening voor deze audiëntie..

...beneden waarop hij zich feilloos laafde aan de natuurlijke levensbronnen die zijn moeder te bieden had. De twee anderen luisterden geboeid, glimlachten, wisselden begrijpende blikken uit en vonden het zeer fijn van die dreumes, die ze, vanzelfsprekend, een typisch voorbeeld van een opportunist...

...zilveren daken. ‘There behind those threes you'll find a great park, where you can meet other people.' Ik tuur langs haar hand, ruik de wind van de stad en voel me even intens gelukkig.

Robbie loopt over het dek van het schip. Hij is 5 jaar. Hij loopt eigenlijk iedereen in de weg maar niemand zegt er wat van want ze houden allemaal veel van de kleine altijd vrolijke Robbie. Robbie hangt over de reling heen. Niemand let op hem en dus ziet ook niemand dat hij steeds verder over de...

(voor het heelal, 14 miljard jaar oud) Je werd geboren in een oogwenk, met een oerknal die nog nadavert en zelfs de grootste geleerden een Einsteiniaans punthoofd bezorgt. Met steeds grotere radiotelescopen speuren zij de hemel af om jouw ontstaan te doorgronden, maar hun geleerdheid stuit op...

...cabine in moeten. T. maakt foto’s. Ik tuur naar de skipiste in de verte. De lucht erboven is diepblauw, de zon schittert. Op de terugweg stap ik de cabine in, troon zoon voorzichtig mee en zoek een plekje voor ons uit. Niet meer aan de voorkant van de glazen lift maar ik neem plaats...

...overtuigd dat de stem daarvandaan kwam. Bang tuur ik naar mijn spiegelbeeld maar zie niks. Voorzichtig leg ik mijn hand op het spiegelende glas en trek hem snel weer terug. Het glas is ijskoud, net zoals de deurklink. ‘Selena’ roept de stem nu met een snijdende toon. Verschrikt deins ik...

Aan de muur boven zijn bureau hing een groot aantal foto's van personeelsleden. Daarvan had hij stuk voor stuk de achtergrond weggeknipt, zodat er een soort groepsfoto was ontstaan, een mozaïek van lachende en ginnegappende broeders, zusters, co-assistenten en psychiaters, sommige in witte jas,...

...blijft onvindbaar. Ik ga op mijn tenen staan en tuur pad voor pad de verkoopruimte af of ik ergens een glimp van haar opgestoken haar kan ontdekken. Maar, of iedereen nou ineens zo groot is of zij zo klein, ik zie haar niet. Ik voel me hulpeloos verdwaald en besluit een kop koffie te nemen....

...en ervan te genieten. T. maakt foto’s en ik tuur naar de skipiste in de verte. De lucht erboven is diepblauw, de zon schittert. Op de terugweg stap ik de cabine weer in en troon ik M. voorzichtig mee en zoek een plekje voor ons uit. Niet meer aan de voorkant van de glazen lift maar ik neem...

...te gaan zitten en te turen naar de mooie natuur. De kamer was voorzien van een eenvoudig interieur en zag er gezellig uit met het antieke meubilair en geweien aan de muur. Rondom het hotel was een park met paden en lanen waar je heerlijk kon wandelen en kon uitrusten op een bank. Gelukkig...

...een ondiep graf. Ik rust een ogenblik en tuur het strand af. De stilte is wreedaardig. Hartverscheurend. (Ja, meisje. Het wordt een ondiep graf voor je, en zonder jaartal, zoals van iedereen hier.) Nog één keer laat ik mijn blik op haar vallen. De rust die ze uitstraalt. De groene...

...hij dankt zijn leven aan een Scandinavisch avontuur. En hij is een veroveraar. Het was niet de bedoeling dat hij kwam, maar hij is er. Pelle is nu zes weken oud. Hij kan in een oogwenk van een wolk van een baby in een oud mannetje veranderen, vlak voor hij het op een krijsen zet. Maar gelukkig...

Iedere keer weer is het een wonder als de printer begint met baren. Persweeën die niet tegen te houden zijn, hoe die ook kreunt en puft. Wat zou er deze keer ter wereld komen? Het is zo anders dan wanneer je de woorden op het scherm voorbij ziet gaan. Want zodra ik van papier begin te lezen zie ik...

(...voor mijn 50e indertijd) “Tempus fugit” mompelden de Romeinen. De Engelsen wisten het beter en riepen “time flies”. Maar de Hollanders vonden de oplossing: “de tijd vliegt”. Het eindexamen gymnasium (van voor de mammoet, dus met zes talen) lijkt al weer eeuwen geleden, maar...

...blauwe uur ik kreeg tantalus van haar mee en tuur nu ook naarstig over zee 'bijna weet ik van het blauwe uur als ik een reiger ben die nog moet zwijgen' Ellen Deckwitz heeft aantoonbaar guts onbedaarlijk zichzelf - een vergaderstuk (maakt zéér goed ingewerkte...

Ooit was online daten een hobby van me. Niets was een grotere andrenalinekick voor me om dan na weken (en soms maar dagen!) chatten, eindelijk af te spreken met je date. Uren had ik naar de profielfotos van mijn potentiële toekomstige partner zitten staren, zodat ik me een goed beeld van...

Bij het monstrueuze hoofd van Multatuli is een zijstraatje, waar ik enkele weken in een artistiek huis geleefd heb. Het was een winkel, die bijzondere dozen verkocht en varkens met engelenvleugels. Er was een hond, met wie ik geregeld ging wandelen en de sfeer van Amsterdam opsnuiven. Het huis was...

...tegen in dit gedeelte van procedure. Na enig tuurwerk zag ik dat mijn nummer compleet onderaan bungelde. Een allesbehalve fijne uitgangspositie met een knorrende maag. Maar ik besloot monter en optimistisch te blijven kijken. Niks armen over elkaar, ik was uit eten. Toen ik uiteindelijk de...

...met een eigen volklied en een beroemd koor. Ik tuur over het kabbelende water en denk aan de koude winter van ’63, dat ik met mijn vader in de auto over het ijs reed. Van Enkhuizen naar Stavoren en onderweg op het ijs stond er een heuse benzinepomp van Shell. Bij terugkeer in Enkhuizen stond...

...gevoelens, maar vooral koningskinderen in de natuur, zuivere spiegels van God. Ik heb mijn verstand overboord gegooid, ik heb mijn superintelligentie een zeemansgraf gegeven, gezien hoe de tijgerhaaien het uit elkaar scheurden, er verwaterd bloed van maakten. Ik verruilde de dromer voor de...