Alle inzendingen over vluchtig

...het ook zij; de assistente heeft vluchtig de binnenkant van mijn kwetsbare, witte elleboog betast, op zoek naar de geschikte ader, die ze vond. Mijn felrode bloed, dat mijn lichaam doorstroomt, kolkte "enthousiast" en "opgewekt" in de glazen buisjes waarop ze fluks en handig de...

...naar de man. ‘Jan.’ Het vriendje wierp een vluchtige blik op de man. Zijn ogen dwaalden de kamer rond. Hij maakte een wat verveelde indruk. ‘Ik speel viool,’ zei de man. ‘En ik kan ook goed timmeren.’ Met een korte knik bevestigde Thijs de juistheid van deze informatie Hij maakte...

...niet meer samen, niks meer samen, een vluchtige hand op een verjaardag, geen haat en nijd dat niet... Verdere vriendschappen, slechts af en toe contact, jammer ik had er meer van verwacht. Zelfs de kinderen, eigen, dierbaar, lieve kleine mensenkinderen, de tijd glijdt voorbij, je...

...er rond en men betast de kleding aan de rekken vluchtig alsof men vooralsnog geen keuze kan maken. Alsof men op zoek is naar een kledingstuk dat werkelijk naar de zin is en dat voor honderd procent in de smaak valt. Een klein lokaal ligt wat afgezonderd van de winkel en deze kamer ken ik van...

...pose. De ontwikkelapparatuur weigert echter dienst en tevergeefs morrelt meneer de verkoper eraan. Ik moet de terugweg aanvaarden nadat ik nog slechts een vluchtige blik geworpen heb op de lullige wenskaarten in de zaak met clichématige teksten, zozeer tegengesteld aan iedere werkelijke...

...mijn tanden door een kijkertje. Slechts een vluchtige inspectie van mijn verouderde gebit schijnt vereist te zijn. Schijnbaar provisorisch spuit ze met een apparaat wat koude en onaangename lucht tegen mijn voortanden en ze prikt voortvarend in het tandvlees. "Over een half jaar...

...te worden. Ik gaf hem een naam, zomaar een, vluchtig, als de kus van een hoer: "Waanzin". De maan boven me glimlachte sleets. Voorzichtig legde ik een hand op haar wang - die voelde ongemeen koud aan. De sterren zelf waren nauwelijks te zien, behalve wanneer ik laconiek omlaag keek...

...dan dit kwam ik nooit, hoogstens een vluchtige kus en daarna met een domme grijns op mijn gezicht rap weer terug naar huis. Daar wachtte mij mijn pa, wist wel hoe laat het was. Hij had net alles afgewassen, opgeruimd, maar ik had nog trek in koffie. Daar begon hij niet meer aan, al...

...behoefte aan contact. De boodschappen deed ik vluchtig bij de SRV-man, vooral sigaretten. Het dag en nachtritme was ik kwijt, de tv stond de hele dag aan, zonder geluid. Soms staarde ik naar de flitsende beelden, gedachteloos. Op een dag werd er aangebeld, tot 3 keer toe, dus ik deed de...

...geestelijke ellende, zou doen aanbreken als nooit voorheen, wat ook de bedoeling was, maar de gasten maakten nauwelijks aanstalten. Hier en daar kwam het tot een vluchtig, oppervlakkig gesprek dat weer snel afgebroken werd en helaas gingen allen net zo desolaat huiswaarts als ze gekomen waren,...

...gezegd. “Nu moet je gaan.” “Weer een vluchtig afscheid in de hal, zoals altijd?” Hij kuste haar, zoals altijd, in de hal. De deur ging open. Ze springt vrolijk op de stoep en draait haar om. Zijn twee handen komen uit de deuropening en nemen haar hoofd beet en trekken haar terug...

De zeis is een vluchtig wapen dat neerzwaait uit een hoge hoek, waar een schaduw in de stofnetten hangt. In een vingerknip ontsnapt hij aan het oog en dringt de kamers van het hart binnen. De vliezen scheuren. Hij volgt haar baan, haar boog die al bestond voor de lava stolde. Toen schubbige...

...– te kunnen benoemen. Gelukkig zijn die trends zó vluchtig dat de bijbehorende termen even snel vervluchtigen. Ze verdwijnen als afvaltaal op de vuilnisbelt van de geschiedenis.

...nadat de diverse badpakken, met en zonder steun, vluchtig aan een eerste inspectie onderworpen waren. Een paars, chic badpak werd aangeprezen; reeds op het eerste gezicht leek het zeer geschikt mama's méér dan weelderige, maar mij zozeer vertrouwde proporties te omhullen en presentabel te maken...

...altijd onbekend is gebleven. Ik had wel eens een vluchtige blik proberen te werpen door de zware, dichtgeweven vitrage voor haar ramen en dit had een indruk bij me nagelaten van sfeerloosheid en van een eenzaamheid die zij met niemand deelde. (Voor zover ik kon waarnemen, stonden er in de...

...en te vervullen van een rijpere inhoud dan de vluchtigheid van een driftige sensatie. Wat veelal als een hapering wordt gezien die zich voordoet als je ouder wordt, blijkt dus eerder een extra kwaliteit die zich aan je leven voegt. Als je maar de juiste mentaliteit hebt en bereidheid houdt,...

...verdwenen achter de horizon, totaal onbereikbaar, schijnbaar maar niet werkelijk losgescheurd van mijn hart, zonder een teken van leven meer te geven. Ik beschouw de uitstalling slechts met vluchtige blikken, niet van plan iets aan te schaffen en verlaat het pand weer. Die avond zal ik mijn...

...ik hem te herkennen in een jongen die ik ergens vluchtig waarnam, in de bibliotheek, op straat of in de bus en in de nacht fietste ik nogal eens langs zijn ouderlijk huis. De spurt voor het eindexamen begon. Ik legde mijn kinderlijke fantasieën af; ik moest mij onderwerpen aan de...

...en onbegrip wordt aangevuurd. Elders, de vluchtige vorm die in wolkjes van klank het trommelvlies beroert en na-echoot in de 'Heilige Hallen' van het innerlijk gehoor. Met ongrijpbare en onzichtbare componenten als intonatie, snelheid en -summum van subtiliteit- intentie. Vlees...

...woord het voordeel van onnauwkeurigheid en vluchtigheid. Dat wapen zullen ze nooit uit handen geven, zeker niet omdat schrijven veel moeilijker is dan praten.” Volledig kan ik het niet eens zijn met die stelling, want schrijven gaat mij eenvoudiger af dan praten. Om in de praatcultuur...

...geloof dat maar! Één blik was genoeg. Een vluchtige blik was het maar. Zo eentje die je maar weinig in je leven te zien krijgt. Twee ogen. Ze keek me aan met de sluwheid van een kat, de woede van een berin, de nieuwsgierigheid van een otter en het mysterie van de diepblauwe oceaan. Nee,...

...bloemige bosweiden en ik geniet van de vluchtige stuifnevel die mijn huid streelt. D'ochtendstilte, zo stil als een zonneschaduw, zo licht als een veer, zo kalm als stille wateren, zo zacht als zomerzijde.... Ik drink die stilte in, roerloos gezeten als een steen, terwijl een trage...

...weggewerkt door ijverige stratenmakers). In het vluchtige voorbijgaan ziet men aan de linkerkant van de straat een veelbelovende etalage met vele kleurige kostuums, maskers en accessoires. Reden daar eens uit te stappen om het fijne van deze zaak te weten te komen. Binnen geeft een jongedame,...

...te hoeven hebben. Of zijdelings, sporadisch, vluchtig. De snelheid die ons overheerst, maakt opgefokte slaven van ons, we kunnen in wezen de druk niet meer bijbenen, maar we doen alsof we het sein meester zijn, om maar niemand te verontrusten. De wereld is dolgedraaid en niemand kan daaraan...

...voetjes van dansende, maar onzichtbare elfen zijn? Die sierlijke luchtwezentjes beschouwen ons mensen luchtig vanuit hun eigen wereld van zang- en zweeflust. Al deze heldere klanken en vluchtige gezichten kenden de houthakkers en bosarbeiders van eens. Het zette hen aan tot denken en...

...andere friemels die het bestaan verlichten. De vluchtigheid van zo’n moment vliegt als een eendagsvlinder aan ons voorbij. Dartelend in de mooie kleuren van het licht. Eindig in onzekerheid. Liefdevol in onze eeuwige aanwezigheid, maar verdrietig in onze aardse beleving. Vergeten om te leven,...

...haar mee naar mijn flatje; zij inspecteerde het vluchtig en verklaarde aan de slag te willen (blij als ze wellicht was nu eens niet op haar donkere tint afgerekend te worden? Niettemin kwamen mij akelige visioenen voor ogen van de befaamde "Negerhut"; behoorde ik nu ook tot de "klasse" die...

...kaftpapier en zag ze bij die gelegenheid alvast vluchtig en belangstellend in, in afwachting en vol ongeduld tot ze hun geheimen aan mij zouden openbaren. De tas vergezelde mij; zij ging op de bagagedrager of ik droeg haar nonchalant en uitdagend tegen de heup als ik flaneerde op het...

...'het' toch gebleven?'. Maar we zouden hem niet kunnen helpen. Want 'het' is als een etherische olie. 'Het' is vluchtig en verdampt en de geur wordt meegevoerd door de wind die waait waarheen hij wil..

...herinneringen ooit instorten en vervallen tot een ruïne? De avond spoedt zich ten einde: bij het station neemt mijn zus afscheid met een vluchtige kus en ze verdwijnt in de duisternis; de duisternis die haar liefste gestalte eens voorgoed zal verzwelgen en opslokken.....