Alle inzendingen over vodden jas

...hebben je oude jas in beslag genomen. Dat je een jas pikt, kan ik billijken, ik heb ook veel kleren gejat. De hoge heren doen niet anders dan belasting ontduiken, dat ik ook jatten. Kom, bak een omelet voor me en zet een pot bier klaar en daarna wil ik een beurt.'' Verdomme dacht hij, dat red...

...bevrijdde van de schrik. - Waar is mijn jas? Ze vroeg het dringend alsof ik het antwoord voor haar verzweeg. - Misschien aan de kapstok, suggereerde ik. Nu zweeg ze, sloeg eerst haar armen over elkaar, vervolgens haar benen, en keek mij vernietigend aan. Mijn oog viel op haar...

...als luchtballonnen, als ongeleide projectielen uit naar voren en de jas kon mijn redelijk corpulente lichaam niet omsluiten. Mijn goede tante had me echter eerder twee andere winterjassen geschonken in haar moederlijke bezorgdheid. Onverricht ter zake aanvaardden mijn neef en zijn vrouw de...

...ingestort. Help! Smerige aasgieren! Beroerde...

...met zijn wagen en hoe onze moeder dan de vodden afgaf en wij, kinderen nog, in ruil daarvoor een speelgoedje kregen. Zo werd zijn verschijning tot een feestelijke gebeurtenis en verwelkomden wij de man en zijn goede gaven, die anders geheel en al zonder betekenis voor ons zou zijn...

Ik ben niet meer in staat geweest te schrijven, terwijl een ziekelijk verlangen naar- me teisterde. Ik wou zo graag schrijven vanuit deze niet-bestaande wereld en diens euforie, maar ik had het gevoel verlamd te zijn, door de drugs neergeslagen. 's Morgens werd ik wakker, mijn lichaam stram....

...had die geen ontsnapping meer bood, betaalde de allerliefste voor mij de dikke, mosgroene winterjas die ik voor veertig euro bij hoge uitzondering kon aanschaffen bij C & A. De jas doet twintig jaar na dato nog altijd dienst alsof daarin nog steeds de warmte huist die mijn liefste moeder,...

Juist op die dag had je het hem voorgoed willen zeggen: hoe de feestelijk-oranje ballon van je verliefdheid geknapt was zodat er slechts een slap vod over was dat lusteloos ter aarde lag; hoe het porselein van je genegenheid onherstelbaar gebroken was. Juist op die dag bracht hij het minuscule...

...zo, kon ze terug naar de winkel, om niet alleen haar jas op te halen, de andere terug te hangen en excuus te geven...haar jas hing er nog, alles zat er nog in....gelukkig maar. Toen werd ze wakker...de droom-dievegge...

...hitte en een gedeelte van het ijs drupte op mijn jas. Ik schrok mij wild, want moeder zag het en nu dreigde echt de tweede wereldoorlog, maar gelukkig hield ze zich in. Thuis gekomen was de boosheid van mijn moeder al een stuk minder en moesten wij onze nieuwe kleren uit trekken en ons oude...

Hij strompelt voort bij het station en draagt in de delta, in de driehoek die mannen tussen de benen hebben een vod, een groene, neerhangende doek. Hij lijkt vertwijfeld, wanhopig, maar ook verdwaasd en verward. Voorbijgangers kijken nu eens mededogend, dan weer spottend in zijn richting. Zo...

...talenten, al je vaardigheden, je kennis, je kunde, je ervaringen. Ik heb je frustraties hier in mijn handtas, je ideeën en idealen zitten in dit binnenzakje van mijn jas. Hoe kan ik je nou de gegevens aanreiken die je nodig hebt onderweg als jij alsmaar door blijft rennen? Ik geloof dat het tijd...

...had, maar jij liet me niet uit praten en ik begon te herhalen wat ik gezegd had. Ik herhaalde mijn woorden als een oude idioot, door mijn twijfels of je wel luisterde Jas. Het ergste vond ik dat je mij niet wilde geloven en dat jij zei dat het portret een oliebaron uit Koeweit was. Hoe...

...hij verklaarde: "Hij is weer als nieuw" Er hing een prijskaartje van negenentwintig Euro aan). Ik koester mijn jas nu als een dierbaar erfstuk, dat goed zal beschermen tegen winterkou.....

Gefascineerd heb ik rondgelopen op de Vodou-tentoonstelling in het Tropenmuseum met wonderbaarlijke kunst en mystiek uit Haïti. Doorgaans ben ik niet zo gauw onder de indruk maar dit overtrof mijn verwachtingen, mocht ik die al hebben gehad. Marianne Lehmann, een Zwitserse verzamelaarster die...

...hitte en een gedeelte van het ijs drupte op mijn jas. Ik schrok mij wild, want moeder zag het en nu dreigde echt de tweede wereldoorlog, maar gelukkig hield ze zich in. Thuis gekomen was de boosheid van mijn moeder al een stuk minder en moesten wij onze nieuwe kleren uit trekken en ons oude...

Wat heeft de meeste mensen van keurige burgers in rabauwen veranderd? Volgens mij de moderne communicatiemiddelen. Met name internet heeft een slechte invloed op het gedrag en de kleding. Facebook en Twitter laten de mensen denken dat zij honderden 'vrienden' hebben. Die makkers hebben zij...

...ren naar mijn jas. Ik ruk hem van de lamp en bekijk de schade. Het nylon smeult nog. De lamp brandt zie ik nu, ik moet bij het ophangen van mijn jas per ongeluk het lichtknopje hebben aangeraakt. Als het stel weg is knip ik de rafels bij. Een gat van 25 cm doorsnee. Op mijn rug, dat wel.

Eens kocht zij het bambihertje voor haar zoontje. Ze was gelukkig, want het kind scheen bij uitzondering te willen spelen met het opblaasbare plastic bruine hertje met de witte stippen, terwijl het al het andere speelgoed dat zij hem zo zielsgraag gaf achteloos, onverschillig en nauwelijks...

..."Tante Pollewop" waar ik een collectie vodden aantrof waarin enkele dames naar hartenlust grasduinden. Een dreinende dreumes hing aan de rokken van een gezette dame die een heel pakket oude lappen torste waarmee zij zich maar al te snel de zaak uit spoedde. Een bon uit onze plaatselijke...

...onbewust jou aan te meten. Trap daar niet in. Wees zeker van jezelf, jij past in die jas. En het staat je goed!

Ooit was ik een mantelzorger, nu zorgt men voor mijn jas!

...jas had Bjarne ook niets achtergelaten. Er was nu iemand in Ruigoord die zijn jas kon dragen.

...de hele lengte een kelder waar de zakken met vodden opgestapeld lagen en waar een muffe lucht hing. Eens verkende ik met mijn nichtje Ine het huis en op een rommelzolder vonden we een fraai, gedessineerd tafelkleed. Onze kinderlijke fantasie, gevoed door onze lectuur, moet ons ingegeven hebben...

...andere... Ik verzucht en raap dan maar zelf de jas op. Even later, heb ik het eten klaargemaakt. "Komt Melissa eten ?" vraag ik. "Neen, heb op school gegeten!" En ze is met geen stokken over te halen, om ook nog maar één hap warm eten door haar keel te laten gaan. Met een zucht smeer...

...benen. Ik liet rode vegen achter op zijn linnen jas. Overal waar ik keek zag ik rode vlekken of vegen. De angst die ik voelde was groot. Kwam ik hier nog wel levend uit? Ik huilde. Mijn tranen lieten een rode spoor achter op mijn gehavende gezicht. Ik zette mijn tanden in mijn onderlip. Ik...

...of: en dat is de mooiste, ik heb geen tijd! Het is voor al die mensen, niet te hopen dat ze ooit in dezelfde positie komen, dat ze ‘die boodschap niet kunnen doen’ dat ze hun jas altijd zelf aan kunnen trekken, dat ze hun rug af kunnen drogen en die ellendige potten open kunnen...

...nieuws komt te staan, woorden om achter de vodden te zitten, zeg maar. Niets dan de beste wensen, wat weer vloekt met de ene superlatief maar op na de andere, dus van harte!...beter dan dit zal het ook nooit worden. Want is het niet de naamloze angst, dat niemand eraan moet denken wat je...

...identiteit en persoonlijkheid zou hebben moeten onthullen... Hoe het ook zij, het is mij toch wel een gruwel te moeten graaien, grabbelen en grijpen in de oude vodden, zoals ik helaas maar al te vaak heb gedaan op talloze rommelmarkten met mijn oneigenlijke, onechte en karikaturale...

...vasthouden?’..verdwijnt in de zak van zijn jas… ‘Nee ikke.’ Na 5 minuten gaan we weer naar binnen, want ze zijn op deze manier wel heel snel op. Dan vraagt oma; Heb je paaseitjes gevonden? Hij knikt, kijkt wat afstandelijk. ‘Waar zijn ze dan, lieverd?’ De kleine man ruikt...