Alle inzendingen over zand

...en over het strand, voetsporen markeren het zand als land dat verloren gaat in de onstuimige branding, koppen schuimend in golven, keer op keer verliest men terrein, overvloed doet een individu geen goed. Ik ben slechts een lichtgewicht, veroorzaak nauwelijks voor of spoor, maar heb nog...

...de film van Al Gore: An Inconvenient Truth. Hoe een klein land de kop in het zand steekt.

...mijn broer sinds jaar en dag verblijft, moet wel zand of een andere substantie in de ogen hebben. We passeerden een merkwaardig desolaat water, een grote vijver in de nabijheid van een fabrieksgebouw waarin hoog opgeschoten waterplanten het leven houden en waarin de hemel van februari, die een...

...ons achterwiel weg behoorlijk slippend door het zand met een luid gebrul om hard stuiterend op ons voorwiel op de verharde B weg neer te komen. Zo, dat was de bananenplantage. "Ok Yani where the fuck are we going?" Vraag ik nog niet helemaal wakker. "Relexed." "We pakken nog een motor...

...was een veel grotere waterplas, waar men zandafgravingen in deed. Daar lagen grote, roestige boten, waar we dan vanaf doken. Hoe dieper ik dook, hoe kouder het water werd. Ik vond die enorme stilte heel spannend en ik flirtte met de diepte, wat levensgevaarlijk was. Ik zag wel vaker de...

...Het onvolledige en ongeloofwaardige rapport van de NLR is slechts een poging om de verantwoordelijke politici zand in de ogen te strooien. Zie ook http://www.jsfnieuws.nl/?p=417

...van ijzige kilte.... De zaken waarnaar ik op zoek ben zijn als zeldzaam, kostbaar goud te midden van zand en stof; niet aan de orde van de dag, zo zelden aangetroffen....

... Een tijdje oogde dit als een trieste, verlaten zandvlakte. Maar spoedig kreeg dit een opwekkend en fleurig aanzien van allerlei wilde bloemen: rood, blauw, geel en paars krioelen te midden van hoog pluimgras. Je zou het jammer vinden dat deze zo ongedwongen, vrije en spontane bloei binnen kort...

...weersomstandigheden en ook over het rulle gele zand dat zich ophoopte aan de straatrand niet achterwege liet. Even later, bij de bushalte, zag ik Haar opeens. Jarenlang waren we elkaar uit het oog verloren en jaren- en jarenlang was ze de huishoudelijke hulp, als het ware het verlengstuk, van...

...en brandt... en ik zie mijn metgezel in het zand bijten. Zijn concentratie was even weg en hij is in een kuil gestapt. Strompelend gaat hij verder. Vlak daarna staan we op een 'riad' (binnenplaats) met in het midden een opslag voor het kostbare vocht: water. Rondom bergen met grote gaten...

...de lucht is, steekt die wind ineens weer op om zand in je ogen te blazen en terwijl je verblind je omgeving aftast, voel je hoe er een koude plens water over je uitgestort wordt. Je rilt en briest ervan en zoekt een veilig heenkomen. Tijdens je vlucht van de plaats delict, worden je oren...

...ze me bij de enkels onderuit, spuit het natte zand tussen m'n tenen. De oude dame is gis, maar haar gebeuk op de kust is slechts een bede om rust, de vloed komt alleen maar op in het besef dat schelpen ebbend achterblijven. De wind waait haar golvend haar verward tegen de spetterende...

...kleine tollen die we een eindje ingroeven in het zand tussen de straatstenen; we knikkerden in de gang van het witte huisje en we knutselden aan de waterput waarvan we een afbeelding aantroffen in ons favoriete tijdschrift, de "Donald Duck" Mevrouw Brouwer las ons voor over Ilja de olifant uit...

...samen met de glanzende, glazen, bonte knikkers. Op straat sloegen we de zweep om de kleine, houten, kleurige tollen die we een eindje ingroeven tussen de straatstenen in het zand. In Martins ouderlijk huis knutselden we samen aan een romantisch aandoende waterput. De afbeelding daarvan hadden...

...me goed. Ik zette mijn voeten en handen in het zand. “Dit ziet er vast niet erg elegant uit,” dacht ik nog. Toen viel ik weer om. “Het gaat niet, hè?”, zei hij. Toen voelde ik hoe een paar sterke armen me optilden, alsof ik een veertje was, dat zojuist door een meeuw was achtergelaten...

...de zuidenwind naar ons toe en de regen neemt het zand mee naar het aardoppervlak. Maar hoe komen die haringen en de kikvorsen met de regen naar beneden? Het waren namelijk kleine haringen die door een waterhoos met grote snelheid uit de zee waren opgezogen en komen dan elders als regen neer. De...

...trekt aan de Noordzee en golven slaan traag het zand van het strand, ik voel kindervoeten slinks onderuit getrokken, ik bleef staan waar de zee zich terug trok. En morgen, ja morgen, ga ik de deur uit, kijk nog even om, beklim ik mijn fiets en laat twee dotten achter in geel, bloemrijk is mijn...

...van stilte, bewandel ik het kronkelende pad van zand en grint, terwijl gevoel in emoties als seizoenen in beelden voorbij glijden en koude en warmte mijn lijf doorstromen. Kleine gebroken takjes, door vroege vrieskou, raken mij en vertellen hoe gevoel in leven kan gesmoord worden,afgesneden,...

...Daar komt de afsprong, wat een feest. Het zand spat om de oren. Een trotse glimlach rond de mond. Bijna zomer. Het zwembad in de grote speeltuin gaat open. Luid gekrijs vanaf het blauwe water. Een nat gespetter van je welste. Een stralend hete zon die plaagt en prikt. Kinderlijfjes...

...zwaard en geblakerd stort je neer op het natte zand. Een ontluisterend schouwspel. De gedroomde passie vertrekt uit mijn hoofd, ik sta op en verlaat het Amphitheatrum Flavium, later het Colosseum genoemd. Mijn verdere leven heb ik in gepaste harmonie gedeeld met mijn echtgenoot Pompeius. Volgens...

...Een geweldige stormwind kwam vanuit de zee. Het zand stoof op. De eikel werd de lucht in geblazen, landinwaarts voortgeduwd. Daarbij begon het hard te regenen. Ronddraaiend en slingerend danste de eikel op de waternevels. "Wind en regen, wat zijn jullie een boosdoeners!" schreeuwde de eikel....

...in een hertenspoor langs de vloedlijn. Het rulle zand stuift stap voor stap en ze likt haar zilte lippen met een flauwe lach. Nog even en haar doel is bereikt: languit liggen op het magnetisch veld van het zwarte gat, maniakaal gegraven door de Amerikaanse projectkunstenaar Robert Wilson. Tijdens...

...eten aanpakken, drinken, zich douchen en met zand bepoederen, insecten verjagen. Als dat arme dier ook maar een stuk van zijn slurf mist, zal dit meestal zijn einde voorspellen. Daarom, verbaas je niet over de bedachtzaamheid van drinkende olifanten, al zijn ze nog zo geweldig, sterk en...

...kleine tol die we een eindje ingroeven in het zand tussen de straatstenen en die wervelde om zijn as. En we rolschaatsten en kaatsten met de ballen tegen de gevels en we spanden elastiek om onze enkels voor het spel van het "elastieken". We schreven met het bonte krijt op de stoeptegels en we...

Louis XIV was een bergtop. De zonnekoning. Frankrijk was tijdens zijn regime op het hoogtepunt van de macht en toch lees ik in het boek van Graham Robb, de ontdekking van Frankrijk, hoe klein hij eigenlijk was. Op de kaart was zijn land zeker indrukwekkend, maar zijn macht reikte niet ver....

...lichaam niet merk. Ik zal vallen en het hete zand zal mij overspoelen als het water van Gods Geest. Misschien dat een bedoeïnenkaravaan mij vindt, maar een piramide kan ik wel vergeten, natuurlijk veel teveel werk voor een naamloze vreemdeling met een rode baard van enkele maanden, zo niet...

...in die duinpan, samen met die vrouw op het warme zand onder een blauwe hemel. Ik weet nog hoe de kreten van een meeuw vervloeiden in de schrille kreten van jouw passie, in het hijgen van mijn lijf. Op die foto zijn we samen, onze lijven klam na het bedrijven van de liefde, jouw hoofd op mijn...

...nekvel en kraag uit de auto getrokken en in het zand gegooid, beiden neerwaarts gehouden door een van de enorme poten van de twee monsters want dat waren het gewoon. Op hun gemak beginnen ze enorme kogels in de lopen te stoppen van hun dubbelloops afgezaagd jachtgeweer. Klik! Ze waren gevuld en...

...man hij is. Zijn gedachten verstuiven met het zand. Plots hoort hij een kinderstem, klaar als bronwater roept het hem. Hij richt zich op vol ongeloof. Bedriegen zijn oren hem of is het een wonder, die engelenstem. Een kleine hand trekt aan zijn mouw en zijn lach klinkt als muziek die hem...

...kussen moeder aarde versmeltend met rollende zandkorrels die jullie dragend samen brengen, weer mengend met de tranen van de oceaan, terugkerend naar de bron waar jullie ontstonden. De cyclus van sterven, vergeten, herboren worden in dansende omarming van jouw altijd deinende bestaan. Ik...