Alle inzendingen over zand over de bloedpl

...van de foto heb doorbroken … Lief! Je bent een droom, een afdruk van mijn eindeloos verlangen.

...ik verdomme nou toch maar beter opgelet dan had ik tenminste geweten hoe ik moest bidden. "Lieve Heer.."

...en neem zijn kind onder de vleugels. Op weg naar Rachel beweent hij onder het beloofde land, zijn Oeroesalim.

... De cyclus van sterven, vergeten, herboren worden in dansende omarming van jouw altijd deinende bestaan. Ik laat door jou "oh stille klotsende wateren" mijn hart meedragen en met een zoute zilte traan schreef ik op wrakhout mijn naam om wiegend op jouw horizon te laveren..... !

...onschuldige jeugd nog in het leven, in de voorspoed, in de gunstige lotsbestemming en in de ultieme maakbaarheid van alles!

...voort en kleumend wachtte ik tenslotte op een taxi, die uiteindelijk arriveerde....

...Daarbij boog ze zich onbekommerd voorover, kwetsbaar met haar rug naar me toe. Dan kwam ze terug in de zee en omhelsde me. Daar, omgolfd door alle licht, heb ik haar bezeten. Of zij mij. Of wij ons.

...Daarbij boog ze zich onbekommerd voorover, kwetsbaar met haar rug naar me toe. Dan kwam ze terug in de zee en omhelsde me. Daar, omgolfd door alle licht, heb ik haar bezeten. Of zij mij. Of wij ons.

...was. Ze genoot altijd van duidelijkheid zodat ik eens makkelijk kon vragen: ’Waar woont God volgens jou?’ Eenvoudig antwoordde ze: ’Het woont in mijn hart.’ Ik vond dat ontroerend mooi uitgedrukt. Zo’n vrouw vergeet je niet licht.

...genoeg en een teleurstelling voor Meester. Mezelf de schuld geven was een stuk minder angstaanjagend.

...en televisiegolven door de ether zweven. Vragen waar niemand me direct een antwoord op kan geven. Maar in mijn hoofd heb ik de verhalen opgeslagen en kan ik die werkelijkheid voorlopig koesteren totdat ik ze aan het papier toevertrouw.

...mis hebben ) is de scholengemeenschap RVKO toch bezig de normen en waarden om te gooien naar de foute kant van - wat kan en wat niet mag?

...die komt en hij wil dood. Ons is de taak, wanneer hij neerdaalt op het Land van de Reizende Zon, hem te eren al was het uw eigen."

...een wijd grasland met allerlei poelen. Op eigen krachten bereiken de bijna uitgeputte goudvisjes dat moeras en vinden daar hun nieuw tehuis. Ontwaken! Jammer dat die belevenis maar een droom was.

...we teruggeplaatst in de onschuld en in de ongeschonden gaafheid van onze kindertijd.....

...tussen hoog, lekker geurend gras. Tijdens het vrolijke vieren rinkelt de kas tevreden gevuld, maar onbaatzuchtig!

...dan jouw hand, hij verdampt in zijn duik. Het is niet eens een teken aan de wand.

...zand warm. Uitgeput lag ik op mijn rug. Ik was moe. Een vogel vloog over met een twijgje in haar bek. Ik beet de navelstreng door. Gedachten verdwenen. Ik was Noach. Alles begon opnieuw.

...ligt gericht. En dan zie ik, mannen apart, vrouwen apart, jongens en meisjes apart, overleden voordat ze stierven, nooit samen.

...lade. Waarom nog talmen over een krabbel, een knik van de pols, een klik op de muis die een kale som, een stroom van nullen naar het zuiden zendt. Terwijl de reus van het westen hikt, het zuur van zijn geweten oprispt en doorspoelt met schuimwijn, knisperend tussen tong en verhemelte, knakt er...

...schelen, als ze domweg maar geld verdienen kan. En telkens wanneer ze er vandoor gaat, lacht ze hen die haar met de waarheid confronteren en die kritiek op haar durven te hebben in het gezicht uit.

...graasden aan de rand van een meer, waarin duizenden trouwlustige kikkers een voorjaarsconcert aanhieven. Zo ontdekte ik verheugd opnieuw mijn dierbare Brabant, het land van mijn jeugd....

...wel. Liever wacht ik nergens meer op. Geniet ik van vandaag. Luister ik naar het eb- en vloedverhaal van de zee..... en leef dit leven niet versnelt maar heel bewust en traag .

...het overschaduwde terras van een café geweest waar grote parasols de tafels overhuifden en sprak ze me honderduit over haar toekomstige (?) carrière van account-manager......

...iets vergeten te zijn betekende. Een verbrande rug met twee verbrande schouders.

...doorgeefluik van de onderbuik van de gemiddelde kijker, risicoloos gewauwel op het niveau van een kletskassa bij de Jumbo. Ik had graag gezien hoe Gerrit Komrij zo’n varkentje gewassen had.

...met je beste vriend of vriendin is een geschenk in deze dat van grote waarde is.

...wij. En wie de symboliek niet ziet. Ik ga het niet allemaal uitleggen. Goedemorgen!

...lucht te vervagen. Een schroeiende windvlaag doet het stof hoog opspelen. De oogkassen vullen zich. Eén der olifantskoppen wankelt. Het kadaver breekt met een zucht.

...maar ja, HIJ heeft geslapen en weet niets van mijn escapades, tot ik het vertel natuurlijk! M’n oogleden hangen bijkans op m’n wangen, m’n hoofd is niet helder maar ja: hij sliep en was uitgeslapen! Ik zou er een lief ding voor overhebben een nacht door te slapen, en: geloof me ik kijk...