Autobiografieen

Berend had door de ziekte van Lyme een verzwakte gezondheid. Het was nog niet gelukt om samen de vader van Bjarne te bezoeken, nu die in zijn allerlaatste levensfase was. Bjarne durfde ook niet goed alleen te gaan. Het was de laatste tijd gaan spoken in zijn hoofd. Een dubbele verhuizing was het laa...

Het voorjaar van 2015 werd opgeschrikt door een mailbericht van de zus van Bjarne. Geschrokken staarde Bjarne naar de tekst die op het beeldscherm van zijn computer was te lezen. Zijn oude vader had niet lang meer te leven. Er was nog voldoende tijd om afscheid te nemen, maar Bjarne moest niet te la...

De woning van Bjarne Gosse in de Amsterdamse Oosterparkbuurt had een geheimzinnige charme. De oude houten panelen onder het slaapkamerraam toonden een ruwe scheur onder het houten kruis dat onderdeel was van het kozijn. De keuken en de slaapkamer waren slecht geïsoleerd en aan tocht en vocht onderh...

De huisarts van het nabij gelegen plein had vragen over het medicijngebruik van Bjarne. Het was hem opgevallen dat de vijftiger Bjarne geen enkele therapie voor zijn gemoedstoestand had voltooid tijdens zijn leven. Het leek hem verstandig Bjarne door te sturen naar een instituut, waar mensen met ken...

De zon scheen op het kleine balkon aan de straatkant van het pand in de Amsterdamse Oosterparkbuurt, waar Bjarne sinds het begin van 2012 woonde. Eindelijk leefde hij in de buurt van zijn geliefde Astrid, die hem op deze sociale huurwoning had gewezen. Een woning met karakter, een kamer en suite me...

Na een herfst en winter van intense rouw begon de lente van 2011 met de laatste tranen. Alle hoofdstukken over Emma Petronella waren nu echt verleden tijd. Ze lag begraven in haar kist op de grote begraafplaats niet ver van de rozentuin. Jan Boter kwam er iedere maand de hortensia verzorgen. Bjar...

Steeds bleef Bjarne zich afvragen hoe het ging met Emma Petronella. Nooit eerder had hij haar zo lang niet gesproken. Inmiddels had Bjarne zich aangesloten bij “Gedichtenfreaks”, een bonte verzameling goedmoedige gekken, die alleen via het gedicht konden communiceren. Het waren geen zeldzame...

Mijn vroegste herinneringen aan mijn schooltijd zijn de herinneringen aan de lagere school. Want toen heette het nog geen basisschool. Je had de kleuterschool en de lagere school. In mijn tijd waren dat twee aparte gebouwen. Als je zes jaar oud was, mocht je naar de lagere school, "de grote schoo...

“Ik liep door een volkomen lege en onbekende straat. Maar onderweg zag ik aan de overkant een man lopen, ik rende naar hem toe om te kijken waar ik was. Ik raakte zijn schouder aan en hij draaide zich om, ik was verrast, want ik zag je gezicht, Bjarne. Lange tijd kon ik van verbazing geen woord z...

Bjarne keek verward naar Violette, die een lezing gaf in het buurthuis. Het was een weerzien met oude bekenden, aan lager wal geraakte buurtbewoners, die er achter wilden komen, wat nu werkelijk het geheim van het schrijven van een goede misdaadroman was. Bjarne genoot zichtbaar van de aandacht...

In de herfst van 2007 vertelde Violette in het buurthuis dat ze last had van een writer’s block. Ze bleef gissen naar de oorzaken van deze gebeurtenis en maakte Bjarne deelgenoot van deze persoonlijke ellende. Uiteindelijk wist ze er veel over te vertellen. Ze werd teveel afgeleid door familieled...

“Je gedicht is zo mooi, alle woorden passen heel goed bij elkaar. De regels van dit vers creëren een sfeer van mysterie en romantiek onder de maan. Hij speelt met taal en beeldtaal, waardoor het gedicht een gevoel van mysterie en innerlijke diepgang krijgt. Het couplet heeft zijn eigen unieke sfe...

“Ik weet niet eens waar ik mijn verhaal over mezelf moet beginnen. Ik moet beginnen met waar ik nu ben. Ik woon in Astana. Het is de hoofdstad van Kazachstan. Alfons, heb je ooit van dit land gehoord? Ik ben geboren in een klein dorpje genaamd "Kokbulak". Mijn ouders wonen daar nog steeds. Ze ...

Het keukenraam open, de doordringende geur van geroosterde vis omdat de benedenbuurman zijn familie had uitgenodigd voor een zomerfeest met fado muziek. Bjarne hield van de zomer. Het was een fijne tijd om in de avond op het balkon te lezen. Het boek van Violette had hij terzijde gelegd. Hij had ...

In de herfst van 2005 kreeg Bjarne een lange brief uit Zwitserland. Kees Broodakker liet voor het eerst sinds jaren weer van zich horen. Hij had in Zwitserland een geliefde gevonden en hij wilde daar Bjarne niet mee belasten. Kees woonde niet langer bij zijn tante op de boerderij, hij had een eigen ...

Zonneschijn hield de oude stad een paar dagen in het licht van een zomerse betovering. Bjarne was gestopt met het schrijven van gedichten uit onvrede met de situatie op “Het Blijvertje”. Er werden flauwe gedichten geschreven over minderheden, die verder niet op de website waren vertegenwoordigd...

De gele trompetnarcissen op het veld bij het verkeersplein in Amsterdam West stonden massaal in bloei. Er stond een bordje bij dat je ze gratis mocht plukken. Astrid liet dat niet aan zich voorbij gaan. Er was maar weinig nodig om het hart van Bjarne sneller te doen kloppen. Het voorjaar van 2005 b...

In februari 2005 werd de expositieruimte in het atelier van het Troebel Water Collectief in de winkelstraat in Amsterdam West benut voor een tentoonstelling van de schilderwerken van Bjarne Gosse, 42 jaar oud en vrijgezel. Het waren doeken met een textuur van acrylverf, doorwerkt, maar toch met een...

Een landschap vol rotsen, wind en een onstuimige uitgestrekte oceaan. De herinneringen aan de recente reis naar Portugal zaten nog volop in de gedachten van Bjarne Gosse. Het Fort van Sagres, de eucalyptusbossen en de kurkeiken. De groene wijn en de visgerechten. Terug in Amsterdam schreef Bjarne ze...

Een lange brief uit het zwierige Parijs. Victoria Martin was gescheiden van haar Nederlandse man. Zij vond het kennelijk nodig om Bjarne daarover uitvoerig op de hoogte te brengen. Een brief vol misprijzen over haar huwelijksleven met de Nederlandse kunsthandelaar. Bjarne las het met gefronste wenkb...

De wind en de regen hadden haar huid gegeseld toen zij in de grote tuin aan het werk was. Bij weer en wind, de rug gebogen om de aardappels te rooien. Nog voordat Bjarne wakker werd uit zijn droom zag hij haar levensgroot voor zich. Een gerimpelde vrouw met eelt op de handen en kromme vingers. Het ...

Het leek nu echt gedaan met het nachtleven in Amsterdam voor Bjarne. Er was nog eenmaal een oprisping na een halve fles rode wijn, een onverwachte zoen op de dansvloer, en daarna mistig weer thuis met een kater. Het hoefde niet meer voor Bjarne, die schemerwereld van dansende mensen. Het gaf een ...

Bjarne probeerde de essentie te begrijpen van de vreemde droom waarmee de zomer van 2002 begon. Violette in een groene trouwjurk in een open auto door de stad. Was er iets aan zijn aandacht ontsnapt? Had ze hem iets verteld wat niemand anders mocht weten? Iets wat niet in haar verhalen was te lezen?...

“Alles wat er is, is communicatie, de rest is projectie, dat geldt zowel in de liefde als in vriendschap.” Gerard Vroeg probeerde in een laatste poging om Bjarne te interesseren voor zijn studie Filosofie Bjarne over te halen weer met hem te communiceren. Gerard was altijd al een vrije vogel ge...

Het was geen verassing dat Bjarne in de zomer van 2001 openstond voor de herenliefde. De herenliefde waar hij zo vaak over droomde, met telkens Kees in de hoofdrol. En het was diezelfde Kees, die een week lang bij Bjarne in bed sliep, omdat hij geen onderdak had na zijn mislukte avontuur in Portug...

In het voorjaar van 2001 was Bjarne twintig dromen over het boerderijleven in Portugal rijker. Het waren kleurrijke dromen, vol liefde en aandacht voor de eenvoudige dagelijkse handeling op de Portugese boerderij van Kees. Bjarne was al een vakantie aan het plannen om een bezoek te brengen aan het l...

Emma was blij dat Jan Boter in de herfst van 2000 begon met het schrijven van een boek over haar leven. Tijdens haar reizen zag zij weemoedige vreemdelingen, die geen tijd hadden om te schrijven. En zelf was zij te druk om er iets over te schrijven. Ze had over al haar avonturen aan Jan verteld. Hi...

In de zomer van 2000 kwam Bjarne op een regenachtige middag Joshua Eenoog tegen in het Amsterdamse bos. Hij vertelde Joshua dat hij niet meer in de geestelijke gezondheidszorg geloofde, na alles wat er met zijn schizofrene broer Tom was gebeurd. En na alles wat hij er zelf had meegemaakt. De lachsa...

In de Amsterdamse Staatsliedenbuurt werd een dichtcursus gegeven waar Bjarne zich voor inschreef. Het waren leerzame schrijfsessies, met als resultaat een dichtkrant waarin de gedichten werden opgenomen van de verschillende deelnemers. Het was Wim Brands die leiding aan deze bijeenkomsten gaf. Bjarn...

Astrid zei met een dramatische ondertoon dat de laatste zomer van de eeuw was begonnen. Het leek bijna alsof er daarna nooit meer zomers zouden komen. Ze was duidelijk aan vakantie toe. De zomer van 1999 stond voor Bjarne in het teken van het schilderen. Hij was wat nieuwe dingen aan het proberen...