Voorjaar 2003

Het leek nu echt gedaan met het nachtleven in Amsterdam voor Bjarne. Er was nog eenmaal een oprisping na een halve fles rode wijn, een onverwachte zoen op de dansvloer, en daarna mistig weer thuis met een kater. Het hoefde niet meer voor Bjarne, die schemerwereld van dansende mensen.

Het gaf een goed gevoel dat Emma in Jan Boter een dierbare vertrouweling had gevonden. Bjarne had geen behoefte meer om contact met haar te zoeken. Hij beschouwde haar dominante gedrag als een dwaling uit zijn verleden, waar hij uiteindelijk niet tegenop kon.
Er was nu een nieuwe tijd, een nieuwe eeuw met andere mensen. Het hoofdstuk Emma was een heel boek gebleken, maar het boek had een stoffige kaft gekregen. Jan Boter moest zich voortaan over haar ontfermen, met zijn inlevingsgevoel van een echte schrijver.

Bjarne was nu dik bevriend met Berend, met wie hij op vakantie was geweest naar Portugal.
Berend had een kantooropdracht voor Bjarne. Zo kon hij wat geld verdienen om lijsten voor zijn schilderwerken te kopen. Ieder moment was een nieuwe stap in de toekomst.

Het was saai en vermoeiend werk. Vragenlijsten analyseren, informatie invoeren. Urenlang dezelfde vragen over arbeidsomstandigheden. Na vier dagen was de opdracht voltooid. De dag daarna gingen de schilderwerken naar de lijstenmaker, die een goede prijs had afgesproken.

Die laatste zoen kwam steeds terug in de dromen van Bjarne. Wat had het voor zin om met een afscheidszoen te beginnen? Bjarne was veertig jaar oud toen hij besloot nooit meer een druppel alcohol te drinken.

drank kantoorwerk zoen dansvloer

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.8 met 4 stemmen 159