Verhalen

Het kon natuurlijk niet uitblijven: dit erg warme weer moest vroeg of laat wel tot ongelukken leiden. En ja hoor, ook in Gristelijke gelederen blijken allerlei kopstukken inmiddels te zijn getroffen door een zonnesteek. Na een mislukte poging in Staphorst proberen de Christenunie en de SGP in Rijsse...

Ik ben van beroep dienstbode. Natuurlijk zeg ik dat niet zo hardop, het is zo dienstbaar hè. Er moet altijd veel gebeuren, zoals de vloer, die moet heel erg schoon zijn. Dit ter voorkoming van klein springend ongedierte. De losse haren van de kat moeten verwijderd van alle stoffen spullen, zoa...

Tussen brandnetels, distels en bramen vonden ze hem. Twee vriendinnen die een eindje gingen skeeleren, zij rustten toevallig aan de kant van de weg. Ze hoorden iets achter zich in de sloot, een klagelijk geluid. Ze vonden hem zo zielig en namen hem liefdevol mee naar huis. Ze waren veel te vro...

Soms, heel soms krijg ik commentaar op mijn verhaaltjes. Meestal nog aardig ook en dat doet een mens goed. Er werd mij gezegd dat ik niet moest twijfelen en vooral zeggen dat ik iemand erg leuk vond. Dit naar aanleiding van een stukje “uit het leven”, dat ging over twijfels. Het betekent voo...

Het was weer eens tijd om mijn voorraadje sokken aan te vullen, er waren de afgelopen weken slachtoffers gevallen, ik had de nagels van mijn grote tenen niet op tijd in de gaten. Mijn zoon is mede debet aan het slinken van de stapel bolletjes gepaarde voetbedekking, hij steelt ze onder mijn neus van...

Mijn bezigheid is momenteel (mede door de hitte) om veel te schrijven. Zoveel dat ik zelfs met de dagen in de war raak. Ik schrijf en schrijf, schrijf wat ik denk. Ik schrijf reacties aan fok.nl , maar ik begin te twijfelen. Is het wel juist dat we ik me zo druk maak? Ik word er alleen maar dep...

Wat hebben we er naar uit gekeken, wat werd er gemopperd over het weer. Zo slecht was het nog nooit eerder geweest. En ik optimist bleef maar herhalen: dat houden we nog te goed! Had ik mijn mond maar gehouden, want ik geniet van een zonnetje in mei. Laat mij een uurtje in de zon genieten en ik ben...

Ik heb een computerzoon en ben dus ook in het bezit van een computer. Hiermee kan ik tegenwoordig al aardig overweg, maar in het begin was alles zo apart en was ik heel vaak in een overmoedige stemming. De messenger vond ik echt heel leuk. In de tijd dat dit verhaal zich afspeelde, hadden we er...

Wachtend op onze reisleider zat ik samen met mijn man Andyin het atrium van Margaritha Village. Wij wilden vanwege problemen aan het thuisfront eerder terug van onze vakantie op Isla Margaritha. Tegenover ons zat een jong Hollands stel. Ik had dit niet meteen door omdat zij geen Nederlands spraken;...

Twijfel en nog eens twijfel. Wat te doen, als je niet weet wat te doen. Een waar dilemma. Zelfstandigheid is een groot goed en ik doe het vrij goed. Maarr……alleen zijn is ook niet alles. Nu heb ik natuurlijk mijn kleine kattenkind. Hij houdt mij behoorlijk bezig en dat is zeker met deze hi...

Ik was op weg naar mijn moeder. Deze titel verdiende zij niet; zij was mijn pleegmoeder en ik had het meestal over stiefmoeder. Aangekomen bij 'IJseloord', het complex van aanleunwoningen, was op afstand al te zien dat het moederdag was. De parkeerplaats was vol en ik moest uitwijken naar een an...

Vandaag in het nieuws: Het Hoornbeeck College te Amersfoort weigert een leerling aan te nemen, omdat hij thuis een open internetverbinding heeft én TV. De school stelt in zijn toelatingseisen, dat het zich verdiepen in moderne lectuur, muziekuitingen en massamedia, zo nodig kan leiden tot een a...

Er gebeurt soms wel heel veel ons heen he. Soms denk ik wel eens dat niemand (n)iemand meer begrijpt. Haast een Babylonische spraakverwarring. Het is dan ook erg warm en de hoofden zijn wellicht oververhit. Zelf maak ik me er ook schuldig aan. Ik heb een schat van een kat, echt waar! Een nog...

Tien lege dozen heb ik om te vullen en ik kijk wanhopig om mij heen, waar zal ik beginnen? Verstandig lijkt me in de keuken en daar neem ik een aantal pannen, borden, soepkommen en bekers en stop die samen met handdoeken en theedoeken in de eerste doos. In de kast in de kamer liggen liedboeken en b...

’s Avonds, tijdens mijn dagelijkse tuinwandeling, bemerk ik een ravage in de moestuin. Langs de rand van het moestuinpad is bieslook verpletterd en afgescheurd. Ook het bed met uien is verwoest. Verschillende uien liggen uitgerukt of zijn geknakt. Het slabedje naast de uien heeft het eveneens moe...

Alle mensen zijn gelijk, ook al lijkt dat er niet altijd op. Nee, integendeel, er zit wel duidelijk verschil tussen. Je hebt kleine mensen, grote mensen, vriendelijke mensen, wijze mensen en alles wat daar de tegenhanger van is. Mensen hebben allemaal als overeenkomst dat men gelooft in zijn ...

Er zijn mensen die mij voor asociaal verslijten, want ik rook. Alsof het niet asociaal is dat ik, elke keer als ik zo'n longdrijvertje opsteek, eraan herinnerd word wat mij en mijn omgeving te wachten staat. En dat, louter en alleen, omdat ik verslaafd ben, daar kan ik toch ook niets aan doen?! W...

Een prachtboek van Hector Malot. Remy heette de jongen die heel veel meemaakte en toch na een enorme omzwerving weer bij zijn moeder terecht kwam. Ik heb toen ik jong was heel erg genoten van dit boek. Er gebeurt daadwerkelijk veel in een mensenleven. Soms is het heel leuk om te zien hoe de aflo...

Er zijn heel wat mensen, in en buiten Nederland, die te kampen hebben met een zwaar gemoed. Ze lachen te weinig. Die stakkers krijgen van de dokter meestal een paar kilo Prozac voorgeschreven: dat klaart het gemoed, en de patiënt lacht weer wat af. Maar er bestaat een veel goedkopere therapie. Ki...

Het is een drukte van gelang in het te koop zijnde kinderhuis. Advocaat Advocaat is er met drie koters die nu al electronisch hun voorkieskamer ontoestapbaar maken. Dat kan makelaar Kind niet over zijn hoofd laten gebeuren. Hij opent de meterkast om de stroomoverlast te hinderen. Niet dat iets ...

Vanmiddag was ik in een gebouw, waarvan ik nooit had kunnen dromen daar ooit op visite te gaan. Vorige week las ik een artikeltje in de krant over een verhalenvertelster, die een rondleiding gaf door het 200 jaar oude Bronbeek. Bronbeek is een tehuis voor ex-militairen van het Koninklijk Nederlan...

Ik droom soms van een wereld waarin geen verlies bestaat. Een wereld waarin kinderen hun ouders nooit verliezen. Een wereld waarin ouders nooit afscheid hoeven te nemen van hun kinderen. Het is een mooie wereld, maar een wereld die alleen maar bestaat in mijn dromen. Of tenminste: hij bestaat alleen...

Het derde loket Administratie bijhouden is niet echt mijn favoriete bezigheid, daar heb ik het volgende op gevonden: ik heb een map aangelegd ‘Nog te doen’. Dat geeft een opgeruimd gevoel totdat de map bijna uit elkaar barst. Dan geeft het weer rommel die nodig opgeruimd en uitgezocht moet wo...

Mevrouw Klinkenberg was mijn hospita. Zij was weduwe en haar man had een goeie baan bij de Post gehad, zo zei ze altijd. Ik was op zoek naar een kamer omdat mijn ouders mij de deur hadden gewezen. Hier kon ik niet om rouwen want ik had het ook met hen gehad. Mevrouw Klinkenberg bood mij woonruimt...

Sommige mensen maken zich druk over van alles, zoals het verspreidingsgebied van de vuursalamander, de teloorgang van een ondersoort van de steenbreekfamilie of de habitat van de Indische olifant. Ze willen beschermen, vasthouden aan wat eens was maar nu dreigt te verglijden in de tijd. Men gaat v...

Jij weet dat niet, wat allemaal gebeurt met en rond mij. Dat komt omdat jij in de wereld van Daar bent, niet in de wereld van Hier. Daar is: Dood. Wat een vreemd woord met betrekking tot jou! Het hoort niet, het bestaat niet! Daarom zal ik je even bijpraten; ik zie jou enkel in mijn gedachten, i...

Joost Ravoo is de PR-directeur van de Nederlandse Spoorwegen. Zijn werk is dus de NS een positief imago te bezorgen. Dat is natuurlijk een bijna onmogelijke opgave. Veel treinen komen te laat, als overstappende reizigers op het perron arriveren rijdt hun aansluiting letterlijk voor hun neus weg en...

Ik volg het journaal niet zo intensief meer. Het maakt mij somber en ik wil mijn verworven rechten behouden. Vroeger zeiden oudere mensen: “Vroeger was alles beter dan nu”. Ik vond mijzelf tamelijk modern en zou dat nooit zeggen, want ik vind deze tijd toch wel heel bijzonder. Toch is er wel...

Okee, ik zal het maar eerlijk opbiechten. Het viel allemaal niet mee, want we moesten er een half uur van tevoren zijn en er stond al een enorme rij te wachten. Het schoot ook allemaal niet op en bovendien was het koud en het begon te miezeren, daar werd ik dus niet vrolijk van. Ik had onmiddelli...

"Heb de zon in je hart…" - hier pauzeerde hij. We wisselden even een korte blik van verstandhouding. Ik knikte en stak mijn hand op ten teken dat ik zou gaan - … "en uien in je buik" ging hij verder, terwijl ik mij omdraaide en me losmaakte uit de rij omstanders. Kort daarop hoorde ik nog ne...