Protest
Mijn bezigheid is momenteel (mede door de hitte) om veel te schrijven.
Zoveel dat ik zelfs met de dagen in de war raak.
Ik schrijf en schrijf, schrijf wat ik denk.
Ik schrijf reacties aan fok.nl , maar ik begin te twijfelen.
Is het wel juist dat we ik me zo druk maak?
Ik word er alleen maar depri van.
Ik lees dit en denk: "Er zijn 2 kanten aan elk verhaal en elke gebeurtenis".
Natuurlijk is er indoctrinatie
Natuurlijk gilt links provocerend
Natuurlijk zijn er zoveel onschuldig.
Zou het de boel oplossen als Israël Hezbollah definitief goed raakt?
Is dat mogelijk?, ik weet het niet meer.
Wel kreeg ik een mooi commentaar te lezen, dat opriep tot nadenken.
Iemand schreef: "luister naar het nummer van Ramallah, hardcore rock uit Amerika. Die songtekst klopt gewoon helemaal, het reageerde op wat 11 september gebeurde en telt nu nog".
Just take a look at the papers
Your leaders
They're killers
They're liars
What they do in your
name to make the bodies pile higher
The murders, the terror
They've done it forever
As we sit back and smile
At the script they sell us
(but now) the victims, they're rising
Their number's multiplying
They want their revenge for the years
That they've been dying
So now they come for me
So now they come for you
Ik lees dit en wil eigenlijk niet meer meedoen om te protesteren.
Oorlog kan nooit goed zijn.
Zelfs niet als de ander begint.
Maar je verdedigen is toch wel erg logisch, bedenk ik me dan.
Waarom, waarom ……dat is het enige wat ik kan denken.
Eigenlijk ben ik nu meer betrokken bij mijn eigen leventje.
Het is zo lang al heel warm en ik ben zo heel dankbaar voor dit heerlijke plensbuitje dat net zeer verrassend kort maar krachtig mij en mijn huis overviel.
Het kan, alles is mogelijk ook de regen die ons huidige tropische landje zo nodig heeft.
Ik besluit mijn mening wat genuanceerder te doen zijn.
Toch heb ik de ogen open en zie heus wel wat de gevaren zijn, maar het lijkt haast onontkoombaar.
Geplaatst in de categorie: oorlog