Alle inzendingen, met trefwoord fibonacci-gedicht

Vanuit het wonder in de publicatie van de gedichten schrijf ik u eveneens als de initiatiefnemer. Zonder uw inspanningen zou de voorstelling van de dichtbundel /proza die nu ter perse staat dode letter zijn gebleven. Vanuit de analytische vraag in het waarom dat ik proza en gedichten schrijf is dit haast organisch gegroeid. Binnen het leven ervaart…

Het was die zomernacht onrustig in de droomwereld van de slapende Bjarne. Dromen kenden een begin maar voltooiden zich niet. Er waren ook geen herinneringen om in de dromen te koesteren. Bjarne werd plotseling wakker en hij voelde een enorme leegte om zich heen. Het duurde enige tijd voordat hij zich realiseerde dat het midden in de nacht was. Hij wist…

Door de beslommeringen met het fact-team van Mentrum Amsterdam Oost en de aanstaande dubbele verhuizing vanwege de renovatie had Bjarne zijn kwasten voorlopig aan de wilgen gehangen. Het kunstenaarschap ging weer de kast in. Het werd een frustrerende zomermaand. Een bezoek aan de tandarts wees uit dat er in een rechter onderkaak een probleem met een…

“Je gedicht is zo mooi, alle woorden passen heel goed bij elkaar. De regels van dit vers creëren een sfeer van mysterie en romantiek onder de maan. Hij speelt met taal en beeldtaal, waardoor het gedicht een gevoel van mysterie en innerlijke diepgang krijgt. Het couplet heeft zijn eigen unieke sfeer en sensualiteit, het richt zich ook op het moment van…

De gele trompetnarcissen op het veld bij het verkeersplein in Amsterdam West stonden massaal in bloei. Er stond een bordje bij dat je ze gratis mocht plukken. Astrid liet dat niet aan zich voorbij gaan. Er was maar weinig nodig om het hart van Bjarne sneller te doen kloppen. Het voorjaar van 2005 begon met een klein intiem gebaar van voorjaarsvreugde…

In de herfst van 1996 vroeg Bjarne Gosse zich af of het nog wel zinvol was om door te gaan met zijn kunstenaarsbestaan. Het was een eenzaam leven geworden en de contacten met de geestelijke gezondheidszorg boden ook weinig soelaas. In de hal van de ontvangstzaal van de psychiatrische hulpverlening was een gedicht van Neeltje Maria Min te lezen. Bjarne…

Op verzoek van een psychiatrisch geneesheer uit het zuiden van de wereldstad nam Bjarne het besluit om brieven te gaan schrijven, aan een verzonnen personage in een ver en wereldvreemd land. Het leverde een drietal onbeantwoorde brieven op en een tiental levendige gedichten over de overlevingskracht van de natuur in de grote stad. Astrid had meer…

‘Elke keer als ik een regenboog zie, stuur ik je een gedicht,’ zei hij. Ze hadden elkaar jaren geleden ontmoet in een cafeetje. Ze kwamen toevallig met elkaar in gesprek en het klikte zo goed, dat ze besloten om de rest van de dag met elkaar door te brengen. De dag werd een week. Ze raakten niet uitgepraat. Toen moest hij weg. Hij reisde voor…

Mijn verdriet komt en gaat; wast af en aan als het getij dat de kust geselt en streelt. Na de zoveelste ruzie stapelde het leed zich in me op; de tranen brandden achter mijn ogen maar vonden een uitweg en ze rolden gestaag over mijn wangen; tranen om het menselijk tekort. De arme, goede stadgenoten troosten mij. De markt strekt zich uit met haar…

De met Bjarne bevriende succesvolle kunstenaar Peter Halm begreep helemaal niet meer wat Bjarne op de tuinbouwschool deed. Hij vond dat Bjarne Gosse acteur moest worden. Hij had al een carrière voor de jeugdige Bjarne uitgestippeld. Hij moest denken aan zijn grote voorbeeld, de komiek Stan Laurel. Maar natuurlijk zou hij geen acteur worden. Daar…

Bjarne nam de geheimzinnige doos mee naar de woonkamer van het riante herenhuis. Met rooie oortjes bekeek hij de inhoud. Een leren worstelpakje voor mannen en een klein pikant leren zweepje. Moest hij hier zijn hospita mee verrassen? Het was alsof Frits de kater bij hem aandrong om het worstelpakje eens aan te trekken. Dat deed hij. Bjarne liet de…

De zon scheen. Op de oude in verval geraakte citaten-schutting in de Nabijbuurt schreef een onbekende zwerver in een trainingspak met een watervaste viltstift een citaat op een houten plank: “ Niet het gebrek aan liefde, maar het gebrek aan vriendschap maakt ongelukkige huwelijken.” Friedrich Nietzsche. De zwerver legde de watervaste stift weer terug…

Bjarne kwam in contact met een bundel vol met straatgedichten, geschreven door de dichter Bobby Doljanus. Bjarne kende de dichter niet, maar de gedichten spraken tot zijn verbeelding. Komische situaties uit het leven op straat. Toen hij die vrijdagavond Gerard in de kroeg tegenkwam vertelde Bjarne over de bundel die hij had gelezen. “Stoere gedichten…

Opnieuw klonk de stem van de dronken jongeman door de straten. Zijn baard was inmiddels drie centimeter gegroeid en zijn stem leek nog luider te klinken. De buren spraken er schande van. Er zat schunnigheid in zijn taalgebruik. Het trok telkens weer de aandacht van Bjarne. Hij maakte politici uit voor tamme lullen en bleek daar ook argumenten voor te…

Gelukkig had Bjarne weerstand kunnen bieden tegen de verleidelijke voorstellen van M. Wolvenknaap. In korte tijd veel geld verdienen was misschien aanlokkelijk, maar hij bleef liever op het juiste pad, al was het alleen maar om zijn behaagzieke hospita niet tegen zich in het harnas te jagen. De jeugdige Bjarne zat in de zonnige tuin de namen en de…

Volop zon en nog meer dromen in de zomer van de liefde en de ontdekkingstocht naar vriendschap. De jongeling Bjarne Gosse was drie dagen alleen met Frits de zwarte kater in het grote herenhuis. Peter had geen contact gezocht. Op een dinsdagochtend lag er een brief op de deurmat. Het kon niet anders dan een brief van Kees Broodakker zijn. Bjarne herkende…

Eindelijk liet de zon zich weer volop gelden en waren de regendagen voorbij. Bjarne liep weer in zijn korte broek rond en genoot van de vrijheid van de zomer. De jonge kunstenaar Peter Halm bracht de scholier Bjarne op de hoogte over het conflict tussen de schrijver Jan Boter en de kunstenaar Christiaan Buurtveen. Ze zaten in de Nachtraaf gezellig…

Op school had de ondeugende tuinderszoon Arthur uit Vleuten de geschiedenisles over de stad Utrecht verziekt. Maar de geschiedenisleraar had er kennelijk wel begrip voor en gaf de leerlingen de gelegenheid om bij te komen van het lachen. De grap op het randje van goed fatsoen viel bij de jeugd goed in de smaak. Later die middag dacht Bjarne nog na…

Peter Halm had een fles rode wijn van gezellige kwaliteit in zijn kunstenaarshanden. De jeugdige Bjarne zag aan de neus van Peter dat hij gesnoven had. Wonderbaarlijk hoe handig hij alle belangrijke gasten te woord stond. Alhoewel Bjarne tweeduizend gulden behoorlijk veel geld vond voor een kunstwerk, gingen zijn doeken als warme broodjes over de toonbank…

“Heb ik eigenlijk wel echte vrienden?” Die vraag spookte door het jeugdige brein van Bjarne, die schaars gekleed in bed lag. De taal van de zomer sprak middels een wrede glimlach die nergens vandaan leek te komen. Liefde zweeg in alle talen. De weg naar de toekomst had vele zijwegen. De jeugdige Bjarne lag in toestand van verwarring te woelen in zijn…

Terwijl de jeugdige Bjarne struikelde over zijn gedachten vond hij op de tafel in de keuken, een krantenartikel over de schilder Christiaan Buurtveen met wie zijn hospita bevriend was. De jeugdige Bjarne begon nieuwsgierig te lezen: “Ik bereid me meestal voor op een schilders sessie met een glas oude jenever of een glas cognac en het lezen van een…

Waar haal jij steeds die inspiratie vandaan vraagt een bezoeker die een boekje afneemt. Nou gewoon dat vind je overal, bij de ALDI, POIESZ, HEMA vaak bij je partner, familie, bij buren, bij dorpsgenoten, in boeken, in gedichten, in de natuur. Inspiratie hangt in de lucht is overal om je heen – alleen je moet het wel zien , herkennen, voelen en zo…

Toen ik tijdens de afwezigheid van mijn hospita aan het genieten was in bad, dacht ik na over de heteroniemen van de dichter Pessoa. Terwijl de zoete geur van het badzout mijn gedachten verder bedwelmde, verzon ik een heteroniem: Hector Havermout. Hector Havermout omdat ik vroeger altijd havermout moest eten voordat ik in de vroege uren op de fiets…

‘Beste C., wat me opvalt aan jouw verhaaltjes is dat het wel heel veel over de natuur gaat. Waarom eigenlijk?’ vroeg Sjors me laatst. ‘Nou lees jij weleens gedichten?’ vroeg ik. ‘Om eerlijk te wezen – heel weinig; ik heb er niet zoveel mee. Veel van wat ik lees begrijp ik niet en bij herlezing meen ik weer iets anders in de tekst te zien. Zo verwarrend…

Tsjêbbe Hettinga; 1949 - 2013 Hettinga, helaas wás, een beeldbepalende Friese dichter, die vooral bekendheid genoot door de voordracht van zijn poëzie, vanwege zijn blindheid, uit het hoofd. Vaak ging zijn voordragen met muzikale begeleiding gepaard. Deze helaas te jong gestorven poëet kwam in 1949 te Burgwerd, net ten noorden van Bolsward, ter…

Het verbaasde en verwarde me dat mijn liefdeshart in slechts drie weken tijd in plaats van voor mijn robuuste hospita Emma was gaan kloppen voor de fragiele homoseksueel Kees, die als achternaam Broodakker had. Het was dezelfde Broodakker die mij wees op het bestaan van dichtersvereniging het Vlijtige Liesje en de dichterswedstrijden die zij organiseerden…

Geheel volgens verwachting is mijn bundel "Relicten van een leeg bestaan" geflopt. Op een enkele goede vriend na hoeft geen mens een exemplaar. De uitgave van die bundel heb ik gewonnen als eerste prijs bij de poëziewedstrijd van Schrijverspodium. Aanvankelijk wou ik daar niet eens aan, want in eventueel succes had ik geen stuiver vertrouwen.…

Het is een warme voorjaarsdag, ik loop door het park, ga glimlachend op een bankje zitten. Naast me zit een oude man, hij heeft een baard, oude kleren draagt hij, en hij heeft een fles whisky in zijn hand, van een goedkoop merk dat ik herken uit eerdere tijden. Hij vraagt of ik een slokje wil. Ik zeg geen nee, want ik durf oudere mensen niet tegen te…

Mijn kleinzoon heeft mijn gedichten gelezen. “Oma, je schrijft wel erg stijfjes, zet deze cd van Status Quo eens op, en schrijf dan eens een gedicht” heeft hij gezegd. Ik heb die muziek inmiddels beluisterd, maar het inspireerde mij niet tot het schrijven van een gedicht. Wel liet ik mijn gedachten gaan over enige interessante stukken die ik recentelijk…

Onze kunstenaar wist niet wat te doen. Hij liep door het atelier en bekeek zijn werk. Hij deed dat wel vaker, maar nu, met de dreiging, de komende uitzetting en het verlies van alles, bekeek hij zijn werk heel precies, alsof hij nog nooit zo helder was geweest. Hij had een vrouw geschilderd, een portret met op de achtergrond een fantasierijk landschap…