Fietstocht Friesland Foppe
hartenkreet
4.7 met 3 stemmen
349 VERSLAG FIETSTOCHT NAAR ST ANNE PAROCHIE MEMMIE FOPPE ST COMPOSTELLA
het is vrijdagnacht vier uur foppe is heel druk en heeft veel energie hij is de hele week al thuis geweest hij moet er hoognodig even tussen uit en naar mem desnoods met de fiets die hij anders nooit gebruikt de taxi duurt te lang te bestellen nog niet gedaan. Hij pompte banden…
Bij Arkan, mijn trouwe kapper
hartenkreet
4.5 met 2 stemmen
469 Het was een zomerdag, die de herfst nog niet aankondigde, hoewel het licht van augustus dat van september soms evenaart. De deur van de kapperszaak stond open en deze deur liet een zoele wind door.
De ene jongeman na de andere maakte zijn opwachting en mijn Turkse vriend, kapper Arkan werd het niet moe de schaar, de tondeuse, de gel en het massage-apparaat…
Twee olifantjes en een dobbelsteen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
270 Voor zover ik me herinner, heb ik het beeldje gekocht in een "New-Age-zaak" waar de collectie snuisterijen en parafernalia de illusie hoog schijnt te moeten houden dat deze het ongeluk en het ongerief, het lijden en de onlustgevoelens kunnen bestrijden of opheffen....
Het beeldje, dat nog altijd een plaatsje bezet achter glas in mijn zwarte vitrinekast…
Herinneringen aan mijn mislukte carrière / Het accountantskantoor; wantrouwen en huilbuien
hartenkreet
3.5 met 4 stemmen
278 De villa's aan de Bredaseweg rijgen zich aaneen, alle van een verschillend architectonisch ontwerp, stammend uit de dertiger jaren of van later datum.
In één ervan was het accountantskantoor gevestigd en in een van zijn kamers zou ik mijn werkzaamheden volvoeren. Ik was uitgezonden via "Randstad". Het typewerk was arbeidsintensief. De heren accountants…
"Abschied vom Klavier"
hartenkreet
3.5 met 2 stemmen
279 Je was weinig getalenteerd, mijn vriendin, mijn goede Lucie, maar om aan je enige talent tegemoet te komen, hebben je ouders, die ik goed gekend heb, je de piano geschonken, die een beetje misplaatst, tegen de wand geschoven stond in je armzalige verdiepinkje.
"Abschied vom Klavier" speelde je eens voor mij, maar ik heb voorgoed afscheid van jou…
De bloemetjes en de bijtjes bij "Het Boshuis"
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen
274 Vanaf het terras achter "Het Boshuis", de nieuwste Tilburgse locatie van Zorgcentrum "De Wever", dat gelardeerd is met chique tuinmeubilair, kijkt men rechtstreeks het bos in.
Lichtpaarse bloemen van mij onbekende signatuur schieten hoog op in de tuin en andere, geel met bruin, herken ik uit mijn verre jeugd.
Mevrouw loopt iedere dag haar…
Leegte en waarachtigheid
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
415 Het flatje staat al geruime tijd leeg. Als men een blik werpt door het geboomte dat onze woningen sinds jaar en dag gescheiden heeft gehouden, ziet men de hooggelegen vensters en neemt men de leegte waar die tevens zozeer in het leven van mijn overbuurvrouw had postgevat.
De dagen duurden lang in het flatje aan de andere kant van het geboomte. De…
Een blik over de schouder?
hartenkreet
3.3 met 3 stemmen
287 In de "parallelle" wereld bezitten alle steden en dorpen dezelfde voorzieningen en instellingen. Zo is er voor wie dat wenst ook in Goirle een winkelgalerij met een overvloed aan winkels, volgestouwd met koopwaar. De mensen flaneerden er ook vandaag en ik werd er met regelmaat gegroet.
Een onnozel 3D-knutselwerkje kan men eveneens aanschaffen,…
Cafébezoek vergezeld van een jobstijding
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen
269 Het was een drukke bedoening bij Café-Restaurant "Anvers" aan de Oude Markt in Tilburg op een dag waarop de hitte zegevierde. Jonge meiden en jonge mannen, in het zwart gekleed, liepen bedrijvig af en aan, balancerend met het dienblad op de handen.
De vriendin die ik hier zal ontmoeten, mijn geliefde ex-collega met het gehavende gezicht, moet vandaag…
Een zo vurig gewenste terugkeer naar mijn jeugd
hartenkreet
3.7 met 3 stemmen
306 Wonderlijk snel was mijn buurvrouw terug uit Noorwegen. Ze was opnieuw een toonbeeld van jeugdige charmes en gezondheid, eigenschappen die ze overvloedig en overtuigend demonstreerde aan de voordeur. De katten hebben haar ook zozeer gemist en ze hieven een "welkomstlied" aan.
Zozeer en zo graag zou ik met Anouk nog een zweem van jeugd of jeugdigheid…
Het laatste erfstuk?
hartenkreet
4.5 met 2 stemmen
314 Een klein roodkoperen asbakje met gewelfde rand koester ik nog altijd. Ik moet dit beschouwen als "het laatste erfstuk" dat de herinnering aan mijn beide opa's levend houdt. Zij beiden waren smeden, die armoede kenden en tegenslag en die de namen August respectievelijk Thijs droegen. Hoe het ook zij; boven het vuur van hun smidse liepen mijn voorvaderen…
Opnieuw en steeds weer Petrus Donders in het vizier
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen
427 We naderden de stille kapel. De deur stond op een kier en deze bood ons toegang. Van een Tilburgse schilder zijn de imposante schilderijen aan de wand die een kruisweg uitbeelden; de taferelen van het lijden. Boven onze hoofden het grote portret van de heilige Petrus Donders met gouden aureool om het hoofd; de heilige voorvechter van de Surinaamse slaven…
Het gezin Broeckx in 1947
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
279 De foto siert nog altijd mijn kamer. De leden van het gezin Broeckx zijn daarop compositorisch goed gerangschikt; allereerst oma, in de zwarte jurk, gesierd door de camee die een erfstuk werd; ze loodste het gezin met succes door de recessie en door de armoede; verder opa, die ik nooit kende; kopersmid die bekend stond om zijn humanitaire inslag en…
Herinneringen aan mijn mislukte carrière / Debet en credit met elkaar in evenwicht?
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen
273 Mijn oude vader, die kwetsbaar, gevoelig en naïef was zoals ik omdat ik zijn genen, zijn DNA draag in mijn cellen; mijn oude vader, die een "genie van het lijden" was en wiens portret ik koester, schreef eens, in vroeger dagen met bevende hand de kapitaalsvergelijking uit, zoals vaders doen die door het vuur gaan voor hun kinderen.
Ik moest leren…
Mütterlein
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
294 In je zelfgemaakte, lichtbruine zijden pakje, in je ensemble, dat je op de naailes onder leiding van mevrouw V. vervaardigd had, hebben we je in je kist moeten leggen en we hebben je over moeten geven aan vuur en aan aarde.
Ik herinner me de rouwkransen, door velen geschonken, rond je kist in het Crematorium.
Vanuit je hoge, onbestemde, onwezenlijke…
Aan de Pater Dondersweg....
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
270 Twee terrassen omzomen de Pater Dondersweg, maar het meest prominente en populaire is dat van Café-Restaurant "Peerke Donders", nabij het oude woonhuisje, wellicht stammend uit de negentiende eeuw, van de gelijknamige heilige en nabij de naar hem genoemde kapel waar de schildering van zijn portret boven alles uittorent en nabij de kruisweg, uitgebeeld…
Werkgever tegen wil en dank/Mijn Ilonka
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
273 Haar naam is "Ilonka"; het is de Hongaarse naam, aan haar door haar ouders geschonken bij haar geboorte in 1979. Toen de sneeuw viel in dat jaar is ze geboren en door een goedgunstige wending van het lot is ze mij geschonken.
Toen ze voor het eerst kwam, verzekerde ik haar dat ik geen werkgever ben en als een werkgever heb ik me allerminst willen…
Brood en spelen, vertier en amusement dan wel een onheilspellende problematiek
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
345 Waar tot voor kort de pleinen in het centrum van onze stad zich leeg en als het ware doelloos uitstrekten, zijn nu de attracties opgesteld. Ik ben er vaak gekomen, heb er rondgedwaald, heb er "mijn ziel vaak in lijdzaamheid bezeten"
Nu zijn de festiviteiten losgebarsten en het spookhuis rijst hoog op en doet aan een paleis uit vroeger tijd denken…
Een "divertimento" voor een zieke?
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
273 De merkwaardige maar zeer kunstzinnig verantwoorde foto's van Afrikaanse jongemannen met lendendoeken om die bezig zijn een vuur aan te leggen; de foto's die de wand sieren in het Twee Steden Ziekenhuis hebben al vaak de aandacht en verwondering van de wachtende patiënten getrokken. Moet men aannemen dat een van de verpleegkundigen het verre continent…
In Dongen, toen de hitte ons regeerde....
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
365 Het was goed toeven op het terras van etablissement "Janssen en Janssen" op een warme dag, in de schaduw, terwijl de nabijgelegen koepelkerk met twaalf sonore slagen van zich deed horen. Men kon zich met recht afvragen wat er schuilging achter de hoge ramen en monumentale gevels waarop men uitkeek.
Een jongeman met een hond met de naam "Tommie…