Vijf jaar geleden had ik het in mijn stoutste dromen niet verwacht, dat ik ooit aan een zeventigste inzending zou toekomen. Dat dit nu wel gebeurt heb ik mede, en soms vooral, te danken aan de stimulerende en bemoedigende commentaren van personen op deze site, die ik zeer respecteer. Zij hebben mij in het verleden reeds twee keer van het voornemen…

Ik heb wat met Ouddorp in Zeeland, ik heb er het een en ander beleefd toen ik volop wakker was. Allereerst zijn we er ooit als gezin op vakantie geweest, dat gebeurde heel slim, mijn vader preekte er dan in ruil voor overnachting in het huis van de koster. Hij preekte dan niet alleen in Ouddorp, maar zoals gebruikelijk ook in dorpen daar omheen. Ik…

Vanuit de biografie over de Deense sprookjesverteller Hans Christiaan Andersen weet ik dat hij een zeer eenzaam mens is geweest, veelal op reis of beter gezegd op de vlucht voor kritiek van jaloerse dandy's, die hem op allerlei manieren wensten zwart te maken. Zo waren sommige sprookjes niet echt geschikt voor kinderen, want veel te wreed. Zijn…

Daar zit ik dan, morgen gaat het gebeuren, ik ben er nu al misselijk van. Nu ik weet wat er gaat komen ben ik er niet erg blij mee. Straks wel met het eindresultaat, maar nu. Nu zit ik echt te balen want geloof mij: het doet best behoorlijk pijn. Wat was ik blij de eerste keer, toen ik hoorde dat ik voor mijn benedengebit implantaten zou krijgen…

Ik heb werkelijk de meest verschrikkelijke wegen bewandeld om tot de ware wijsheid te komen, tot de meest ware inzichten aangaande God. Ik heb mezelf toegetakeld als een vod, een slaaf, een onderdaan, een niemandal, een dier, een melaatse, een goddeloze, een onmens, een marionet. Ik zit van boven tot onder onder de meest afstotelijke tatoeages,…

In ons leven bewandelen wij diverse wegen. Sommige zijn kort en gemakkelijk, maar er zijn ook zeer diepgaande wegen, die wij moeten bewandelen. De moeilijkste weg, is de weg die we vaak meerdere keren moeten bewandelen. Vaak komt dit door het niet begrijpen wat ermee bedoeld wordt. Soms lijkt er geen eind aan te komen. En keer op keer maken wij hetzelfde…

Ze bewegen in slow-motion, slepen hun vlekkerige huid achter de rollator aan, amechtig staan ze irritant voor je in de rij. Tegelijkertijd terroriseren ze met hun scootmobieltjes de koopgoot, boodschappen moeten gedaan. Thuis hebben ze de aanbiedingen van de supermarkt doorgenomen, een krop andijvie bij de Lidl, gehakt wordt er bij de C1000. Maar dat…

Ik was als kind eens op een jeugdkamp van de LCGJ (gereformeerde kampen van een week) en er was toen een leidster met heel grote borsten, waar ik erg verliefd op was, aan aftrekken deed ik toen nog niet, dus was het duidelijk dat ik met name op haar borsten viel, daar het liefste eindeloos aan wilde zuigen, likken, kneden. In mijn dromen hingen ze…

(aan wijlen Ted Hughes) Zeg, beste Ted, vertel me nog eens, hoe zag jij Sylvia Plath in jouw dromen destijds op deze heftige planeet? Wat gaat mij dat aan? Dat is waar, jij was ooit getrouwd met haar, maar dat zegt geen enkele suikerbiet, zo'n officiële binding werkt meestal verstikkend, ik weet niet wie dat idee de wereld in geholpen heeft, maar…

Ik zat eens op een HAVO voor volwassenen in Alkmaar, om alsnog mijn diploma te halen of tenminste enkele deelcertificaten, wat faliekant mislukte, ook omdat ik voor de andere helft in een klooster mijn andere leven leidde. Ze kwamen op dat idee om me deels weer terug te sturen naar de 'normale' wereld, voor meer sociaal contact. Nou, dat viel zwaar…

Een rustige straat.. Het is rustig in de straat, alleen de alleroudsten zijn gebleven, inclusief de nieuwe weduwe. De enige beroering vanmorgen ontstaat door een fout bezorgde brief, die er dreigend uitziet alsof een incassobureau klaar staat met pek en veren. De buurvrouwen links en rechts vragen elkaars advies, op het stoepje pal voor mijn raam.…

De tuin ligt er verwaarloosd bij, planten gaan perken te buiten en tussen de tegels groeit ongewenst kruid. Wandelen was zijn lust en leven, kilometervretend heeft hij wanden bezaaid met medailles, tegels en oorkondes. En nu wacht hij. Op de buitenlandse dame die hem onder de douche zet, was hij maar tien jaar jonger. Op de verplegende die hem met…

Ik begin steeds meer te lijden aan persoonlijkheidsverlies in deze opdringerige, lawaaierige, reclame-volle, dwaas-snelle, overspannen-arbeidzame, door techniek beheerste, opgevoerde nepsamenleving. Ik raak besmet door het virus van de collectieve identiteitsstoornis. Vele krachten dwingen ons om gelijk te zijn aan de de massa, om identiek te leven…

Mijn prettig gestoorde minder toerekeningsvatbare aardige excentrieke overleden buurman, met chronisch pathologisch verlies van verscheidene liefdes, had op z'n begrafenis een muziekwens: Napoleon XIV: 'They're coming to take me away'…

Mijn buurvrouw, ik zou zo graag willen vragen hoe het met haar gaat. Ik zou zo graag vertellen hoe het met mij is. Het taalverschil is zo groot, dat wij elkaar niet begrijpen. Soms praten wij met handen en voeten, soms begrijpen wij elkaar totaal niet, soms ontstaat daardoor een misverstand. En soms als wij het snappen moeten wij hard lachen. Mijn…

Wees nooit bang, want verraders zijn overal, als ongedierte, maar zij dienen niet de liefde, enkel de haat, die hen vroeg of laat zal treffen, zoals God geen valse gluipaards duldt. Makkelijke prooien kiezen zij als slachtoffer, laf als hyena's, maar zij vergeten dat daden van onrecht hun zielen zullen vermorzelen tot op de laatste vezel. De natuur…

Ik reageer op de vorige hartenkreetschrijver, die beweert dat we 'verknipt en vertekend' zijn en daarmee zou de kous af zijn. Zijn conclusie luidt, dat we allemaal knettergek zijn en dat beroemde kunstenaars dat via hun werk hebben afgebeeld, duidelijk gemaakt. Zeer defaitistisch en fatalistisch om zo te denken, alsof we in één grote open inrichting…

Die familie bestaat niet, heeft nooit bestaan. Sommigen onder ons gaan uit van een gemiddelde, anderen van een ideaalbeeld. Ik kan u zeggen, beide komen voor in ons leven en voor u het weet is het alweer voorbij. Wij zijn verknipt en vertekend, zo gek als een deur. Lucebert en Van Oekel, Picasso en Dali, Jeroen Bosch, zij schilderden in woord en…

Er was eens een kunstenaar op het journaal, die de concentratiekampen heeft overleefd. Hij waarschuwde met klem voor het overal opduikende neo-nazisme, met een knip-oog naar zijn schilderijen, die als een protest gelden en die met een uiterste krachtsinspanning geschilderd zijn. Ik neem zijn angst bloedserieus. Hangt ons een zwaard van Damocles boven…

Love Parade Duisburg 2010 Wat een liefdesparade zou moeten worden mondde uit in een liefdesdrama.…