Bramenpluk

Nu er toch nog enkele zonnige dagen waren deze irritante natte zomer, heb ik gelijk een ijzeren emmer gepakt om de bramen te plukken, die op sterven na dood aan hun akelige priksteeltjes hingen. Bramen plukken is ieder jaar weer een soort meditatie voor mij, ik word er stil van en mijn toch al gedachteloze geest wordt nog meer leeg. Mijn dokter wil me weer eens standaard spreken omwille van mijn medicijngebruik, wat prima gaat, maar wetjes en regels gebieden ons tot nieuwe analyses. Blablabla en hij weet ook weer dat ik tot mijn laatste adem die pilletjes moet slikken, want anders ga ik nooit meer blijmoedig bramen plukken en dat zou zonde zijn, want je wil niet weten hoeveel bramen er zinloos ten onder gaan door overrijpheid en schimmel, maar bovenal wegblijvende plukkers. Ik zie heus wel meer kapers op de kust in de vorm van vliegen en wespen, hommels en dergelijke insecten. Ik vind het geprik van de brandnetels en de stekels juist zinderend opwindend, dan voel ik dat ik leef en als een oermens voedsel verzamel. Voorbijgangers reageren vaak heel enthousiast, want je bent lekker oer bezig en dat herkennen ze onmiddellijk.
A. den Doolaard schreef 'De druivenplukkers', daar moet ik steeds aan denken gek genoeg, hoewel, bramen zijn net miniatuur-druiventrossen. Ik vind bramen ook op vrouwelijke tepels lijken, misschien dat ik daarom zo verslaafd ben aan de bramenpluk. Ik hou ervan om rechtstreeks uit de natuur voedsel te halen, dat maakt me een met God. Ik ben een pantheïst. Ik heb een emmer vol geplukt en daar maak ik dan jam van, kan ik mooi in de barre winter nog de zomer proeven, die geen echte zomer was. De winters zijn ook al geen winters meer. Hoe de natuur ook in de war is, de bramenpluk laat ik me niet ontnemen. 'Bramen werken bloedontgiftend', zei een mede-bramenplukker. Het is in ieder geval pure vitamine C en dat kun je van al die dubieuze supermarktdrankjes niet zeggen! Ik heb overigens hetzelfde instinct bij frambozen, pruimen en aardbeien. Ik proef die smaken ook graag terug in de wijnen, die ik drink, ik ben zogezegd een bosvruchtenfreak, een Hollandse bosjesman, die in menige supermarkt met glazen potjes jam heeft gegooid naar nicotine-verslaafde cassières met roodgelakte, dodelijke nagels en veel te witte borsten zonder bloederig druipende bramen.

Bramenpluk

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

5.0 met 1 stemmen 105