Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

300.000 kilometer

“U ontvangt binnenkort een oproep voor opname in ons ziekenhuis” zei de cardioloog tegen mijn echtgenote ter afsluiting van ons laatste bezoek. Wij bedankten hem en schudden hem de hand….

Soms lijkt het, alsof schijnbaar op zichzelf staande gebeurtenissen of fragmenten van belevenissen later naadloos passen in een overdenking, waaraan men zich naar aanleiding van een incident spontaan overgeeft. De afgelopen dagen hebben mijn vrouw en ik, ieder op de eigen manier, met dit verschijnsel kennis gemaakt. Op zichzelf niet verwonderlijk, na twee weken spanning en diverse onderzoeken, bestaande uit o.a. een hart-echo en een radiologische ct-scan van het hart. De geschiedenis lijkt zich, qua feiten, te herhalen.

Na mijn hartinfarct in 1999 en een dotterbehandeling in 2007, waarbij er twee stents in mijn kransslagaderen werden geplaatst (verhaal “Bismillah”) voelde ik mij weer zo opgeknapt, dat overdenkingen over levensbeschouwelijke onderwerpen ongemerkt naar de achtergrond verdwenen en het ‘carpe diem’ als leidraad de boventoon voerde. Ik bedoel daarmee te zeggen, dat ik het als geheel vanzelfsprekend ervoer dat de motor van mijn lichaam, zij het met enige beperkingen, gewoon zijn werk deed. En toch… een gesprek met een taxichauffeur dit jaar op het eiland Gran Canaria kwam opeens weer duidelijk in mijn herinnering en zette mij de afgelopen dagen weer met beide voeten op de grond.

In mijn steenkool-spaans, met een vocabulaire van niet meer dan enkele tientallen woorden en gesproken in de trant van: ‘me Tarzan – you Jane’ ontspon zich tijdens een taxirit van veertien kilometer een hartelijk en zeer geanimeerd gesprek tussen de oudere chauffeur en mij. Na hem te hebben gecomplimenteerd met zijn Mercedes uit het begin van de jaren tachtig glom de sympathieke man van trots en welbehagen. “Ja meneer, dat is inderdaad een oldtimer en hij is mij zo dierbaar, dat hij tot de familie behoort.” De wagen was inderdaad zeer goed onderhouden, zag er glimmend en puik uit. Alleen de motor maakte een nogal diep grommend en indringend geluid. “Ja meneer, het hart van deze auto is onverwoestbaar; hij heeft al 300.000 kilometer gelopen!” – “Beter bestaat er niet” antwoordde ik hem, waarna hij mij plots bijna onthutst aankeek en vroeg: “en deze dan?”, waarbij hij zich met zijn vlakke hand op zijn borst ter hoogte van zijn hart sloeg. “Die señor daarboven maakt de beste motoren, dus reken maar uit hoeveel kilometers Uw en mijn hart al hebben gemaakt!” Ik kon niet anders, dan hem een beetje schaapachtig glimlachend gelijk geven, temeer omdat ik zeer onder de indruk was van het met grote zekerheid uitgesproken geloof in een schepper van deze man. Hij kon daarbij niet vermoeden, dat ik geen enkel geloof praktiseer. Aan het einde van de rit toonde hij ons vol trots de motor onder de kap en ik moet zeggen dat deze, ondanks een laagje stof, zeer goed onderhouden en gaaf oogde.

In de laatste weken heb ik dus meermalen over de als een gelijkenis uitgesproken woorden van die chauffeur nagedacht. Er is geen ingewikkelder en hoger ontwikkelde constructie van levende cellen op deze aardbol dan die van de mens. Elk van zijn organen, met name die van het hart en de hersenen, is een meesterstuk en doorgaans in staat een mensenleven lang behoorlijk te functioneren. In mij rijpt zo langzamerhand het besef, dat dit wonder niet zo maar eenvoudig uit het niets kan zijn ontstaan. Het schijnt meer voor te komen, dat sommige gebeurtenissen uit het verleden bij een persoon op een tijd, dat hij ervoor ontvankelijk is, weer in beeld komen met het doel hem positief aan het denken te zetten. - Ik vind het daarom ook bijzonder, dat de medische wetenschap de mens in staat stelt tegenwoordig gecompliceerde ingrepen ter reparatie of vervanging van zieke of haperende organen uit te voeren. Daarom hopen wij ook vurig, dat de drie vernauwingen in de kransslagader van mijn vrouw (waarvan er één nagenoeg dicht is) binnenkort afdoende en zonder veel risico kunnen worden verholpen.

“U ontvangt binnenkort een oproep voor opname in ons ziekenhuis” zei de cardioloog tegen mijn echtgenote ter afsluiting van ons laatste bezoek. Wij bedankten hem en schudden hem de hand…. “Is er nog iets, wat wij moeten doen of beter kunnen laten?” was onze laatste vraag. “Neen, doe gewoon wat rustig aan”. Hoewel wij beiden tegenover elkaar en de buitenwereld rust en vertrouwen trachten uit te stralen, zit er stiekem toch nog een beetje onrust te knagen. Kop op – onze harten zijn hopelijk nog goed voor duizenden kilometers.

Tot een volgende keer.

Schrijver: Günter Schulz, 6 november 2011


Geplaatst in de categorie: ziekte

4.1 met 11 stemmen 410



Er zijn 6 reacties op deze inzending:

Naam:
Günter Schulz
Datum:
12 november 2011
Email:
ag.schulztiscali.nl
Hierbij dank ik, mede namens mijn echtgenote, een ieder voor het toewensen van sterkte; woensdag 16 november wordt zij geholpen. We geven ons over aan de vakbekwaamheid van de cardioloog en hebben het volste vertrouwen in een goede afloop.
@ Joke: dank voor de waarschuwing ;)
@ Lodewijk: je hebt vermoedelijk alle gelijk van de wereld, vandaar dat Darwin mij, postuum, nog een heleboel zou hebben uit te leggen. De tijd zal het leren, in welke richting mijn compasnaald later uiteindelijk zal gaan wijzen...
Naam:
Lodewijk
Datum:
9 november 2011
Helemaal eens met Monique. En dan 300.000 kilometer, dat is te doen, maar 100 miljard zenuwcellen, daar kon zelfs Darwin met zijn verstand niet bij; hoewel in zijn tijd gedacht werd aan een paar miljoen.
Naam:
astrid
Datum:
7 november 2011
Mooi geschreven! Heel veel sterkte!
Naam:
J.de Groot
Datum:
6 november 2011
Email:
joke190411telfort.nl
Het enige gevaar wat op de loer ligt,
is een hartendief(je)!
Ja Gúnter, een gewaarschuwd mens.....
Naam:
Wee
Datum:
6 november 2011
Rakend stukje, Günter. Ik wens jullie sterkte en beterschap voor je vrouw.
Naam:
Monique Methorst
Datum:
6 november 2011
Email:
moimoniquelive.nl
Je kan zo prachtig schrijven, goed verwoord.
En ik hoop nog lang van je te mogen lezen!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)