Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Duisternis van de dood en licht van verbondenheid.....

Een optocht van auto's komt mij tegemoet op de snelweg naast mijn huis. Vanuit mijn hoge uitkijkpost, vanachter mijn bureau, observeer ik hun koplichten die oplichten in de donkerte, waarna de voertuigen passeren en hun weg vervolgen.

Is ons leven hiermee niet vergelijkbaar: een kort, hel verlicht moment tussen oceanen van eeuwige duisternis?
Enkele vroegere, geliefde metgezellen, die een stuk van de weg aflegden met mij, moesten al vaarwel zeggen, maar zij zijn voorgoed bij mij in mijn nachtelijke en dagelijkse dromen....

Hun gestalten zijn niet vervaagd door de uitzinnige absurditeit van de dood; het is alsof ons gesprek doorgaat, alsof ik hun taal, hun woorden hoor, die zij nu uitspreken aan de andere kant van de scheidslijn, die geenszins definitief is. Onze verbondenheid blijft als een rode draad lopen door het bonte weefsel van mijn leven, van mijn belevenissen....

Er is geen afscheid; in licht en duisternis van mijn leven leven zij voort met mij, mijn geliefden.....

Schrijver: I. Broeckx, 26 juli 2015


Geplaatst in de categorie: emoties

4.0 met 2 stemmen 918



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
27 juli 2015
Ons aardse leven is juist de weinig bewust geleefde fata morgana en verglijdt als een zucht voorbij, ook al doen de huidige wereldse krachten het tegendeel vermoeden met hun gehamer op het schijnbaar eeuwige leven in het hiernumaals. Alles wordt voorgeschoteld als maakbaar, perfectie behalend, feilloos en paradijselijk voor wie zich aan de maakbaarheidsregels houdt. Falen, kapot gaan en menselijk tekort schieten is weggeredeneerd. Minderbedeelden worden zo aan hun lot over gelaten en genegeerd. Alleen de besten (zeg de meest aangepasten) overleven in extreme luxe en sociale blindheid. Het bedachte zootje op aarde is maya, Indiaas voor zinsbegoocheling. Onze zielen zijn ten diepste geworteld in de voor- en nawereld van dit aardse bestaan. Dit is wat de Japanse schrijver Yukio Mishima terecht 'het spirituele vacuüm van het Westen' noemde. De materiezucht heeft de overhand en ware, menselijke krachten raken ondergesneeuwd door machinale communicatiemiddelen. Paranormale gaven bijvoorbeeld en het mystieke eenheidsgevoel met onze voormoederen en voorvaderen, engelen en godheden. De huidige cultuur is veel te kortzichtig en zwelt in hedonisme en atheïsme, ook het God-zijn-in-zichzelf verloren hebbend.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)