Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Senioren en computers; een ongelukkig huwelijk?

Er is een prachtige en sfeervolle ruimte ingericht in het monumentale gebouw in het centrum van de stad (een schatkamer waar de erfenis van generaties bewaard wordt en ter beschikking gesteld wordt aan belangstellenden; de bibliotheek). Daar vermelden trotse, rode, grillig-gevormde neonletters de naam: "'t Web" en staan de pronkstukken van de vooruitgang, de computers, opgesteld.

Op een mooie meidag, waarop de atmosfeer aangenaam aandeed aan de zintuigen, dacht ik er als senior ook eens mijn krachten te gaan beproeven, maar de gouden droom die het computertijdperk lijkt te symboliseren kan niet waargemaakt worden voor iemand die angst heeft dat de machine als een wild paard, dat men niet meer bij de teugel heeft, onder zich uit galoppeert....

Als ik dus aan het stuntelen ben, komt als het ware uit het niets, maar in feite uit een van de "studiecabines" een mevrouw behulpzaam aangesneld en een medewerkster van de bibliotheek, gekleed in uniform en met honingblonde haardos staat er lacherig, giechelend, onhandig en met een gezicht getuigend van onwetendheid bij, niet in staat de problemen op te lossen.
Mijn gedrag en de consternatie die ik veroorzaakt heb, baren opzien en ophef in de stille ruimte, die ook bedoeld is voor studie en een uitheemse, kennelijk Indiase dame kijkt geïnteresseerd, bemoeizuchtig, sensatiebelust en opdringerig in de richting van het ontstane tafereel.

Senioren en computers: een ongelukkig huwelijk?

Schrijver: I.Broeckx, 18 september 2016


Geplaatst in de categorie: ouderen

3.2 met 4 stemmen 56



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
18 september 2016
Wij ouderen lopen vaak achter de nieuwste, supersonische computerfeiten aan, laat staan dat we die sneltreinvaart ooit nog kunnen bijbenen. Ik weet nog hoe blij ik was met mijn elektronische typemachine. Inmiddels ook al antiek. Ooit komen de jongeren er wel achter, dat ze met die snelheidscommunicatiemiddelen geen moer zijn opgeschoten en juist niet geleerd hebben om direct, intiem (oog)contact te onderhouden. De overinformatie nekt de ware behoeften aan bijvoorbeeld tederheid en werkelijke belangstelling. Het beeldschermcontact vergroot de intermenselijke eenzaamheid. Met name het gebrek aan fysieke aanraking gaat vele mensen opbreken.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)