Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Ontmoeting met Griet Op de Beeck mislukt

Vanavond 8 december 2018 was het zover en zou ik naar een boeklezing van Griet Op de Beeck gaan, zou, maar dat zal ik uit de doeken doen. Ik had twee toegangsbewijzen bij me, met de bedoeling om eventueel nog één entreebewijs aan iemand te kunnen verkopen. Ik was eerst nog van plan om met de fiets van Gouda naar Zevenhuizen te gaan, maar het regende pijpestelen en ik was blij dat ik de bus had genomen. Het bleek verder dan ik had gedacht. Er zat haast niemand in de bus en de buschauffeur was zo vriendelijk om mij erop te wijzen, wanneer ik uit moest stappen en dat terwijl het in tweevoud stond aangegeven, zag ik later. Drievoud, want er klonk ook nog een mechanische stem vanuit de ruimte. Ik was ruim op tijd, maar dan kon ik de boel wat verkennen en kijken of ik dat ene kaartje nog kon verkopen.

Ik liep langs de doodsaaie weg, waar ik naar Theater Swanla zocht, aan de Burgemeester Klinkhamerweg 86. Pas toen ik het echt zag, geloofde ik dat ik binnenkort oog in oog met Griet Op de Beeck zou zitten, niets vermoedend dat het heel anders zou gaan lopen. In mijn plastic AH-zak zat een exemplaar van 'De fictieve brieven van Arthur Rimbaud' en een leuk rood notitieboekje, waarin ik een lang bericht voor Griet had geschreven. Ik had nog gegrapt dat ze mij misschien wel gaan oppakken. Voorgevoelens. Ik was ruim een uur te vroeg en dus keek ik rustig om mij heen. Het ontmoetingscentrum bestaat uit een gymzaal, een eet- en zuipgelegenheid en een gehoorzaal, waar ik een soort spreekgestoelte voor zag staan. Er brandden al gezellige kaarsjes. Ik zou zeker vooraan komen te zitten, mits er geen enorme kink in de kabel kwam. Ik vroeg iemand of zij zin in een lezing had. Geen interesse. Een klein kind aan het einde van een gang begon te huilen, dus liep ik daar op af om haar te troosten. Een boze pappie kwam eraan snellen. Boos op de treiteraars, die anders vroeg naar bed moesten, zie hij.

In een zaal zaten allemaal mensen voornamelijk patat te eten. Ik ging langs de tafels om te vragen of er nog iemand was, die een ticket wilde kopen. Toen ik rond was, eiste een boze, dikke kerel achter bar zijn aandacht op. Ik vertelde gewoon wat ik deed en hij zei, dat ik zijn klanten niet lastig mocht vallen. Anders viel er misschien wel wat met hem te regelen, want hij bleek die tickets te verkopen, zei hij, maar dat ging via een ingehuurd ticketbureau op internet. Hij bleef maar extreem boos doen. Ik belde iemand en vertelde van die bullebak, die zo lelijk deed. Dat had hij opgevangen, waardoor hij ineens op mij af kwam stuiven en eiste dat ik het pand zou verlaten, omdat ik volgens hem huisvredebreuk pleegde. Die vent spoorde echt niet! Ik zei nog dat ik niet wist dat je zomaar mensen wat mag vragen, maar hij wilde hoe dan ook zijn gelijk hebben en zijn opgespaarde woede (God mag weten waarover niet allemaal) op mij bot te vieren.

Hij haalde 25 euro uit zijn zak en hij wilde mijn tickets hebben. Dat weigerde ik in eerste instantie. 'Ik kom hier voor Griet en niet voor jou!', protesteerde ik. 'Dan bel ik de politie!', zei deze zwaargestoorde neo-nazi. 'Moet je doen', zei ik, 'maar dan wel voor mij!'. Hij had me namelijk letterlijk gezegd, dat hij mij hardhandig zou verwijderen. En dan te bedenken, dat ik nog steeds vrolijk was. Ik liet iemand via mijn telefoon meeluisteren, toen ik de spreekzaal inliep en hem nogmaals vertelde, dat ik niet wist, dat dat niet mocht. De onvermurwbare bullebak werd weer hartstikke boos en zei, dat ik voor de derde maal huisvredebreuk pleegde. Ik vermoed dat hij dat woord onlangs aan zijn magere vocabulaire heeft toegevoegd.

Ik liep nog even terug naar de zaal met inteeltjongeren en ingekeerde, deftige oudjes, die al een ticket hadden. Ik vertelde wat mij was overkomen. Iemand zei, dat zij allemaal achter de eigenaar staan. Toen wist ik echt dat het daar niet in de haak is. Het enige vermaakcentrum van dat godvergeten dorp. Iedereen bang voor die baasspelende bullebak, die zich de burgemeester waant. Van de slogan 'Klant is koning' is daar absoluut geen sprake. Ik grapte nog 'Ik draag toch geen geel hesje, wel?'. Daar snapte hij ook geen hol van. Wat een onbeleefde ploert! Typisch een NSB-er! De politie kwam maar niet opdagen en mijn telefoonkameraad zei dat die kerel vreselijk rigide is en dat je dat wespennest maar moest verlaten, wat ik tenslotte deed. Wel de 25 euro terug. Hij verscheurde demonstratief de tickets. 'Veel plezier met je toko verder!', zei ik. 'Een prettige avond verder!', zei hij. Daarop zei ik niets meer en wandelde ik naar de bushalte terug. Bij klokslag acht stond ik zo'n 1000 meter schat ik van haar vandaan. Even daarvoor had ik nog een bommenwerper een flinke lading laten afwerpen.

Één ding weet ik inmiddels zeker, ik ga nooit meer in een achterlijk dorp wonen en zeker niet in Zevenhuizen, waar een ongelooflijk walgelijke dorpsterreur heerst, het etiket 'open inrichtig' meer dan waardig. Godsamme zeg, wat een oogkleppenverstand en een bevooroordelende kortzichtigheid en een stupide intolerantie! Griet moet voortaan beter opletten waar ze haar lezingen houdt. Je hebt wel van die enge horrorfilms over afgelegen dorpjes met eenkennige, schimmige figuren, die het leven van nieuwelingen tot een hel maken. Nou, dit was zoiets. Gelukkig zag ik op straat nog een aardige vrouw met een grote hond. Die hond ging met zijn lieve kop pal voor mijn hoofd staan. Bedankt, lieve hond! En er was een allochtoon, die mij heel vriendelijk groette. Zo zie je maar. Even buiten de stadsgrenzen van Gouda en het gaat al mis met mij. Ik ben blij dat ik weer veilig en wel terug ben. Ik heb een leuk boekenkastje gekocht, waar ik mijn mooiste boeken in ga doen. Veel beter dan uitgaan.

Overigens kan ik melden, dat ik sinds de crash op deze site ook elders wat ben gaan schrijven, met name op Wattpad.nl, een Engelse schrijfsite voor verhalen en boeken, waarbij iedereen wereldwijd in haar of zijn taal verhalen kan publiceren. Het leuke is, dat je kunt voortborduren op wat je al gepubliceerd hebt. Nu ben ik niet echt iemand voor een heel boekwerk, maar ik heb toch een aardig kort boekwerk neergepend, getiteld 'Gentse Hofdame', met hoe kan het ook anders Griet Op de Beeck in de hoofdrol. Het is een echt waagstuk, waarbij ik niets schuw en voor een dieppsychologische betekenis ga, die enkel voor de goede lezer verstaanbaar is. Bij mijn weten, is mijn experiment nooit door iemand anders uitgevoerd. Je moet er dan ook veel lef voor hebben en daar ontbreekt het mij niet aan. Ik probeer er de huidige, gezapige literatuur mee wakker te schudden. Als dat nog mogelijk is tegenwoordig.

De titel van het prozawerk wordt vanzelf duidelijk, wanneer de hoofdpersoon in aanraking komt met tot nu toe drie vorstenhuizen. Die van België, Nederland en Engeland. Je zou het een schelmenromannetje kunnen noemen. Of psychedelisch openbarend. En zeker heilige huisjes omver trappend. Rebellistisch pur sang. Nihilistisch en anarchistisch. De beuk erin! Het gele hesje aan! Het is in de geest van Charles Baudelaire, je weet wel, zo laag en pervers mogelijk, maar tevens zo hoog en edel mogelijk. Recht voor zijn raap en zeker niet puriteins en conservatief. Origineel en modern. Gedurfd, humoristisch en ogenschijnlijk platvloers, want met een duidelijke, diepere boodschap. Omdat ze bij Wattpad geen censuur hanteren, heb ik vrij spel en zo hoort het ook. Anders verandert de literatuur nooit rigoreus en blijft het saai gesudder.

Schrijver: Joanan Rutgers, 9 december 2018


Geplaatst in de categorie: literatuur

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 148



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Nemo
Datum:
9 december 2018
Heer Rutgers, weet hoezeer ik met u meevoel en meeleef. Was u niets opgevallen aan die lieve hond die u wilde troosten? Nee? Mag ik u een tip geven als u zich buiten Gouda begeeft? Goed opletten als u een aardige hond tegenkomt. Ik was het namelijk, ja, incognito. Vermomd als hond! Dat doe ik wel vaker al mijn agent me op pad stuurt in zulke uithoeken van Neo-, pardon, Nederland!
Succes met uw Wattpadbusiness!

Griet

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)