Alle inzendingen over algemeen

Voor de start van de tv-serie ‘Unsere Besten - Wer ist der grösste Deutsche?’ op de zender ZDF werd aan 90.000 Duitsers de vraag gesteld wie de grootste Duitser aller tijden was. Er werden interessante namen genoemd. Konrad Adenauer, de eerste bondskanselier van West-Duitsland na de Tweede Wereldoorlog, vond men echter de grootste Duitser… Toen ik dit…

Voel de leegte in m’n kamer. Toch is er liefde daar. Ben ik aan het dromen, want het voelt zo raar. Strek m’n handen verlangend uit op zoek naar je warmte, maar er is niets, enkel de kou. Twijfel bekruipt me, ben ik dan toch niet wakker, je was toch gisteren hier? Wrijf me de ogen uit, alle slaap verdreven, overvallen door het trieste gevoel dat dit…

Vol schrik schiet ik in het holst van de nacht wakker, badend in het zweet, rillend. “Verdomme””, hoor ik me zeggen,”het is nog maar de vierde keer dat ik wakkerschiet.”Ik slaak een diepe zucht en besluit dat het geen enkele zin heeft om te proberen verder te slapen. Even proberen aan niets te denken, rustig blijven liggen en proberen genieten van de…

Snappen jullie deze wereld nog? Ik soms helemaal niet meer. Het lijkt alsof de mensen steeds minder met elkaar kunnen opschieten, niemand besteedt nog aandacht aan zijn medemens, denkt enkel nog aan zichzelf, is zo vlug gefrustreerd en heeft op alles en nog wat kritiek en commentaar. De fout daarvoor ligt voor een groot deel in het feit, dat we geen…

Hij staat op de spoorbrug. Zijn zicht verdwijnt in het water, dat zes meter onder hem voorbij raast. Een touw, stevig vastgeknoopt rond de leuning van de brug, slaat door de wind tegen zijn been. Alsof het om een ritueel gaat, haalt hij langzaam het koordeinde naar zich toe en schudt meewarig het hoofd. De ijskoude regen heeft zijn vingers gevoelloos…

“Ik ben uitgeput en helemaal doorweekt”, zei Links mistroostig. “En ik dan?” opperde Rechts, “voor mij regende het even fel als voor jou.” “Best mogelijk, maar ik had op de koop toe de brute pech om in een diepe plas te trappen.” “Altijd maar klagen en je misdeeld voelen, het lijkt wel of je ongelukkig zou zijn wanneer je dat ontnomen werd.” “Ongelukkig…

Als ik goed kijk, zie ik hem staan. Zie ik de rijzige gestalte van de sterke man zomaar voor me opdoemen. Als ik over het strand wandel volgen zijn voeten me. Hoor ik de zandkorrels zachtjes knisperen onder zijn zware schoenen. Als ik in de duinen vrij met een prachtig meisje, priemen zijn ogen me in mijn rug. Dit stukje strand is van hem. Dit is zijn…

Ik herinner mij dat het half zeven was toen ik naar de klok keek. Een stationsklok, die hoog verheven boven de drukte van het vrijdagavondvolk hing, tegen de kale achterwand van het etablissement. Eens de wachtkamer van een station, nu de verzamelplek van mensen die hun kantoorweek er weer op hadden zitten, of anderen die in eenzaamheid en zonder structuur…

Het grootste deel van mijn leven speelt zich thuis af en dan met name in de woonkamer. Ik ga zelden uit en nooit op vakantie. Ik kan mij goed vinden in een uitspraak van Gerard Reve: "Ik ben geen man voor reizen. Ik blijf liever thuis waar het mij veilig voorkomt en ik met rust gelaten word." Zo bezien, is mijn huis dus heel belangrijk voor mij…

Een vriendin van mij heeft MS. Ze kan nog best een beetje uit de voeten, maar uitgebreid winkelen of een fikse wandeling maken is er niet meer bij. Ze ziet ertegen op als tegen een berg, toch ontkomt ze er niet aan: de rolstoel doet zijn intrede. In de weekeinden gaat ze met haar man op pad. En soms duwt haar zoon haar voort. Maar rondneuzen in modezaakjes…

Ooit scharrelden er vier dreumesen door het huis. Dat was de tijd dat ik ogen van voren en van achteren moest hebben; één paar handen was maar aan de krappe kant. Uitslapen? Ho maar. Daar kregen we de kans niet voor. En toch, 's avonds om zeven uur, konden we tegen elkaar zeggen: ‘Hè, hé’ en dan hadden we de hele, lange avond voor ons zelf. Maar geleidelijk…

Ellende, terreur, misdaad… De kranten staan er bol van. Maar al die aardige, leuke, gewone, gezellige mensen? Dáár lees je niet over. Dát is geen nieuws. En ik denk aan die onbekende meneer die ons zomaar verrast. We maken een fietstocht door groene polders en langs weidse wateren. Even puffen we uit op een bankje. Dan komt hij op ons af fietsen.…

‘Ik heb toch zó raar gedroomd, mam’, komt mijn zoon van veertien ’s morgens beneden. ‘Ik was op oude afgetrapte gympies aan het badminton spelen. Mijn nieuwe sportschoenen was ik kwijt’. Ik lach: ‘nou, dát zou zonde zijn!’ Nog geen maand geleden hadden wij die nieuwe badmintonschoenen gekocht. Die avond moet hij naar badminton en kan hij warempel…

In het winderige busstation stond ik juist de vertrektijden te bestuderen, toen een vermoeide vrouw mij met een angstige blik vroeg: ‘Deze bus stopt toch in de Bokstraat?’ Het peper-en zoutkleurige haar zat verward om haar hoofd en haar beige wollen jas miste een paar knopen. Gelukkig kon ik haar vertellen, dat het zo was, want ze zag eruit alsof ze…

Wiebe Zijtsma ging elke woensdag naar de Aldi, want hij leefde van een uitkering en zat dus niet ruim in de slappe was. Hij had er veel aardigheid in dat bij die winkel zowat alles veel goedkoper was dan ergens anders. Ook hadden ze vaak andere producten dan levensmiddelen in de aanbieding. Zo had Wiebe kort geleden nog een oplaadbare zaklantaarn…

Beste lezers en lezeressen, heeft u allen nog uw eigen tanden? Mag ik u dan als oude knar van boven de 50, in het ongelukkige bezit van een kunstgebit, een goede raad geven? Pas er goed op en poets zo vaak mogelijk. Want met een prothese kan een mens heel wat narigheid beleven. Ik was een jaar of 25 en werkte op een kantoor. Ik had toen een zogenaamde…

Max was keurig. Zijn keurigheid was het gevolg van alle handelingen die hij op een dag verrichtte en alle gedachten waardoor hij zich liet leiden. Die gedachten had hij met strengheid afgericht zodat ze hem ten dienst zouden staan bij het bereiken van voorspoed in zijn leven. Bij het krieken van de dag gingen zijn ogen vanzelf open – als een vampier…

Is het koopavond, zaterdagmiddag, heeft u haast of staan er meer dan 2 klanten achter u, dan geven we in Nederland de voorkeur aan electronisch betalen: pinnen of chippen. Chippen is relatief nieuw en werd na de afschaffing van de ouderwetse cent als betaalmethode geintroduceerd om de burgers het tijdrovende gepruts met dat rottige kleingeld te besparen…

U heeft het misschien al meegemaakt: bent u eindelijk aan de beurt, zegt de caissiere verveeld: 'O (of: 'shit'), de kassarol is op!' Wind u niet op. Het vervangen van de kassarol is een klusje van 23 seconden, in principe. Heeft u haast, is het koopavond of spitsuur, of rekent u af bij een vakantiehulp of zaterdagkracht, dan moet u rekenen op…

U bent bijna klaar, maar nog niet helemaal. En de laatste loodjes zijn het zwaarst. Het fysiek en mentaal zwaarste onderdeel van de Hollandse winkeltoer is namelijk het in de rij staan. In de rij toont de altijd zo tolerante Nederlander zich plots van een geheel andere, in buitenlandse ogen eigenaardige of zelfs onbeschofte kant (zie ook hoofdstuk…

Hoe uitgebreid het assortiment is dat u tegemoet rijdt, hangt helemaal af van waar u winkelt. Een van de goedkoopste supermarktketens in Nederland is de Aldi. Een Aldi investeert niet in verleidelijke productpresentaties en behulpzaam, representatief personeel. Dat maakt het winkelen daar tot een afschuwelijke, deprimerende gebeurtenis, maar het…

Inburgeringscursus les 3 - De supermarkt Hoofdstuk 1 - Moet ik een mandje of moet ik een karretje? Nederlanders zijn een vriendelijk volkje. U zult merken dat u, nog voor u binnen bent, welwillend wordt toegeknikt door een morsige man of vrouw met een button of een onleesbaar naamkaartje en een stapeltje tijdschriften duidelijk zichtbaar voor…

Het begon allemaal toen ik nog een klein meisje was. Op school moesten er opstellen geschreven worden. Ik weet nog wel dat ik dan altijd erg blij was, want ik vond bijna niks leuker dan verhalen verzinnen. In mijn rapporten stonden dan ook vaak opmerkingen als: "We moesten zo lachen om je verhaaltjes" en "Je verhalen lees ik altijd met een glimlach…

‘…vanuit de Balearen ons land zal bereiken. We verwachten weinig verandering van temperatuur, geen bewolking en alleen aan de kust een zeer zwakke zuidenwind, windkracht 0,01,’ sprak weerman Erwin Grol. Op de monitor verscheen het beeld van een zonovergoten strand, bedekt met lijven. Het zweet liep met kriebelende straaltjes langs de weerman zijn…

Het mag dan politiek niet correct zijn, als mannen, varend door de Amsterdamse grachten, gehuld in niet meer dan een veter en toegejuicht door duizenden applaudisserende toeschouwers, elkaar mogen zoenen, dan mag en durf ik wel te bekennen dat ik op vrouwen val. Mijn geliefde (die van het andere geslacht is) weet dat wel te waarderen, althans voorzover…

Wiebe Zijtsma woonde thans in een nette buurt, maar zijn leven had ook slechtere tijden gekend. Jaren geleden woonde hij in een wijk die bekend stond als de achterbuurtwijk van zijn woonplaats. Het woningbedrijf had daar nieuwe woningen gebouwd in de hoop het aanzien en het imago van de wijk wat te verbeteren. In één van die nieuwe huizen woonde Wiebe…

Wie met de auto in het centrum van de stad Groningen moet zijn, doet er goed aan eerst enkele dagen rust te nemen om zich mentaal voor te bereiden, want het rijden daar is een verschrikking. Men kan beter met de trein gaan en in de stad een taxi nemen; het kost een paar centen, maar men bespaart zich een hoop ergernis. Gaat u toch met de auto, dan moet…

Woestijn. Duinenlandschap. Ik verplaats me sloffend in brandende zon. Opeens besef ik dat ik zonder schaduw ben. Ik kijk om me heen en ontdek op mijn weg achter me geen voetsporen in het zand. Geen sporen laat ik achter me. Ik schreeuw. Schreeuw ik werkelijk? Geen geluid. Niet de zachtste toon. Dan zie ik iemand diep onder me door het zand waden…

Er was eens een klein meisje. Op een dag - het moet wel een heel bijzondere dag geweest zijn - was de dageraad grijs en afschuwelijk, zodat ook de harten en gemoederen van de mensen er afgrijselijk lelijk van werden. Het kleine meisje ging naar het raam en keek naar buiten. "Bah, wat een lucht! Daar moet ik iets aan doen!" zei dat kleine meisje…

Er kwam eens een rare snuiter bij een boer en hij zei tegen de boer: "Ik breng je een blijde boodschap. Maar ook een treurige. Want vroeg in de ochtend, soms voor dag en dauw, ga jij de stal in naar je vee. Je melkt de koeien, je gooit de mest op de mestvaalt, je voert je beesten. Dan ga je naar de weilanden en de akkers. Je zaait en maait, je ploegt…