Alle inzendingen over liefde

Jij en ik zijn nog lang niet aan een relatie toe, er moet nog meer duidelijkheid komen over wie de winnaar is. Het inzicht dat er uiteindelijk maar één de winnaar kan zijn moet zowel jou als mezelf raken. Zowel jij als ik moeten ons tot het uiterste inzetten om gelijk over de eindstreep te komen b...

Het was een klamme rustige avond, na een dag met de zon achter een gesloten wolkendek. Ik zat op een rieten stoel aan een tafeltje op het terras van een hotelletje op de Veluwe. Een gezellig terras met plantenbakken, vol met rode, gele en blauwe bloemen en schaars elektrisch licht, stralend uit sta...

De jongeman achter de toonbank in de chique juwelierszaak was in alle opzichten gesoigneerd en voorkomend: een keurige scheiding in het nog florissante, gezonde, zwarte haar en een schijnbaar begripvolle glimlach ten overstaan van de dramatiek die toch zeker in enkele gevallen en ook in mijn geval e...

Liefde kan per definitie niet te groot zijn. Te groot wil zeggen dat iemand er het slachtoffer van wordt en dat is in strijd met de essentie van liefde.

Als het donkert in Baflo, dan hangt er een mysterieuze sfeer in het dorp, wat je in veel Noord-Groningse dorpen hebt, ook omdat er simpelweg minder lantaarnpalen staan. In zijn statige huis aan de R. Agricolastraat 2 zit de romanschrijver Bauke Bokma aan de Brand-bier, terwijl hij over zijn eiken bu...

Met kenau Alie heb ik een dag Arnhem en Westervoort bezocht. Wat een gezellige steden zijn het geworden. Overal laagbouw en alle huizen hebben aan de straatzijde een grote tuin vol met mooie planten en bloemen. Parkeren met je auto in de straat mag niet meer, want er zijn in de buurt parkeergarage...

Ik wil liefde met een verhaal Iets om later tegen mijn kleinkinderen over op te scheppen Een verhaal dat ze doet smeken om langer op te mogen blijven Dus niet de oppervlakkige “ik-loop-mijn-lul-maar-achterna”-liefde Niet de “Hallo-ik-ben-frans-47-jaar-woon-in-wevelgem-en-mijn-hobbies-zij...

'Ik mis je.' Slechts drie minuscule woordjes, waarmee ik haar een blik probeer te bieden op het slachtveld van emoties dat zich binnenin heeft achtergelaten. Een bijeenzetten van woorden dat nooit kan omvatten wat ik eigenlijk wil uitschreeuwen. Hoe verwoord je immers de leegte die je ervaar...

Het kerstkaartje arriveerde op een van die stille en milde dagen vóór Kerstmis, voorboden van het jaarlijkse Feest, dat hoe dan ook, ondanks haar feeërieke, glorieuze en magische sfeer en uitstraling bezwaarlijk het immense leed, het wereldwijde onrecht, dat blijft floreren als hardnekkig, taai o...

Onze liefde was nauwelijks zeven maanden jong, toen je me vroeg voor een vakantie aan de kust. We boekten geen reis, we reserveerden geen hotel, we stopten wat noodzakelijkheden in een rugzak, een drinkfles, een schrijfschrift, een campingservies en een kleine tent. En we gingen met het paspoort in...

Ik was een vrek,ook in mijn gevoelens. Ik lag altijd op een ligbank met een dikke zonnebril van een modehuis peperduur of zo bij de nagelstiliste. De vieze kont van mijn man heb ik nooit gewassen. Zelfs een pan met Macaroni bereiden voor mijn man zat er bij mij niet bij.'Ga maar naar de snackbar',sn...

In de Liefde is alles mogelijk, zegt men; zij schijnt anderzijds haar vaste psychologische wetten erop na te houden, als betrof het het mechaniek van een Zwitsers horloge waaraan geen radertje mag ontbreken om een feilloos precieze tijdsaanduiding tot stand te brengen.... In buslijn 6, op weg van...

Ben je het, of ben je het niet, ik zie iets bekends en toch, ook weer niet. Je loopt voor me, een kind aan de hand, ben je het, of ben je het niet? We naderen elkaar, ik loop iets trager, hou mijn pas in: ben je het, of ben je het niet? Dan abrupt staat iedereen stil, een botsing is het ge...

Met de handen, met de eens zo kleine, ongeschonden, tedere meisjeshanden, met de handen waarmee zij geschrobd en gedweild heeft, gestoft en gepoetst, met de handen waarmee zij meestal streelde en soms sloeg, met de oude handen waarop het patroon van de opgezwollen aderen zich aftekende als blauwacht...

Zoals hij nu naast me zit. Zo zorgeloos en ontspannen. Na een intense werkdag om voor zijn gezin te kunnen zorgen, zit hij nu toch met een voldaan en volmaakt gevoel naast me. Mijn hartje barst van tevredenheid. Zoals hij naar me kijkt en dat ik hem gelukkig maak. Na alles wat we hebben meege...

Een dankbare, Syrische vluchteling, die ons land bereikte, maakte een beeldhouwkunstwerk voor het Nederlandse volk, waarmee hij het christendom en de islam harmonieus verbond. Het tegenovergestelde van wat de IS-ers doen. Ik ben dolblij met die nieuwe Nederlander, die het algemeen cynisme in één k...

Nadat ik gezakt was voor mijn HAVO-diploma op het zwaar-christelijke Johannes Fontanus College te Barneveld, omdat ik in een sterk persoonlijke crisis verkeerde en zwaar depressief was en enkel literatuur mij nog boeide, begon ik aan een opleiding tot ziekenverzorgende in Veenendaal, terwijl ik in D...

Begin negentien werd ik postulant in het benedictijnse klooster in Egmond-Binnen, in de Sint-Adelbertabdij. Dat gebeurde op dezelfde dag, dat broeder Gerard Mathijsen door de bisschop van Haarlem tot abt gewijd werd. Dat was op 24 augustus 1984. Abt Gerard is nog steeds de abt. Ik kwam uit een geref...

Beminde Gelovigen, Welkom in onze Universele Kerk. Ik ben blij dat U in zo grote getale bent komen opdagen op deze mistroostige zaterdag. Daarmee wil ik niets ten nadele zeggen van de weergoden, want die zullen hun eigen overwegingen voor het reguleren van de aardse atmosfeer ongetwijfeld lat...

In wezen ben ik nog steeds de jonge rebel, die zich afzette tegen de gevestigde elite en de burgerlijke nozems, de aangepaste braverikken met hun geheime agenda's vol ongure misdaden. Als gereformeerde domineeszoon moest ik vaak twee keer per zondag in de kerk zitten en braaf meedoen aan de religie...

Als de intentie er niet meer is, dan verdwijnen woorden als sneeuw voor de zon...

Zonnig weer, dus op het terras bij het zweefvliegveld is het dan gezellig druk. Altijd wel wat bedrijvigheid te zien in de lucht en op het vliegveld zelf. Maar ook op het terras. Want een jonge vrouw stapt wat gehaast uit haar glanzende Mini en beent richting restaurant. Ze ziet er opvallend uit: s...

In de woonkamer lag op een glasplaat van de salontafel witte poeder verspreid. Rondom de bank lagen kledingstukken. Twee naakte lichamen waren tegen elkaar geplakt. Wijnand drukte zijn duimen tegen de ademsappel van Evelien, en schoof zijn duimen over haar hals tot onder haar kin. Met één hand wr...

Snel deed Evelien lippenstift op haar lippen en maakte de bovenste twee knopen los van haar witte blouse. Evelien hoorde de sleutel in het slot omdraaien. Ze inspecteerde of haar borsten rond zichtbaar waren in haar beha. Ze bewoog met haar heupen van links naar rechts en gleed met haar handen vanaf...

Ik genoot van het uitzicht op de top van een duin en zag sluierbewolking en dacht: “het belooft een kleurrijke zomeravond te worden met deze wolkendeken in de lucht. Het zal een fascineerde structuur op mijn netvlies geven tijdens zonsondergang”. Met dat beeld sloot ik mijn ogen en voelde een ...

In mijn rechterooghoek werd het donker. Ik dacht: “zitten wij al zolang te praten dat het daglicht weg is?” Ik keek omhoog naar een vrouw met helder blauwe ogen en blond rasta haar. Ze had het haar in een knot op haar kruin. Langs haar gezicht hing het rasta haar over haar schouders. Ze toonde ...

Arcelia keek mij met fronsende wenkbrauwen argwanend aan. Ze boog haar hoofd naar de rechterkant van mijn gezicht. Haar wang raakte bijna mijn rechter wang. Ze draaide haar hoofd zodat haar lippen bij mijn oor was en fluisterde: “aan de tafel bij het raam zitten twee mannen mij aan te staren”. ...

Ik nam plaats op de barkruk toen mijn hart sneller begon te kloppen. Ik kende Daisy alleen van haar profielfoto en digitale woorden, dus de waarheid lag in het midden. Tussen gerangschikte flessen whisky zag ik een klok 19:55 weergeven. Ik had acht uur afgesproken met Daisy, dus ik was ruim op tij...

Slenterend slinger ik mij tussen de groepjes zombies door, de trappenhal naar beneneden. Nog verdoofd door de intellectuele SM-praktijken die de prof op me losliet. Mezelf verwijten makend: heb ik nu echt zo slecht geleerd of is mijn brein gewoon een sadist? Ik ben nog volop bezig met mijn op zelfh...

Geen slachtoffers, zegt het nieuws. Geen doden, geen gewonden. Maar er is een hond gestorven. Men heeft hem horen huilen onder het puin. En nu is hij dood. Maar hij is niet nieuwswaardig genoeg voor de mensen om als dode genoemd te worden. Wat weten mensen ook van liefde. De onvoorwaardelijke liefde...