Alle inzendingen over overig

Ik heb getwijfeld welke titel ik aan dit verhaaltje zou moeten geven: ‘Speelplaats’, ‘Camouflagebroek, of ‘Ouders van Nu’ of ‘Hedendaags tafereeltje’. Ik ben er nog steeds niet uit, maar kies voorlopig voor de titel die er nu boven staat. Het zit namelijk zo, ik liep in het Blauwe...

Meestal wandel ik in het bos tussen Veenhuizen en Een, gewoon omdat het daar het rustigst is. En omdat het vooral in deze coronatijden dus wel raadzaam is zoveel mogelijk contacten te vermijden. Natuurlijk loopt er soms wel iemand, maar als je het juiste tijdstip kiest tref je er bijna niemand. Dus...

Typisch zo’n titel wat bij een of ander sprookje past. U heeft gelijk, dit verhaal valt misschien wel in de categorie sprookje. Een sprookje is een beetje een fantasieverhaal, wat vaak wel goed eindigt en het speelt zich af in een onbepaalde tijd, land, en wanneer het zich afspeelt is ook...

‘Zeg C., weet je ik maak me weleens een beetje zorgen over jullie’. 'Over ons, mijn vrouw en mij bedoel je?’ ‘Inderdaad, jullie beiden. Jullie zitten daar maar zo’n beetje afgelegen – weinig aanloop en zo. Vereenzamen jullie niet een beetje?’ ‘Ach kerel, dat valt best wel mee....

Mijn katholieke dochter belde afgelopen weekend en vertelde dat de scholen nog steeds dicht bleven. ‘Ja lieverd, dat nieuws is zelfs hier in de binnenlanden van het barre noorden doorgedrongen,’ was mijn enigszins flauwe antwoord. Natuurlijk voelde ik wat er ging komen. ‘Nou Pa, wat ik...

Of kleinzoon Barry een weekje langs kan komen. De vraag werd gesteld door mijn jongste dochter. Een leuke meid, maar zwaar katholiek (heeft ze niet van mij hè – niet mijn schuld) en dus een heel koppel kinderen daar in hun afgrijselijke betonstad. In deze tijd komen de muren en ook de kinderen...

Het telekinetische ruimtevaartuig, met ongeveer soortgelijke vermenselijkte robots met verregaande telepathische krachten, landde op de planeet aarde, en na hun eerste bevindingen zond de bemanning de resultaten van hun onderzoek razendsnel weer terug naar Mars. Na een crash destijds, in de...

Laatst een oud vriend opgezocht in Zwolle. Even een beetje bijpraten en zo. Als je wat verder uit elkaar woont, dan verwateren contacten enigszins en ja dan is het goed om zo af en toe een bezoekje af te leggen. ‘Hoe lang woon hier je nu ook al weer.’ ‘Zo’n vijftien jaar, ja de tijd gaat...

Vandaag moet ik voor controle naar het UMCG. Dan zet ik de auto neer op een P+R plek in Haren, en stap op de bus, de meest snelle en verstandige manier om er te komen, zonder in de stadsjungle verstrikt te raken. De buschauffeuse vraagt waar ik heen moet. ‘Deze bus gaat toch naar het UMCG? Ik...

Wat een klein boomertje al niet te weeg kan brengen; je houdt het niet voor mogelijk. Even was ik de Poiesz te H. ingeschoten. Nee, nee, even voor de duidelijkheid niet met kwade bedoelingen. H. valt dan wel onder het ‘wâldpyken’ gebied, maar het is hier echt behoorlijk vredelievend en men wil...

Onzekerheid is een schuwe vogel die klapwiekt van onrust achter de geborgenheid van een ligusterhaag.

Zij, enigst dochter van een in hoog aanzien staande notabele van het dorp en voormalige gemeente Haren was verzot op trainen in de sportzaal. Ze had daar ook haar vriendje ontmoet; een beer van een kerel met de nodige bling bling en tatoeages. Ja, daar hield ze van – een kerel met ballen,...

De schrijver van korte verhalen reed in z’n rolstoel door het winkelcentrum en kwam daar een hem onbekende tegen, die hem wel 'kende'. ‘Goedendag, u bent toch die schrijver van korte verhalen? Ja, ja, zeker weten, ik herken u van internet. Uw laatste verhaal was weer fraai.’ ‘Dank u wel...

Een paar dagen later was het zover. Emma had een Tupperware party georganiseerd in de huiskamer van het pand dat zij gekocht had van het geld dat ze van een overleden oom had gekregen. Nooit geweten dat ze zoveel vriendinnen had in de stad. Mensen uit alle rangen en standen op zoek naar een...

hij pakt me, draait me rond neemt me uiteindelijk in de mond. Ik wacht tot hij heeft bedacht wat hij met me gaat doen. Het zal u niet verbazen dat ik vele woorden heb aangedragen om zijn gevoelens te verbeelden. Wat ik al wel niet aan levenslust en verdriet en zakelijke beslommeringen door me heen...

Deze keer had ik mijn aanstaande bezoek beleefd aangekondigd met twee telefoontjes. De kou zat eind januari nog in de lucht al leken er op de een of andere manier al tekenen te zijn van een vroege lente. Ze moeten me wel zielig of meelijwekkend gevonden hebben wegens mijn "voucher" van de...

Nadat ik de container weer bij de weg in de bergruimte had gezet, zag ik ze liggen. Verdorie muizen, ja hoor ik had er op het nieuws al iets over gehoord, door de zachte winters, vermenigvuldigen die deugnietjes zich razendsnel. Maar albinomuizen had ik nog nooit gezien. Goed tamme witte muizen...

Het achtjarige jongetje Paul lag 's avonds warm in zijn knusse bed. Tik, tik, klonk het achter het raam. Paul tuurde scherp. Daar buiten sloeg een nachtzwaluw met zijn kopje tegen het glas. Een dof roepend "rrrorr" kwam uit het bruine lijfje. "Kom met mij mee," meende Paul te verstaan. Gauw...

Emma en ik zaten samen aan de eettafel. Mijn hospita had een boerenkoolstamppot gemaakt met een speciale Petronella twist. Ze was in een vrolijke stemming. Tijdens het eten vertelde ze waarom. “Luister Bjarne, ik heb vandaag een contract getekend bij een toonaangevend opinie maandblad om het...

Hoewel Karst in mijn droom door het hoofd geschoten was, zag ik hem de volgende dag gewoon op het werk verschijnen. Toch leek het wel alsof hij er anders uit zag. Menigmaal aanschouwde ik hem met een blik alsof ik hem in gedachten moest identificeren.

Grapje van Kamagurka cartoon: man zit gespannen op keukenstoel en denkt hardop tegen zichzelf met van die gedachtenwolkjes boven zijn hoofd, achtereenvolgens [‘als ik NU zeg is het alweer voorbij’]; [NU..]; [NU..]; [NU..]; [NU..] waarbij hij elke keer wat depressiever en wanhopiger...

Ik ben mooi een argument tegen de doodstraf kwijt. Het is de schuld van Almelo. Daar is echt wel wat meer te doen dan alleen dat stoplicht. Dat zit zo. Vroeger gaf ik wel eens gastlessen aan MBO-studenten. Het was heel leerzaam en goed voor je relativeringsvermogen. Tijdens die lessen kwam de...

Emma Petronella was kritisch op de schrijvers die schreven om aandacht te vragen voor hun eigen leven, alsof ze net zo belangrijk waren als een succesvolle filmster of een bekende liedjeszanger. Ze noemde het met een denigrerende ondertoon 'snackbar lectuur'. Vermakelijke teksten die je...

De man kwam bij. Het was een zonnige morgen! "Waar ben ik nu toch!? O ja, gisteravond ben ik gevallen! Blijkbaar heb ik hier de hele nacht bewusteloos gelegen. Maar nu ga ik gauw naar huis!" Heel voorzichtig, uiterst moeizaam, klauterde hij tegen de rotswand op, en kwam uit de kloof. Het...

IJverig arbeidden heel wat houthakkers in de bergwouden van Noorwegen. Na het zware zwoegen met bijl en zaag deden ze zich tegoed aan hun spijzen en hun kruikjes koffie. Daarbij vertelden ze elkaar leuke moppen. 's Avonds klonk er in de huiskamer heel wat anders: spannende, lieve en griezelige...

Wat ons als collectief de laatste paar jaar bezighoudt, is het fenomeen van fake news. Zoals altijd met verdieping van inzichten gebeurt, dringt het vage vermoeden dat er iets aan de knikker is, eerst door tot één of enkele personen. Die delen hun inzicht met de eerste ring van bekenden,...

Beste Catrinus vroeg iemand me, waar komt dat haiku-gedoe van jou opeens vandaan. Laat ik die persoon en u maar vertellen dat zoiets op je pad komt. Ik las een paar mooie aansprekende Haiku’s (op gedichten.nl) en ja dan ga je het zelf ook proberen. Het is best nog wel moeilijk om een goed Haiku...

Menig collega-schrijver beweerde en beweert in reacties of inzendingen geen enkele behoefte te hebben aan welke vorm van cijferwaardering dan ook. Ik moet u bekennen daar mijn twijfels over te hebben al wil ik best geloven dat er uitzonderingen bestaan. In mijn beleving schrijf je niet alleen voor...

Matroesjka/Baboesjka Ik droom dat ik droom in een droom.

Incidenteel worden personen, die tijdens hun verblijf op dit ondermaanse anderen bijvoorbeeld met regelmaat en langdurig het bloed onder de nagels vandaan wisten te halen, kort na hun heengaan door een onverklaarbare en bijna rituele gewoonte als het ware ‘het graf in geprezen'.