Inloggen
voeg je autobiografie toe

Autobiografieen

Broodakker 34 – Verholen stervelingen

Een paar dagen later was het zover. Emma had een Tupperware party georganiseerd in de huiskamer van het pand dat zij gekocht had van het geld dat ze van een overleden oom had gekregen. Nooit geweten dat ze zoveel vriendinnen had in de stad. Mensen uit alle rangen en standen op zoek naar een voordelige opbergset voor de kleine huishoudelijke spullen. En ze hield er zelf ook iets aan over. Hoe meer zij wist te verkopen, des te meer gratis artikelen zij kreeg voor haar eigen kleine huishoudelijke opberg behoeften. Het werd een thuisorkest van babbelende dames waar ik mij als verlegen tuinbouwschool-scholier wat ongemakkelijk tussen voelde. Mijn bewondering voor de presentatie van mijn beminnelijke hospita werd er niet minder door. De ene na de andere huishoudset wist zij te verkopen aan de aandoenlijke dames die zij had uitgenodigd voor dit huishoudelijke verkoopfestijn. En er werd steeds weer opnieuw aangebeld. Kennelijk had zij de halve stad uitgenodigd en was er grote behoefte aan kunststof opbergdozen om gedroogde pasta en voorraadsuiker in op te bergen. De presentatie van Emma begon theatrale vormen aan te nemen. Toch leek het te werken want de dames die nog niets hadden gekocht luisterden gretig naar haar aanlokkelijke woorden, niet wetende dat Emma haar mooiste doos natuurlijk nooit zou verkopen.

“Waarschijnlijk is het dan slechts stilte die ons de innerlijke vrede brengt. Mensen worden regelmatig gekleineerd wanneer ze naïef zijn. En zelfs naïeve mensen zijn in staat de ander de belazeren, wanneer ze in hun onschuld geen oog hebben voor het lijden van andere mensen.”
Het was een van de citaten die Emma Petronella in mijn Hector Havermout schrift geschreven had met de rode inkt van een blauwe ganzenveer. Stiekem was ze in mijn kamer geslopen en ongevraagd had ze mijn nieuwe schrift gelezen en van haar erudiete aantekeningen voorzien.
Het voelde opdringerig. Ze had het ook gewoon kunnen vragen zoals Peter had gedaan. Had ze wel het recht om zomaar mijn kamer binnen te dringen? Aan de andere kant waren het wel wijze woorden die ze in mijn schrift had geschreven. Waarschijnlijk had ze goede bedoelingen gehad.
Ik moest niet langer onzeker zijn. Er bestond een kans dat ze probeerde mij iets duidelijk te maken wat haar tijdens ons samenzijn niet zo goed lukte.
De lichamelijke aantrekkingskracht was onverbiddelijk. Dan schoten woorden soms te kort.

Ik schreef aan niemand brieven meer. Ik was er mee opgehouden na mijn laatste brief aan Kees Broodakker die van school was gegaan omdat hij wilde gaan werken. Groot was mijn verbazing dat ik nu weken later alsnog een antwoord kreeg.

Hallo goede vriend Bjarne Gosse,

Vandaag heb ik sinds de ochtend veel aan je gedacht. Ik dacht aan je en keek uit naar het zonlicht. Ik ben dankbaar dat je jouw brief hebt gestuurd. Ik wacht altijd geduldig op een nieuw bericht. Ik weet niet waarom, maar ik fleur op als ik iets van je mag lezen.
Weet je dat ik sinds kort weer contact heb met Garnalen – Gerard, die bij ons in de eerste klas zat. Hij speelt in een bandje. Hij schrijft liedjes in de Engelse taal.
Ik heb jouw gedicht gelezen!
Erg goed gedicht! Ik vond het erg mooi, ik ben er zeker van dat je getalenteerd bent.
Heb je nog meer gedichten geschreven?
Ik ben nu aan het werk. Ik leef een saai leven, mijn dagen zijn altijd monotoon. Iedere dag sta ik om zes uur in de ochtend op, behalve op zondag als ik niet hoef te werken. Op het werk is zoveel te doen en niet zoveel tijd voor andere dingen. Na het werken ben ik meestal doodmoe.
Maar als ik de tijd heb schrijf ik brieven. Ik schrijf ook brieven aan Wolven – Maarten. Hij is ervan overtuigd dat de wolf gaat terugkeren in het land van iedereen. Hij is nog altijd bezeten van de natuur.
Ik hou niet van drukke plekken met lawaaierige mensen, dat komt waarschijnlijk door mijn eenzaamheid. Ik hou er van om thuis te komen en ontspannen, en een smakelijk diner maken, naar een interessante film kijken, soms lees ik, in het weekend doe ik het huishouden. Ik ga boodschappen doen, soms ga ik hardlopen of gewoon wandelen. Ik mis de school niet. Zoals je waarschijnlijk wel weet werd ik altijd gepest. Ik heb mijn uiterlijk helemaal veranderd. Ik zie er nu veel stoerder uit zodat niemand het kan merken. Ik draag geen oorbellen meer en ik draag tegenwoordig gewone onopvallende kleren. Ik hoef niet zo nodig meer op te vallen. Het liefst was ik gewoon onzichtbaar zodat er niemand last van mij heeft. Mensen irriteren zich aan alles. Maar ik heb het wel gehad met de pesters. Ik kom alleen nog maar tussen de muren van mijn eigen huis tot leven. Ik heb een leuk huis. Je bent altijd welkom om een keer te komen kijken. Je zou hier zelfs kunnen logeren! Ik vond jou altijd de leukste jongen van de klas Bjarne. Maar ik wist wel dat het beter was om het niet te laten merken. Ik wilde niet dat ze jou ook gingen pesten.

Eigenlijk doe ik alles de hele tijd alleen. Ik heb niet veel vrienden omdat ik moet verbergen dat ik homo ben. Mijn nicht is de enige die het weet, deze waarheid. Ik zal je de naam van mijn nicht influisteren. We zijn dol op elkaar sinds onze kindertijd, het is de enige persoon aan wie ik mijn hart durf te laten zien, na het conflict met mijn ouders. Zij was de enige die het begreep en me ondersteunde. Ze zei me dat als ik geluk wilde ik er naar moest zoeken.

Ik heb nog altijd intensief contact met haar. Ze zei me dat ik je gewoon weer eens een brief moest sturen. Je hoeft niet veel te schrijven. Met alleen maar een gedicht ben ik ook al gelukkig.

Groeten, Kees Broodakker

Ik legde de brief in de lade van mijn nachtkastje.

Schrijver: Bjarne Gosse, 17 februari 2020


Geplaatst in de categorie: overig

4.5 met 2 stemmen 130



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Ton Hettema
Datum:
19 februari 2020
Zeg beste Bjarne, denk je er wel 's over je boeiende en inwendig broeiende ontboezemingen ivm je Emma Petronella perikelen als 'n balletdanseres in 'n aantrekkelijk jurkje te steken en dat over het voetlicht aan 'n belangstellend publiek te presenteren?
Ik voel aan dat er best 'n groter publiek voor te vinden is dat er van zal smullen. Een overweging is verder dat 't verstandig is je bijdrages te redden van teloorgang mocht deze prachtige site niet reïncarneren na 1-3-2020. Is dat 'n idee?

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)