Alle inzendingen over strand en zee

...en de stoomgemalen en zoveel meer dat zozeer tot onze verbeelding sprak. Tevens bewaar ik nog altijd mijn aardrijkskundeschrift in mijn oude bureau. Daarin staan op de gestempelde landkaarten van onze provincies de steden met kleurige vlekken aangegeven en ernaast staan in een keurige rij...

...zou zij bestaan uit de rand van strand en zee, zee en strand. Nu niet, nu is alles even rukkerig aan haar, ’t slaat op mij over, ook ik voel me onrustig worden. Plotseling wendt ze zich naar me toe. ‘ ’t Is nu ECHT oorlog tussen de buurman en mij, nu begint-ie te klagen over...

...de villa gevallen, ze komen die zomer niet naar zee, de kinderen zijn uit huis en de reis lijkt dat jaar langer en de wegen gevaarlijker. Ik stap via de tuin door het glasloze raam het huis binnen. In een hoek ligt eenzaam een oude pop met porseleinen kop. De muren hebben alles gehoord en...

...alles overstemmend geweld bij storm. De ruige woestheid en de tedere kleurenpracht, zo afwisselend is de zee. Elk seizoen een eigen melodie met de wind als dirigent.

Vanmorgen had ik dat gevoel aan de zee ... Het schelpenstrand, het water dat zijn weemoed achter laat, dood uitspuwt in verloren opeengestapelde, lege, gekleurde schelpen ... maar in zijn voortdurende veranderlijke beweging van eb en vloed zijn levendige zichzelf blijft, geworteld in zijn vloeibare...

...thuis hun schatten nog maar eens op na een avontuur aan de rand van de zee.

...print uit en dan is zijn pakje shag op en hij is blij met zijn kleine avontuurtje een dagje aan zee even weg van zijn kleine kamertje waar hij veel alleen is.

Egmond-aan-Zee is heeft een ‘gewoon’ strand en ook een apart naaktstrand. De stranden zélf verschillen niet opmerkelijk maar wél de bezoekers daar. Op het gewone strand is de verdeling topless vs niet-topless ongeveer fiftyfifty. De mannen niet meegerekend natuurlijk! :-) Er is daar in...

...de spanning. We fietsen nog wel hand in hand terug naar de camping. De rest van de vakantie is het alleen tafeltennis dat ons bindt. Na zes weken zon, zee en strand is het heerlijk om thuis te zijn. Een gewoon bed, niet meer met de hand kleren wassen, een afwasmachine en lekker weer televisie...

...toestromen, druk gebarend keken ze omhoog. Daar kwamen de lifeguards, voordat ik kon verzuipen in zee bedolven onder de parachute wisten ze me op te vangen.

Een clasico zonder publiek zoals hedenmiddag tussen Barcelona en Real Madrid is als wijn drinken zonder alcohol, als seksen zonder partner, als aan een strand liggen zonder zee, als feesten zonder gezang, als fietsen zonder wegdek.

...Petieterige figuurtjes bewogen in de verte op de uitgestrekte vlakte die de zee begrenst.

En weer kust de zon de zee, afscheid van de dageraad. Ik struin strand, zand geselt mijn gestel, de storm waait enorm in verduisterend gewolkte. Ik zoek beschutting. Deinend de duinen, ze dragen helm voor deze schelm.

...eerst een flinke slok had genomen.   Boven de zee vlogen wat krijsende meeuwen. Bjarne zag dat ze vis hadden gevonden. De elegante Kees haalde een notitieblok te voorschijn. “Even iets opschrijven voor mijn gedichten Bjarne” zei hij met een stoere blonde grijns op zijn gezicht.   Voor...

Vanuit het achterland betreed ik de duinen, sleepvoet ik mij een weg door zachtzandig nol. Uiteindelijk bereik ik woestgolvend het strand waar mijn lief ligt. Aangespoeld, haar dode ogen bekijken mij oneindig. Mijn tranen maken de zee zouter...

...naar vermiljoen en goudgerande grijsreeksen. De zee kabbelt fluoriserend en komt, golf na golf, oplichtend aan land, raakt het stille strand, laat mij woordenloos achter. Maar ik heb alle tijd, want de tijd is hier afwezig, mijn bestaan golft heen en weer, keer op keer, strandt water op land in...

...gebeurtenissen. Maar twijfelen doen ze geen moment. Het is juist het onbekende, het onzekere dat hun leven zo kalm en ontspannen maakt. Voordat ik het strand bereik, waar de zee op mij wacht en me begroet met een koele kus aan mijn tenen, heb ik begrepen dat ik me over kan geven aan de dag....

...en daar zagen ze de zee. Kees gaf Bjarne een speelse duw, alsof hij wilde zeggen: “ga dan Bjarne, daar ligt de zee aan jouw voeten.” Het was prachtig weer. Veel mensen op het warme zand.

...vrienden in het voorgeschreven plastic zakje met zeewater. Waarna ik mij naar een naburige opvang spoed. Een mooie missie in een hopeloze tijd: ‘Red het kortsnuitje, red de wereld!’ En red ons, want zoals zij, zijn wij. En wie de symboliek niet ziet. Ik ga het niet allemaal uitleggen....

...groen weer plaats voor een natuurlijker zeekleur. Misschien dat mijn zintuigen toch enigszins waren beïnvloed door de de omelet met mescaline paddenstoelen, die ik als diner in dat obscure eethuisje had gegeten. Misschien, maar dan toch wel heel bijzonder, want waar kwamen dan al die...

...met licht, een goudbrokaten wolkenrand trekt de zee naar het strand, maar aan de rand van het duin duistert donker en sinister het binnenland. Het late rood van de dag omspoelt mijn voeten met zand en zout water, onthutst kijk ik om, want het wordt steeds later. Ik bouw hier mijn kasteel en...

...op het droge zand. Daarbij boog ze zich onbekommerd voorover, kwetsbaar met haar rug naar me toe. Dan kwam ze terug in de zee en omhelsde me. Daar, omgolfd door alle licht, heb ik haar bezeten. Of zij mij. Of wij ons.

...op het droge zand. Daarbij boog ze zich onbekommerd voorover, kwetsbaar met haar rug naar me toe. Dan kwam ze terug in de zee en omhelsde me. Daar, omgolfd door alle licht, heb ik haar bezeten. Of zij mij. Of wij ons.

...en spullen aan land worden gebracht. Wanneer de zee zich dan weer terugtrekt (eb), blijven deze spullen achter op het strand. Het mythische karakter van de aangespoelde rommel kan me bevangen. Want een lege vieze verfrommelde plastic fles heeft ineens karakter gekregen. Waar is die het water...

...kracht over de duinen en zie de macht van de zee. De branding zuigt het zand van het strand, meedogenloos wordt het land aangevallen, ik sta daar ontroostbaar, het water heeft gelijk. Alles gooi ik van mij af, religie en politiek en mijn omhulsel, rein stap ik dapper de golven in, mijn...

Wij liepen, een beetje verloren, langs de vloedlijn. Glorend daglicht gleed warmlentend in mijn hand in jouw hand, de golven gingen kopje onder. Wij liepen verder dan het land, verder dan het strand, wij hadden alle tijd. Wij liepen hand in hand, een zee aan tijd.

...ik opgelucht en misselijk van het zoute zeewater op het strand zat bij te komen, zag ik een man in een grote groene waadbroek naar me kijken. Hij liep op mijn vader af. Door de wind en de golven kon ik niet horen wat hij zei, maar ik kon wel zien dat hij boos was. Meester stond te lachen....

...niet vrij te zijn. Hij kan rechtuit lopen. De zee in. Maar hij doet het niet. Het land achter zijn rug is ook het land van zijn kinderen. Hij draait zich om en ziet de bunkers van Scheveningen. Hij schrikt niet terug. Hij gaat verder de gevaren, de onzekere toekomst tegemoet. Het wordt...

...dag, ook al is het bijna mei In de verte op zee zijn, heel klein, een paar vissersbootjes te zien De muziek en tekst van de Matthaeus Passion zijn nog maar nauwelijks verstomd of het profane leven met alles d'r op en d'r an herneemt zijn dagelijkse loop weer Slechts bij een enkeling heeft...

...dat hij vier maanden geleden verdronken is in de zee. Geschrokken zegt hij: ‘Wat vreselijk. Was dat jouw zoontje? Ik heb het gehoord van een paar mensen op het strand, die het gezien hadden. Vreselijk, wat vreselijk moeilijk voor je en voor je man.’ ‘Mijn man heeft dit gelukkig niet meer...