Hoera voor de reddingsbrigade

Mijn tante vertelde dat haar kleindochter als lifeguard werkte. Hoe stoer is dat? In Zeeland maakte ze deel uit van een reddingsteam aan de kust.

Afgelopen weken hoefden de strandwachten van de Reddingsbrigade zich trouwens niet te vervelen: er was een record aan reddingsacties. Je zou er bijna voor solliciteren, als het niet betekende dat je nat en doorweekt de held moest uithangen.
De stromingen van de zee zijn verraderlijk, vooral de zogenaamde muien: je kunt ernaast staan zonder dat je het doorhebt, en één stap opzij is genoeg om door de stroom mee de zee in te worden gezogen. Advies van de lifeguard: laat je meevoeren, de zee in. Zodra de stroming afneemt, zwem je een stukje parallel aan de kust. Met een beetje geluk beland je op of voor een zandbank, waar je even kunt uitrusten. Daarna zwem je rustig naar de kust. Nooit tegen de stroom in — dat put je uit. Nog beter: op zo’n dag gewoon alleen pootjebaden of veilig op je handdoek blijven liggen met een ijsje.

Gelukkig zelf nog nooit meegemaakt. Ik groeide op in een plaats bij Hoek van Holland en ben als kind én als jongere talloze keren naar zee geweest.
Ooit belandde ik op groepsreis in Zlatni Piasaci, het ‘Goudstrand’, een Bulgaarse badplaats aan de Zwarte Zee. Op het strand zag ik de een na de ander in een tuigje onder een parachute hoog in de lucht boven zee, voortgetrokken worden door een speedboot. Voor ik het wist stond ik in de rij. Mijn reisgenoten zagen er vanaf; ouder dan ik, was hun bril misschien minder roze.

Aan de beurt moest ik rennen over het natte zand, tot het lange touw naar de boot strak stond. In één ruk vloog ik omhoog, half hollend, half spartelend als een tekenfilmfiguurtje. Ik trok aan het koord en de parachute plopte open. De eerste tien minuten hield ik mijn ogen stijf dicht. Daarna durfde ik naar beneden te kijken: de zee onder me, het strand vol poppetjes, boven me het felgekleurde scherm.

Bij de landing ging het mis. Anderen kwamen keurig neer op het zand, hooguit tot de kuiten in het water. Ik belandde midden in zee. Vanuit de lucht zag ik mensen toestromen en wild gebaren. Daar kwamen de lifeguards. Nog voor ik onder de parachute kon verdwijnen, hadden ze me te pakken.

reddingsbrigade

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 18