Alle inzendingen over Kare

...schreef het boek 'Bough Down', met prozagedichten en collages, over haar intense verdriet en gemis. De totaal verwoeste Karen schreef: 'Ik maakte me zorgen dat ik je knieschijven zou breken, toen ik je naar beneden sneed!'.

Ik begrijp hem wel, Karst Tates. Een maatschappij die alles van je verwacht maar er niet is als het wat minder gaat. En dan zit echt alles tegen, verliest z'n baan en inkomen, de huur wordt te duur. Probeert nog een en ander te regelen en vindt dan op de deurmat een rechterlijk schrijven dat...

Soms zie je van die jonge meiden die strak voor zich uitkijken. Quasi boos. Dit kunnen deze meiden heel goed hebben. Het maakt ze zelfs interessanter. Lees: mooier. Er komt een leeftijd dat dit niet meer opgaat. Dan doe je er goed aan om iedere dag met een glimlach op de lippen door het leven te...

Zaterdagochtend is boodschappenochtend. Toegegeven ik ken leukere rituelen. Hoewel ik geen hekel heb aan het volladen van het boodschappenkarretje, is het daarna zes keer uit- en inladen dom vervelend werk. Bij de kassa uit de kar, na de kassa in de kar, uit de kar in de auto, uit de auto in de...

Ik dacht dus dat de Lidl mandjes had. Maar de Lidl heeft geen mandjes, alleen hele grote karren met een extra uitschuifklep. De CEO van Lidl wil niet dat je komt voor de kleine boodschap, een onsje van dit, een pakje van dat en graag twee banaantjes. Je moet stouwen, stuwen en stutten. Mevrouw de...

We toeren wat door onze mooie gemeente en nemen zo en passant wat winkels mee die op de route liggen, zo blijf je op de hoogte van het inmiddels toch wel gewijzigde assortiment want deze winkels bezoek je alleen maar als je iets speciaals nodig hebt, juist die dus! En 1 van die winkels is de...

Ook vandaag struinen meneer T en mijn persoontje richting de winkels, tja we doen onze afkomst eer aan hoor, want wederom zijn er aanbiedingen die er niet om liegen en links- of rechtsom komen die geheid het pand in! Wanneer we in de eerste winkel aankomen, is dat: wat ik nodig heb snel gepakt....

...slimme kippen op een ontsnappingsplan. Kip Karel, een oudje met een wandelstok, uit zijn ongenoegen. Hij zegt: 'Ze hebben totaal geen respect voor ons, terwijl wij de uitbreiding van de megastal nog hebben meegemaakt!'. Enkele ouderen rondom hem knikken instemmend met hun verontruste...

...Lancaume (1973 - 2005)) Je bent geboren als Karen Bach (beroemde achternaam) op 19 januari 1973 in een buitenwijk van Lyon. Je bent opgegroeid in een rijke familie. Je had een Franse vader en een Marokkaanse moeder. Je woonde als kind op het Franse platteland. Op je zeventiende had je voor...

Soms zie je op tv iemand die een ander redt, soms zie je op internet, dingen voorbij komen van mensen, die anderen en ouderen nog een handje toesteken. Soms, zie je zelf, dat een jong persoon een ANDER helpt met een zware tas of oversteken. Een simpel dank je wel is dan het enige wat er...

U bent bijna klaar, maar nog niet helemaal. En de laatste loodjes zijn het zwaarst. Het fysiek en mentaal zwaarste onderdeel van de Hollandse winkeltoer is namelijk het in de rij staan. In de rij toont de altijd zo tolerante Nederlander zich plots van een geheel andere, in buitenlandse ogen...

De tweeling was, in die 42 dagen, flink gegroeid. Ze wogen nu maar liefst 2200 en 2000 gram en mochten eindelijk naar huis. De warme band die we hadden opgebouwd met het ziekenhuispersoneel werd gepast gebroken. Zij hadden hun werk professioneel gedaan en rondden het verblijf vriendelijk af. Zij...

Zal ik me altijd je kamer blijven herinneren, je kamer met de fauteuils die dienden voor onze gesprekken; gesprekken die we voerden onder het licht van de zomer, onder schaduwen en regen van de herfst en terwijl het buiten een witte wereld was? Zal ik later blijven denken aan het tafeltje waarop...

Het was een koude wintermiddag. Twee vriendinnetjes, Marja en Franka, liepen naast elkaar over de weg, die langs akkers en weilanden leidde. Met snelle stappen gingen de meisjes voort. "Nu staan we bij onze oude kastanjeboom," zei Franka. "Hier gaan we uiteen." "Nou, die griezelige houten...

We gaan boodschappen doen en nou beken ik meteen: ik heb er een bloedhekel aan, vind het een drama, eerst een muntje, dat ik dus altijd kwijt ben, om in dat verhipte karretje te stoppen, om er dan achter te komen dat niet alle vier de wielen dezelfde kant op draaien. Parkeer het dwarse karretje...

...voor haar trouwe vriend. Ze heeft haar ziel gedeeld met Wodan, dat is trouwens wederzijds. Mijn preken van vroeger hebben dan toch iets opgeleverd. Liefste Karen, komt er ooit een dag van afscheid van Wodan, treur dan niet te veel, maar leef dan verder met de herinneringen, ze zijn allemaal...

Kinderen die jong aan de alcohol zitten lopen de kans op hersenbeschadiging, dat weten we allemaal. Van Rijn is nu weer geschrokken van het aantal kinderen wat nu weer, vol alcohol afgeleverd wordt op de ziekenhuispoli's. Heeft ie dan de afgelopen jaren met oogkleppen gelopen? Heeft ie niet...

De struisvogel. Opgewekt klapt de struisvogel met haar vleugels vol kostelijke pennen en veren, maar als ze haar eieren op de grond heeft gelegd om ze te laten koesteren in het zand, vergeet ze dat een voet ze vertrappen kan en de poten van de wilde dieren ze kunnen vertreden. Zij behandelt haar...

Na een tijd van een steeds flakkerende vlam bij elk nauwelijks voelbaar zuchtje wind doofde de kaars van mijn inspiratie uit zichzelf. Voor mezelf bijna met ongeloof waarneembaar en op de site hopelijk voldoende opgemerkt. Slierten nostalgisch geurende en zich geleidelijk aan oplossende rook...

Mien aaide over het gezicht van haar zuster Magda Lena, die in coma lag. Ze had nog maar korte tijd te leven. Wouter weende zachtjes. Jaren geleden had hij ruzie met haar gehad en daarna nooit meer met elkaar gesproken om het goed te maken. Magda Lena had hem toen uitgemaakt voor vuile dief, omdat...

Rond het middaguur kreeg Gino weer een aanval van genialiteit. Hij liet zijn pasta voor wat het was, repte zich naar z’n bureau en schreef zijn spitsvondige gedachte op. Daarna gooide hij het schrift met de hardkartonnen kaft achteloos op de enorme stapel andere schriften die bulkten van de...

Zo langzaamaan weet de goegemeente wel dat: boodschappen doen niet mijn favoriete bezigheid is, ik praat even in het “nu” want dit is niet alleen voor dat verhipte virus, niks hoor het is nooit een hobby geweest, alhoewel ik er wel bij moet zeggen dat je tegenwoordig wel van alle gemakken...

Politiek is niet mijn ding, niet zo gek als je bedenkt dat ze elkaar daar het vuur aan de schenen leggen, het leven zuur maken en elkaar over straat slepen! Nee, politiek is niet mijn ding. Dat er een groep mensen is die dat wel kan, is mooi want dan hoef ik daar niks over te pennen, of tikken in...

In het midden van die zomer (was het juli of augustus en welk jaar was het?) stak ik, mismoedig en moedeloos, de grasgroene weide van het park over, waar de beide fonteinen bruisten en klaterden en hun waterpartij ten hemel stuurden. Dat ik het huis nooit meer zou kunnen betreden; het huis van...

(voor Theo Kars (1940 - 2015)) Je bent geboren op 22 maart 1940 in Rotterdam. Je groeide op in een streng-gereformeerd gezin in Doorn. Tijdens je middelbare schooltijd had je heftige conflicten met je ouders, die wilden dat je dominee werd, maar je was atheïstisch, rationalistisch en...

MINISTERY OF SILLY WALKS OF FOPPE in navolging van john cleese zijn ministery of silly walks stelt foppe voor de dag voor kerst anders naar het werk te gaan om het kerstpakket op te halen en kijken of men het dan doet of in bed blijft liggen, voor amsterdam geldt geen metro maar met een tulp in...

In het midden van die zomer (was het in juli of augustus en welk jaar was het?) stak ik, mistroostig en neerslachtig, de grasgroene weide van het park over, waar de beide fonteinen bruisten en klaterden en hun waterpartij ten hemel stuwden. Dat ik het huis nooit meer zou kunnen betreden, het huis...

Op een vroege wintermorgen, ten tijde van de Rooms-katholieke feestdagen Allerheiligen of Allerzielen, staan twee oudere dames te kleumen voor de deur van de supermarkt en ik ben een van hen. Het is het tijdstip waarop men de doden, die men geen plezier meer kan doen, niettemin op de...

De Intercity glijdt ongelooflijk gracieus en elegant onder de overkapping het station van Tilburg binnen en het krachtige, machtige voertuig mindert vaart en komt tot stilstand. De trein zal me op mijn bestemming brengen; het dorp Rijssen in de verre provincie Overijssel; een reis van anderhalf...

Ik loop door de verlaten stad heen, overal versierde kerstbomen en als ik door de ramen van de huizen kijk zie ik allemaal vrolijk etende mensen met huisdieren. Ik bedenk me opeens dat huisdieren eigenlijk ook bij het gezin horen... Iets waar ik eigenlijk nooit over heb nagedacht. Waarom zou ik...