Petra en de vogelgriepellende

Er schrijden twee duistere schimmen over het boerenerf van boer Hannes Eilander, het is Hannes zelf met de baas van een kippenopruimingsescader, Geert Gasvitter. Zodra Hannes de reusachtige schuifdeur van de kippenstal openschuift, vallen alle kippen even helemaal stil. 'Het is allemaal zo gepiept!', zegt de kippenruimer, 'ze merken er nauwelijks iets van!'. Hannes laat zijn sombere hoofd moedeloos naar onderen zakken. 'Kop op, Han, alle kippen zijn te vervangen en na de grote schoonmaak kun je weer fris aan de slag!', zegt Geert met een brede glimlach. Enkele pientere, opmerkzame kippen in hun buurt vangen hun gesprek op en zij alarmeren direct de andere kippen. Het onheilsnieuws verspreidt zich als een sprintend vuurtje. Er heerst ineens algemene paniek en de meeste kippen kakelen maar door als kippen zonder kop. Ergens achter in de stal broeden enkele slimme kippen op een ontsnappingsplan. Kip Karel, een oudje met een wandelstok, uit zijn ongenoegen. Hij zegt: 'Ze hebben totaal geen respect voor ons, terwijl wij de uitbreiding van de megastal nog hebben meegemaakt!'. Enkele ouderen rondom hem knikken instemmend met hun verontruste kopjes. Hannes en Geert hebben de stal inmiddels verlaten, wanneer er een steen door een ruit wordt geknikkerd.

Even later wordt er een lange plank door naar binnen geschoven, die tot de grond loopt. Kip Dip springt meteen uit zijn depressie en hij ziet een prachtige mogelijkheid om te ontsnappen. Voorzichtig hipt hij op de plank naar boven en zodra hij het raampje bereikt, wringt hij zich er met enige moeite, maar succesvol doorheen. Iedereen die het ziet, begint te juichen. Kip Flip regelt dat iedereen zo rustig mogelijk blijft en één voor één betreden zij de bevrijdende loopplank. Kip VIP maakt er zelfs een heel spectakel van en hij showt even een paar evenwichtskunstjes op de plank. Plofkip Oblomov raakt daardoor wat geïrriteerd en hij roept: 'Opschieten, VIP, daar is geen tijd voor, die moordenaars kunnen elk moment hier zijn!'. Oblomov schuifelt heel langzaam naar boven, maar iedereen heeft respect voor hem, want hij heeft zelfs nog aan de Kippenuniversiteit van Barneveld gestudeerd, hij is een hele pief in de pikorde. Maar dan gebeurt het, Oblomov blijft steken in het raampje en het scherpe glas dringt in zijn huid. Hij kan geen kant meer op en het bloed stroomt langs zijn veren naar beneden. Zijn schuldgevoel loopt enorm op, omdat er vele, wachtende vluchtelingen voor de plank staan. 'Pik me maar dood, pik me maar weg!', smeekt hij, maar niemand verroert een snavel. Allen voelen medelijden met hem. 'Kip Christus!', wordt er her en der gefluisterd en ze zien hoe Oblomov de geest geeft.

Er volgt een tweede steen door een ander ruit en even daarna glijdt er een andere plank doorheen. Vele kippen weten zo naar buiten te komen en in het weiland te belanden, waar ze de dochter van boer Hannes treffen, Petra Eilander, die hen één voor één in een kar achter een trekker zet. In de kar heeft Petra kippenvoer gestrooid, zodat ze bij kunnen tanken en niet uit de kar springen. Zodra het weer even helemaal stil is in de kippenstal, weten Petra en de bevrijde kippen, dat het einde voor de achterblijvers nabij is. De hervatte kakelkakofonie zal binnenkort voorgoed stilgelegd worden. Petra start de trekker en ze rijdt met een kar vol geschokte en toch ook opgeluchte kippen door het weiland naar de autoweg. Na een lage rit sluipt ze met de grote groep kippen naar de omheining van de biologische pluimveehouderij 'Dennenhoeve' in Hooghalen. Ze knipt een gat in de afrastering en ze kust iedere kip vaarwel, die door het gat glipt. 'Vogelgriep of niet!', denkt ze, 'deze kans geef ik hen!'. Wat Petra niet weet is, dat de door haar geredde kippen inderdaad geen vogelgriep hebben en dus anders onterecht vergast zouden worden. Na de laatste kip vlecht ze het hekwerk weer dicht en rijdt ze tevreden huiswaarts. 'Waar ben jij nou met de trekker naartoe geweest?', vraagt haar vader, zodra ze thuis is gekomen. 'O, gewoon wat rond gereden!', zegt ze, 'ik wilde die ellende niet meemaken!'.

Schrijver: Joanan Rutgers
20 november 2020

Geplaatst in de categorie: dieren