Alle inzendingen over gebrokenheid

Het is een mooie, heldere voorjaarsdag: de negenentwintigste april 2019 en vóór het Natuurmuseum aan de Spoorlaan pronken sinds kort de roombleke kaarsjes van de kastanje in het groen van haar kruin. De fonteintjes op het Burgemeester Stekelenburgplein spatten vrolijk op. In de LocHal, het...

Niemand ziet het niemand merkt het. Ze is een aanstelster hoor ! Kijk haar lopen, ze is ook op fitness ! Mensen mensen, wat oordelen jullie snel. Mensen wat weten jullie weinig. Ze probeert zich juist niet aan te stellen, probeert juist te zijn zoals iedereen. Want dat is wat de mens...

Aan de oever van een roerloze poel, met zijn wortelvoeten tussen het riet, stond een van ouderdom kromgegroeide treurwilg, die kraakte van lentevreugde in de speelse wind. Hij was peinzend over zijn spiegelbeeld gebogen, terwijl een warme lichte bries ritselde door zijn jonge, nieuwe,...

Voor 't eerst in mijn bestaan heb ik vandaag met iets gegooid, niks gebroken maar de onmacht dat mijn handen niet meer doen wat ik graag wil dat ze doen, die onmacht brak me vandaag. Niks bijzonders misschien voor mensen die nu hun wenkbrauwen optrekken, maar voor mij, dat gigantische gevoel van...

Het was in de familie bekend: onze vader was een klein ambtenaartje: we betrokken kleding van een nicht: mallotige kleding die ons tot uitzondering maakte te midden van de klasgenootjes en waarom we genegeerd werden. Een tante had besloten ons, armlastige kinderen eens mee uit te nemen en te...

Op een zondagmiddag loopt ze binnen. Onverwacht deze keer, want het is haar gewoonte om vooraf een belletje te plegen als ze me weer eens nodig heeft. Het overvalt me. Niet het minst omdat ze toch al een wanordelijk karakter heeft; het zijn bovenal de onophoudelijke uiteenzettingen over mislukte...

Ben ik de enige die het zo druk heeft en/of een chaotisch leven leidt? Ik heb vandaag zelfs een aparte kalender voor mijn zoon van acht aangeschaft, want ik kan het allemaal niet meer bijhouden. We rennen wat af met z'n allen en de wereld draait maar door. Opstaan, ontbijten, kids naar school...

Met verbijstering zie je het aan. Suárez die voor de derde keer een medespeler bijt. Een niet gebruikelijke overtreding op het voetbalveld. Toen de verbijstering langzaam wegebde vroeg ik mij af waarom een beet blijkbaar zoveel erger is dan een doodschop, elleboog of kopstoot in de...

Er spoelen de laatste tijd steeds meer levende zeepaardjes aan op het strand. De Kortsnuitjes vinden de Noordzee inmiddels warm genoeg om vanaf de Afrikaanse kust naar hier te migreren, maar zijn onze rusteloze branding niet gewend. Machteloos om zich tegen de golfslag teweer te stellen spoelen ze...

Harry W. praat weer, al haalt hij de namen van zijn collega’s door elkaar. Hoe erg hij er aan toe is, weten de doktoren nog niet, maar 2 weken geleden hing zijn leven aan een zijden draadje. Op een doodgewone woensdagmiddag liep Harry van zijn werk naar huis. Op het Haagse Spui werd hij total...

Ik vraag me zoveel dingen af. De wereld is mij vreemd. Mijn geloof is gebroken. Ik voel me alleen en ontheemd. Mag je niet meer naar één man verlangen? Er is maar één vraag die op mijn ziel rust. Als een vrouw enkel naar een man verlangt, waarom kan zij dan niet tot hem behoren? De wereld...

Ik heb een beetje een raar gevoel. Ik weet niet hoe ik het moet zeggen, maar echt lekker voel ik me niet, een beetje tussen hangen en wurgen in. En als je je dan zo voelt, zie je de dingen ook een beetje anders, dan is het net of heel de wereld je in de maling neemt, rot is dat. Zo'n dag...

Soms stippel je je leven uit, je weet precies hoe je het hebben wilt en je denkt dat je de juiste koers vaart. Maar opeens heeft het leven iets anders voor je in petto. Daar sta je dan, volkomen verbaasd, geen woorden die deze situatie kunnen beschrijven. Speelt het lot een spelletje met...

M'n hart klopt in m'n keel...ik hoor sirenes dichterbij komen, politie, ambulance en ik...ik durf niet meer naar binnen. Wat is er gebeurd? wordt mij gevraagd, ik stamel 'hij viel zomaar van de trap, hij is misschien wel dood!' Aan de grond genageld laat ik de hulpverleners hun werk doen,...

Ik moet nederig zijn. Ik zit gevangen aan een muur van harde en onbewerkte stenen. Op die muur staat: U zult nu uw God moeten gehoorzamen. En mijn voeten zitten ook vast aan ketenen achter mijn billen en daaraan een onbreekbare ketting die niet meer te openen is in mijn leven aan een ring in de...

Het armpje van de marmerachtig-bleke Christusfiguur, die, zoals de traditie gebiedt, met de lendenen omgord, tegen het ijzeren kruis hangt, is gebroken geweest en weer gelijmd. We schreven 1940. Het bombardement bedreigde de stad aan de zee en haar bevolking: in de verte donderde en raasde het....

Het was herfst en het leek alsof de natuur haar ritme en de cadans van haar seizoenen met overtuiging en overgave volgde. Regendruppels tikten eerst een voor een tegen de ruiten, maar zij vulden gaandeweg het hele vlak van het venster. In een cirkel zijn paddenstoelen opgerezen in het plantsoen...

'You are not what you look like'. Jamie McKendrick. We waren allen op vitale punten, met kostbaarheden volgestouwd, gebroken in onze bovenkamers. We dachten dat alles verloren was, maar in onze bollen groeide de Hemel die Jezus bedoelde. De schadelijke erfenissen gaven we zoveel kopstoten,...

Die roze kern van zachtheid, waar de hersenloze, harteloze massa niet tegen kon en erger nog. Welk een groot onrecht is hem aangedaan, nu wij meer dan een eeuw later er nog van kotsen! De armoede en het ongeluk, de schande treft heel de geestelijke wereld. Net zolang tot allen hem liefhebben....

Er rust een schande op iets weten, als niemand heeft gevraagd te spreken, en er is geen tijd meer voor elkaar. Vroeger was het beter. Vroeger was het altijd beter. De weemoed in een oud gedicht blijft echter niets dan woorden, stijl zonder gezicht. Mijn hart gaat uit naar oude dichters, gekweld en...

Lieve Opa en Oma, Zo makkelijk als het is om te zeggen: gefeliciteerd met jullie 60-jarig huwelijk, zo moeilijk vind ik het om te voelen hoe bijzonder dat is. - Ik was een kind van een jaar of acht (jullie waren al 29 jaar getrouwd), toen ik van iemand een kammetje kreeg. Ik weet het nog goed,...

Welkom in het verhaal dat mijn leven verwoordt. In dure woorden, te lange, uit de context getrokken zinnen, en een samenhang die zich definieert als 'van de hak op de tak, van boom naar boom en niet zo heel lang daarna, van bos naar bos'. Grappig, want ik zie door de bomen het bos niet...

De rockband Evanescence is in 1995 in Little Rock opgericht, door de zangeres Amy Lee en de gitarist Ben Moody. De huidige leden zijn: Amy Lee, Terry Balsamo (gitarist), Tim McCord (bassist), Will Hunt (drummer) en Troy McLawhorn (achtergrondzanger, tekstschrijver, gitarist). Amy Lynn...

Er waren eens twee schoenen, een linker- en een rechterschoen. Ze zaten aan de voeten van een sportieve jongen. De linkerschoen was jaloers op de rechterschoen. ‘Jij bent altijd als eerste aan de beurt,’ zei hij tegen de rechterschoen, ‘Als we de trap oplopen, ga jij meestal het eerst. En...

Hij wordt vergeetachtig, we noemen het nog geen dementie want dat woord ; daar trekt hij z’n neus voor op en reageert: dement, ik? Hoe kom je erbij? Dus we herhalen tot in den treure alles wat we al eerder zeiden, op herhaling als het ware…. Hij is vergeetachtig en ach dat zijn we allemaal...

Ik droom, ik droom nog steeds dat moedige Geuzen en andere reuzen zijn tirannenbolwerk verdrijven, voordat het land nog meer verziekt, ziek van inhumaan egoïsme. Bevecht de gewiekste demagogie van deze slinkse gnoom, dit rampzalig roofdier, ook al weet ik dat een zee-onwaardig schip met een...

Mijn hele leven heb ik een kinderlijk vertrouwen in mensen gehad, door niets te breken. Vele malen heb ik mij in de maling laten nemen en laten belazeren. Dat heeft mij nog aardig wat geld gekost ook. Aan iemand die mij heel na stond heb ik in mijn jeugd in diep vertrouwen eens een geheim...

Wat zat het toch lekker mee de laatste tijd. Na Marco en Ali weer zo'n giga meevaller. Evert Santegoeds lag onder zijn dekbedje te knorren van genoegen. Topnummer van Privé in de maak. De cover had ie ook al: FURIE MET GOUDEN STROT! Foto's gekocht van Glennis die dat enorme gebit in de...

Haar tranen smaakten zoet. Misschien, wie zal het ooit weten. Toch allesins hij niet, die haar die tranen berokkent had. Ze keerde zich weer naar het scherm van haar computer en wilde haar verhaal verder schrijven. Maar wie zou het lezen? Enkel zichzelf, die haar wou troosten door al die originele...

Het is niet eens zo heel lang geleden dat ik voor het eerst een vliegtuig in stapte. Na tot twee keer toe Spanje per bus bezocht te hebben, kwamen mijn vrienden en ik tot de ontdekking dat een vliegreis van enkele uurtjes toch net iets comfortabeler is dan 22 uur in bus zitten. Dus ik stapte samen...