Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Zó’n dag.

Ik heb een beetje een raar gevoel.
Ik weet niet hoe ik het moet zeggen, maar echt lekker voel ik me niet,
een beetje tussen hangen en wurgen in.
En als je je dan zo voelt, zie je de dingen ook een beetje anders,
dan is het net of heel de wereld je in de maling neemt, rot is dat.
Zo'n dag van als je de school van je dochter belt om haar ziek te melden,
en je hebt alles klaar gelegd wat je aan informatie kon vinden,
zoals de naam van de opleiding, het clusternummer, de cijferlettercombinatie van de groep waarin zij dan weer specifiek zit en er komt dan een dame aan de lijn die dan niet de naam van de leerling vraagt, maar: "Wat is de geboortedatum?"
Kijk, zo'n dag bedoel ik nou!

En zo'n dag als je naar het Omroep Zeeland-nieuws zit te kijken en je ziet
de directeur van een Zeeuws Ziekenhuis dat er in een onderzoek
zo'n beetje als aller-slechtste Ziekenhuis van heel Nederland uit te voorschijn komt en die dan doodleuk zegt dat ie het eigenlijk niet zo erg vindt, van die doorligwonden en zo en die niet tijdige operaties bij een gebroken heup en van die al dan niet tijdige constatering van borstkanker.
En die eigenlijk aangeeft dat ie ook niks geeft om het oordeel van de patiënt en dan zegt: "Ik ben niet bang dat er patiënten weglopen".
Ik zeg het toch? Zó'n dag!

Het ligt gewoon aan mij, ik ben gewoon niet lekker!

Schrijver: Peterdw., 27 maart 2008


Geplaatst in de categorie: maatschappij

4.5 met 12 stemmen 508



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)