Alle inzendingen over omhelzingen

Als je je atletengestalte in de fauteuil tegenover mij elegant drapeert en opvouwt, is in het driehoekje tussen je benen de fraaie hoorn zichtbaar, die je lichaam van een Apollo completeert...... En dan stel ik me weleens voor hoe je je zachte, lieve, kwetsbare, weerloze wimpers, die als een...

Ik kreeg een mailtje van iemand om voor de vriendschap een bal door te sturen naar 10 mensen en naar de afzender. Ik heb daarop geantwoord: Sorry, maar ik heb je bal lek geprikt...... Echte vriendschap zit niet in het doorgooien van een bal! Een bal gevuld met lucht notabene! Echte vriendschap...

...ze werd door de familie altijd verwend met omhelzingen en zoentjes. Dat gaf haar een gevoel van liefde voor elkaar. Haar man was ook zo, maar de laatste jaren niet meer. Ze durfde hem daarover niet te vragen. Misschien heeft hij wel een ander, dacht ze. Volgende week zou hij weer thuis...

Mijn liefste, meest dierbare, goede zus, slechts eenmaal heb ik je lange grijze haar tegen mijn wang gevoeld; slechts eenmaal heb ik je omhelsd. Na de lange, stormachtige jaren van onze turbulente jeugd die we zij aan zij doorbrachten, heb ik je teruggevonden; verouderd en door vele kwalen getergd...

De enige brief van Haar, die ik vond in mama's oude bureautje, bewaard en overgebleven na de verhuizingen, is gedateerd: januari 1945 en geschreven in haar keurige en sierlijke handschrift van onderwijzeres en ze is ondertekend met de erenaam "moedertje". Ze was mijn oma en 55 jaar oud toen...

Opnieuw, maar na lange, lange jaren ben ik de weg gegaan, ben ik de gang gegaan, weg van het vriendenhuis dat steeds mijn thuis was, waar ik ooit was ontvangen, kennelijk hartelijk en bereidwillig en liefdevol, waar het altijd veilig was en vertrouwd, waar geen dreiging en onrust...

Het valt niet mee met een "missive" van je huisarts, bevattende een geheimzinnige, onheilspellende code, die wellicht reeds aanduidt dat je de dodelijke ziekte die je vreest onder de leden hebt, op weg te gaan naar het "medisch bolwerk" aan de Hilvarenbeeksweg en het is bepaald niet de...

Opnieuw, maar na lange, lange jaren ben ik de weg gegaan, ben ik de gang gegaan, weg van het vriendenhuis dat steeds mijn thuis was, waar ik ooit was ontvangen, kennelijk hartelijk en bereidwillig en liefdevol, waar het altijd veilig was en vertrouwd, waar geen dreiging en onrust...

Het Psychiatrisch Ziekenhuis is gesitueerd aan de zuidkant van de stad, te midden van een parkachtige omgeving met veel villa's en geboomte. Hier, in onherbergzame ruimten, huizen de ongelukkigen die gegeseld worden door de onmenselijke zweepslag van geestelijk leed. Vanavond ben ik hier op...

Het is stil om mij heen. Een stilte die ik als blij ervaar, die bij dit moment past. Soms zou ik de stilte willen omhelzen, op een ander tijdstip duw ik het weg. Het begin van het jaar groeit mee met mijn gevoel. Ik zie groen om mij heen, hoor de lammetjes in de schaapskooi. Ik loop nu naar...

De ruimte is steriel, beter gezegd: sterieler dan steriel. Aan de muur: droevig-stemmende, macabere foto's van monden met half-vergane gebitten, als in een angstschreeuw wijd opengesperd om reclame te maken voor de ultieme tandpasta die een dergelijk onheil nog schijnt te kunnen keren..... Ik...

“Dat soort idioten geven niets om de natuur, ze schieten niets vermoedende roofdieren dood omdat ze bij hun vrouw geen stijve meer kunnen krijgen”sprak Bjarne overmoedig, omdat hij wist dat achter zijn aanname geen wetenschappelijke kennis schuilging. Het was een hele onderneming geweest om...

De dokter boog voorover met een vette knipoog en snoof, een verdoken teken van ongeduld. Hij schoof een naamkaartje, een stille uitnodiging, over het granieten blad van zijn bureau. Even later wrikte hij de schaar van mijn knieën open, blies in mijn scharlaken oor, woelde onder zijde en scheurde...

Gekke dingen doen om jou te vergeten. Bergen proberen te verplaatsen terwijl dat natuurlijk niet mogelijk is. Mijn hart eruit scheuren en het jou voorhouden om je vervolgens te vertellen dat ik jouw pijn volhoud. Kan alles niet. Maar ik kan mij niet verzetten. Ik kan mij niet verzetten tegen...

Ik ga gebukt onder schaamte over hoe ik me heb laten gaan, hoe ik als een boze lama haar in het gezicht gespuugd heb, ik extreem woedend de kinderkamerspullen terug zette, ik haar wilde omhelzen, terwijl ze woest mij wegduwde. 'Je wilt met me neuken hé!', schreeuwde ze. Ik schrok van de...

De honderden bonte neonlichtjes van de vele gokautomaten toveren de grote, vierkante ruimte als het ware om tot een soort futuristische kermis, die in tegenstelling staat tot de strenge, solide muren en vensters van het gebouw, die haar klassieke afkomst verraden. Een grijsaard nadert de...

Wulpse Alie was erg verdrietig. Ze had ruzie gehad met haar veel jongere lesbische vriendin, blonde Greetje. De liefde was over en ze was midden in de nacht vertrokken zonder gedag te zeggen. De volgende morgen kwam Alie bij mij koffie drinken en ze vertelde haar verhaal met tranen in haar ogen. Ik...

Als toegift en extraatje na de massage plaatste de therapeut nog even de klankschaal op het middenrif van de cliënte die willoos en kwetsbaar lag uitgestrekt op de massagetafel. Wie weet immers welke tot nu toe verborgen gebleven, interessante en mysterieuze (jeugd-)sentimenten en gevoelens op...

De honderden bonte neonlichtjes van de vele gokautomaten toveren de grote vierkante ruimte als het ware om in een soort futuristische kermis, die in tegenstelling staat tot de strenge, solide muren en vensters van het gebouw, die haar klassieke afkomst verraden. Een grijsaard nadert de...

Alleen het koosnaampje al. Je zal hem 's nachts in je woonkamer aantreffen: ‘Hé Okkie, top man!’ Maar Okkie heeft ze lekker allebei bij de taas, Matthijs en Pauw. Beiden deden een Twan Huysje, die zich overigens met de Holleeder aflevering van College Tour ook al hopeloos degradeerde tot...

...we stalken je gewoon en dan worden het lieve omhelzingen want al woon je in dezelfde gemeente, je ziet elkaar zelden, wensen elkaar nog een prima 2019 toe en na een kort maar gezellig praatje gaat zij naar binnen en wij naar huis. Zetten zelf dat bakkie maar, want tja we zoeken de griep niet...

Waar ik eens het landschap zag, de wijde en weidse velden (het bezit van mijn vrienden), de vijver met het gladde, rimpelloze, onpeilbare water waarop een enkel waterhoentje bivakkeerde, ben ik weergekeerd. De trein was bij Nijmegen de beide beroemde bruggen, die de trotse rivier overspannen,...

'Wij kunnen elkaar de hand schudden' is een mooie uitdrukking. Er wordt mee bedoeld dat je gelijkgestemden bent, in dezelfde situatie. De uitdrukking is nog redelijk hedendaags. Maar toch vrees ik, met grote vreze, dat er iets zal gaan veranderen. Er is een nieuw modeverschijnsel, sterker...

Café "Zomerlust", met in haar veranda de ouderwetse glas-in-lood-ruitjes, bevindt zich als vanouds even buiten de stad, juist voorbij de brug die het Wilhelminakanaal bekroont, in Tilburg Zuid, aan het eind van de lange, bochtige straat die de naam "Oisterwijksebaan" op haar kobaltblauwe...

Wat is er toch aan Frans Timmermans wat me niet bevalt? Frans de bewierookte Europeaan, de trots van van Rutte, het keffertje van Junker. Schrijver van heel dunne boekjes met heel veel citaten van echte denkers. Frans met het onpeilbare blote billengezicht, parmantig op de eerste rij bij elke...

...laminaat. De groepsdruk uit zich nu nog in omhelzingen en ongekende solidariteit maar onderhuids worden de messen al geslepen. Straks in aflevering zoveel mogen ze voor het eerst gierend van de zenuwen aan een uier zitten, zich niet realiserend dat later de overall, de stress, de stikstof,...

Dat hij me zo verschrikkelijk romantisch kon aankijken wist ik niet. M'n beste vriend die me vertelde wat er zo mooi was aan m'n ogen. Daar in het donker. Maar ik vond hem niet leuk, toch? Hij vertelde dat er achter mijn ogen iets zat. En ik kon alleen maar glimlachen en kijken naar de sterren....

HEKEL HEEFT INZICHT ‘Laat ik er maar uit gaan en de dag wat plukken', denkt Vrouw somber. ‘Plukken van wat?' ‘Wat plukken?' ‘Nou, de dag plukken!', krijst Hekel ineens vanuit het niets naar voren. ‘Waar kom jij nou zo laat vandaan?', spuugt Vrouw verbaasd blij. ‘Maakt niet...

(voor Evelien Hogeweg) Zij is te goddelijk om aan te raken, te lief om mee te stoeien, zij is een geheimzinnige tuin, die ik voor geen kunstschatten durf te betreden. In mijn ogen is zij verlicht, zoals Boeddha, Jezus en Mohammed. Niet dat ik haar onwaardig ben, nee, het is de gouden afstand,...

Uit de pols, de onderarm, elleboog of complete arm, uiteindelijk zijn het de vingers die over het toetsenbord dwarrelen, heel gewoon zoals ik ook gewoon ben, zoals veel mensen gewoon zijn en ik kan zeggen dat veel mensen doodgewoon zijn. Maar dat woord is een beetje beladen vind ik want dood is per...