Alle inzendingen over pleisters

Even relaxen in een café, met een biertje. Heerlijk. Totdat iemand naast me gaat zitten die verlegen is om een praatje. “De televisie is ook niets meer”, begint hij. ”Al die herhalingen, wat moet ik er mee? Ik heb alles al tien keer gezien.” Ik antwoord niet in de hoop dat hij zijn...

...klacht per spreekuur behandeld kon worden. Twee pleisters plakken was nog wel te doen. Ik moest niet van die hoge eisen stellen door met een lijst te komen. Hij stond op, begaf zich naar een wandschap tegenover zijn computer en overhandigde mij een formulier. Het was een 'test'; ik moest...

Op de terugweg van een afspraak zie ik de lucht steeds donkerder worden. Ik fiets wat harder maar weet eigenlijk al dat ik het niet droog ga houden. En jawel een paar minuten later kan ik niet meer ontkomen aan de enorme stortregen. Schuilen onder een boom heeft geen zin en verder is er niets, dus...

...alsof er oorlog is uitgebroken. Al brengen al die zandzakjes geen zoden aan de dijk, het zijn slechts pleisters op een natte wonde, te kleine doekjes voor het te grote bloeden.

Karin zag de serveerster haar richting uitkijken. Geen wonder, ze zat hier nu zowat twintig minuten duimen te draaien. Echt weer iets voor Anne. Ergens afspreken en dan moest een ander maar zien of ze zou komen opdraven. Als Anne niet binnen vijf mi… Toen zwaaide de deur open en stortte Anne...

Ik lag op een ziekenhuisbed en het raam van de kamer stond wijd open. Opeens vloog Gerard Schroeder door het raam naar binnen. Hij was de kanselier van Duitsland. Hij droeg vleugels van doorzichtig papier. Hij kwam aan mijn bed zitten en bood mij een cognacje aan. Ik dronk het cognacglas leeg maar...

...tas of koffer gevuld met veiligheidsspelden, pleisters, naalden, spelden, elastiek, diverse garens en katoen om sokken te stoppen. Bij moeder kwamen ze nooit voor niets, ze liet de verkopers allemaal binnen, voorzag ze van koffie en boterhammen en ondertussen brachten ze nieuwtjes en andere...

Er heerste een gespannen sfeer op de afdeling. Bewoners fluisterden met elkaar en schoven wat heen en weer met de stoel. Een aantal zat verveeld te luisteren naar de new-age muziek die voor de honderdste keer werd gedraaid voor de rust. Van rust leek nu echter geen sprake. 'He Joop', riep...

Zoals beloofd heb ik in deze brief mijn idee uitgewerkt over troost bij rouw. Ik hoop dat de inhoud bijdraagt aan het verlichten van je pijn. Des te sterker de band met je geliefde, des te groter het traumatische karakter van zijn overlijden, des te groter de geestelijke leegte die in de loop...

...kennisfaciliteiten. De Neptunus-drietand zou al pleisters, plakband, visa-aanvragen en treinboekingen met korting hebben aangeschaft. Welke uurtje-factuurtje-deskundige heeft dit bedacht? De schermers, squashers en pingpongers lijken sprekend op de TV-kakmadam die voor haar leeftijdgenote ten...

...omslaan in Florence Nightingale-mandjes vol pleisters en "uitdagende pijltjes" van de Musters-tekentafel. Kortom, het Eindhovense zwemwalhalla heeft u het zicht op de realiteit ontnomen. Naïef er op uit trekken is het ergste wat een afstuderende sportantropoloog kan overkomen. Hoezo,...

Het imposante schoolgebouw bestaat niet meer, maar het stond naast het winkelcentrum van Heerenveen. Het was een Pabo met een Havo-afdeling. Ik heb er drie jaar les gekregen, zonder een diploma te behalen. De leraar Nederlands ontdekte, dat ik een domineeszoon was, waardoor hij steevast...

“Volgens mij hebben wij elkaar eerder ontmoet,” zei ik zo vriendelijk mogelijk tegen een kandidate die ik meende te herkennen van een vorig examen. Tegelijkertijd probeerde ik ook weer niet al te opgewekt te klinken, alsof ik blij was dat ze voor een herexamen kwam. Ter geruststelling voegde ik...

‘Ergens tabak van hebben’ luidt een gezegde. Het houdt in dat je ergens schoon genoeg van hebt. Veel mensen zijn de rokers van sigaretten om hen heen spuugzat. Werd het roken al verbannen naar stinkende abri en terras en daarmee uit café, theater en bioscoop geweerd; naar buiten verplaatst...

Gisteravond heb ik mijn booster prik gehaald. De naam alleen al. Het is alleen maar een herhalingsprik, maar goed. Ik heb de prik en waarom zou ik klagen? Het was niet druk. Ik was zo aan de beurt. Ik had mijn formulier en als ik dat niet had gehad, zou ik alle kans hebben gekregen om het alsnog in...

In een bergstaat heerst dictator Slavo die denkt, als alle dictators, dat hij het goed doet en vindt zichzelf geen slecht mens; hij zegt dat hij geweld afkeurt en offert zich volgens zijn gevoel op voor volk en vaderland. Hij heeft geen goed beeld van de samenleving omdat zijn ministers hem en...

...beelden in z’n geheugen op te bouwen als pleisters op oude herinneringen. Zo kwam hij via de organisatie voor gastgezinnen bij ons in het dorp. Ik wil hem ter afleiding het typisch Hollandse polderlandschap laten zien en we fietsen de dichtbij gelegen Beemsterpolder in. Met verbazing...

‘De rotschoft’, fluisterde ze, en schrok van haar reactie. Ze hoopte dat de jonge man aan het tafeltje naast haar het niet had gehoord. Gelukkig, ze zag dat hij onverstoorbaar zijn Volkskrant las. Dorothea hield het mobieltje stijf omklemd in haar zwetende hand. Op het schermpje keek de...

...ze samen, dan alle drie opgewonden zwijgend met pleisters op de mond. John fotografeert al na grondige reorganisatie schalks verder. Nog steeds weet hij slechtziend met zijn camera onbeholpen in decolletés op podia te duikelen. Liefhebber van Russisch roulette zegt Jaco – waar dat opslaat is...

''Je was net de deur uit toen de telefoon ging, het was Alie en ze vroeg of jij zin had met Wim mee te gaan naar het ziekenhuis.'' ''Is er wat gebeurd dan?'' ''Neen, het zit zo, Wim had wel eens tegen de hoofdzuster gezegd, dat hij zomaar iemand wilt bezoeken, die nooit bezoek krijgt....

Ze had geen familie meer Mien: ''Je was net de deur uit toen de telefoon ging, het was Alie en ze vroeg of jij zin had met Wim mee te gaan naar het ziekenhuis.'' Wouter( haar man): ''Is er wat gebeurd dan?'' ''Neen, het zit zo, Wim had wel eens tegen de hoofdzuster gezegd, dat...

Een mens kan best rare dingen meemaken, dat blijkt maar weer uit het volgende: ik werd 52 jaar geleden ( oei wat lang) aan een acute blindedarm geopereerd, ach dat was toen net zo gewoon als nu met 1 verschil, je bleef tien volle dagen in het ziekenhuis! Jawel, niks geen dagopname, of nachtje...

Al is het pas lente geworden, toch gaat vandaag de zomertijd weer in. Dat wordt weer een week balen, elke avond het gevoel dat ik nog niet moe ben als het bedtijd is, en ’s morgens met een houten kop uit bed omdat ik pas halverwege de nacht de slaap kon vatten. Straks kan ik weer de ronde van het...

Zonder uitzondering staan de PR-bazen van alle Olympische sporten uiteraard op scherp, maar die van Holland-pingpongland maakt gebruik van tijdelijk verlof. Dat maakt geen enkel verschil, overigens. Het is ook niet de eerste keer dat ik de Mister Bladerdeeg van het NTTB-hoofdbestuur op...

De dokter onderzocht met een lampje en een soeplepel en een tang zijn rechteroor en stelde vast dat de zieke man aan luister en beluisterarmoede leed. De dokter goot eerst uit de soeplepel tomatensoep in zijn oor om het oor week te maken. De dokter zei:,Uw bloed stroomt niet meer opwaarts en niet...

...Er is begrip, er is koffie, aandacht, er zijn pleisters die niet geschikt zijn voor psychisch leed. Empathie brengt je naar andere vreemde werelden die meer op je lijken dat je denkt, meer dan je wilt. Frédériqeu de Swart is een van de eerste volwassen kinderen van narcistische ouders,...

”Wijze man onder een bananenboom van de apen ik zoek bij u de wijsheid. Mag dat van u?” ”Natuurlijk mag dat niet mijn jongen! Jij bent immers een lelijke aftandse aap en ik ben je lieve en snoezelige doodskopaapje die je hebt gevonden bij de verrottende en stinkende bananenboom. Lelijke...

...vrouwen in jouw leven. Je had vaak pleisters rond jouw vingertoppen vanwege het voortdurende typen. Jouw begeleider was professor Willem Asselbergs, beter bekend als Anton van Duinkerken, bij wie je in 1965 jouw scriptie over de Victor Slingeland-symfonie van Simon Vestdijk had...

Het moment dat de lucht siddert, net voor het onweer losbarst. Dàt is de beste omschrijving voor het gevoel dat in mijn buik begon op te borrelen om vervolgens door te stromen naar boven. Daar perste het zich in mijn luchtpijp en deed me naar adem happen. Herinnering flitste beelden van wit satijn...

...Het is zinloos om nog langer onder de pleisters te kijken, de tijd zal het mogelijkerwijze helen of ten minste dicht houden als een solide beerputdeksel. Ik zeg het alleen, mijn lieve engel, om te begrijpen hoe vlak en doods mijn afkomst was en hoe droevig mijn bestaan destijds, wat een...