Alle inzendingen over vaat

Er was eens een mens die altijd op zoek was, maar hij was onhebbelijk. Vriendschap sloeg hij af, vraag om hulp negeerde hij, want hij meende altijd dat hij het te druk had. Op een dag had hij geluk en vond een koperen vat. Toen hij het vat opnam en erover wreef steeg een wensgeest op. Deze sprak:...

‘Ben je wakker?’ Ik trek de deken nog wat verder over me heen. ‘Nee’, mompel ik haast onhoorbaar. Een vrouwspersoon loopt naar het raam en trekt met een ruk de gordijnen open. ‘Dan word je dat maar’, zegt ze fel. ‘Het is weer tijd namelijk’. Het is weer tijd. Tijd waarvoor? Was...

Half 10 s'avonds en de bel gaat, de schrik slaat om m'n hart, dat moet Walter zijn... 'Ha lief moedertje' roept hij uitbundig, ik stort me huilend in z'n armen, ik ben zó blij, maar ook verdrietig om wat ik 'm moet vertellen. 'Je wilt natuurlijk van alles weten, hoe vat ik 3 maanden...

Het vertrek is vervuld van de dichte damp van vele sigaretten. Voor veel slachtoffers en gedupeerden is het een vluchtplaats geworden, een toevluchtsoord te midden van de hel van het ziekenhuis. Mijn intens dappere vriendin rookt hier een damessigaartje. De ernstige ziekte is doorgedrongen tot in...

Een vis probeerde in zichzelf te geloven, maar hij wist niet dat hij een vis was. Dus kon hij er ook niet in geloven. En met dit hiaat belandde hij in dit verhaal. Hoe kan ik nou weten wat ik ben? dacht de vis. En hij dacht verder. Ik kan pas weten wat ik ben, als ik weet wat er om mij heen is....

Jelle vat het leven dramatisch op. Lange tijd weigerde hij enig voedsel of drank tot zich te nemen als hij mij bezocht. Bij het weggaan koos hij een ballon uit de trommel. Dat kwam van een Wilhelminapepermunt die hij, de eerste keer dat hij bij mij was, had gegeten. ‘Ik vond Katja eerst niet...

Ik houd het kort vandaag, heb niets te melden. Eerlijk gezegd heb ik er gewoon geen zin in om u tussen de oren te raken. Wat mij betreft gelooft u maar raak, bent u ergens van overtuigd en/of bent u baas in eigen onderbuik, u doet maar. Het kriebelt niet bij mij deze dag, ik heb mij overgegeven...

Stap in een verkeerde trein Kom terecht in een stad die je niet kent Loop een beetje doelloos rond, verlies je portefeuille Dat is het begin van iets Deze tekst trof ik een aantal jaren geleden aan in het café van de Vooruit, het culturele centrum van Gent. De tekst vat eigenlijk in al...

De lieflijke, kwetsbare, onschuldige opgezette dieren staan opgesteld in de glazen vitrines van het Brabants Natuurmuseum aan de Spoorlaan, gevestigd in de lokalen van de oude Ambachtsschool, in onze midden-Brabantse stad, het centrum van onze provincie en representatief voor haar. De opgezette...

De apotheker houdt zich schuil in een hokje achter de zaak dat bereikbaar is via een klepdeurtje en brengt daar zijn dagen door terwijl enkele jongedames de hele dag ijverig, deskundig en accuraat de klanten bedienen. Mijn opmerkingen doen de apotheker flauwtjes en geamuseerd glimlachen. Als...

Ik zet mij neer op mijn balkon en kijk om me heen. De schemering valt en weldra is het nacht. Om me heen gonst de wereld vol van stille bedrijvigheid. Eén voor één komen al mijn buren thuis. Het gelach van kinderen verstomt als ze naar binnen lopen. Lichten floepen aan in de huizen, en dan...

Mijn dochter van 13 werd dit weekeinde verrast door een wervend artikel in het Volkskrant Magazine. Door de foto van Ciska Dresselhuys (Opzij) op het front uitgenodigd om over haar leven te gaan lezen, trof zij bij het openglijden van het glossy magazine een meer dan levensgrote penis aan, met...

Het gekke is dat we ons aan de wet houden. Als de regering zegt dat we identiteitspapieren bij ons moeten hebben om de terroristen en zware criminaliteit aan te pakken, nemen we identiteitspapieren mee. We merken niet eens dat het alleen werkt om kleine boetes te kunnen innen. Meer niet. Een beetje...

...niet op. De vrouw was in een oogwenk met alle vaat naar de keuken en in een mum van tijd was er afgewassen. Toch wel prettig zulke visite, bedacht ze. ”Zal ik de bedden nog even afhalen voor ik ga“, vroeg de vrouw. Ze werd door de vraag in haar overpeinzingen gestoord en het duurde even...

Eens had ik een vriend. Zijn kaken werden omlijst door een zware, zwarte baard en zijn gezicht werd gedomineerd door zijn mokkabruine Indonesische ogen waaruit mij een stroom van intelligentie en warmte tegemoet kwam. Maar de jarenlange, gegronde, gefundeerde traditie van onze vriendschap leek...

Ooit stond een stel jochies bij elkaar bij de zandbak van de kleuterschool van een dorp aan de rand van het bos. Ik was er één van. 'Kijk', zei de stoerste van het stel. 'Hier staat KUT.' Hij wees met zijn vinger naar de letters op de rand van de zandbak. In zijn andere hand had hij de...

...de honden uit laat, was jij dan de vaat?” De vaat werd verzameld in een aantal afwasbakken op een tafeltje, Barby kwam langs en struikelde over een scheerlijn en de hele boel lag over de grond. “G.V.D. stom blond ding, kan je je poten niet optillen?” Raap zelf maar op en afwassen die...

Ik verlang naar het Brabant van Toon Kortooms. Waar Heintje en Matje Beekman hun kattenkwaad konden uithalen, omdat dat zo hoort als je opgroeit. Het land waar, zomaar een schipper die in de buurt is, met een kersverse vader een neut drinkt op de verse geboorte van zijn tweeling. Het Brabant waar...

De Tijd is een fenomeen waarmee we dagelijks, nee, elk moment van de dag zelfs mee te maken hebben. De mens heeft de Tijd aan banden gelegd door seconden, minuten, uren, dagen, weken, maanden, jaren, et cetera te onderscheiden. Toch blijft het een fenomeen dat niet aan banden is te leggen, want...

Herman Finkers staat weer in het theater, met zijn solo 'Na de pauze'. Opmerkelijk hoe iemand zo kan veranderen en tegelijkertijd de oude kan zijn. Geen grote decors, geen assistenten, maar verhalen over hoe hij de periode van zeven jaar tussen deze voorstelling en de vorige heeft beleefd. Een...

De mens haat wat af. In alle talen van de regenboog, draaien met z'n allen in hetzelfde kringetje rond en krijgen het land aan de andere kant, is er dan hetzelfde aan de hand. Zoals het wel vaker niet hoort; wat het ene oor in gaat, komt het andere altijd uit...zo dodelijk vermoeiend...

Er leefde ooit een Poolse prinses in Caissargues, een Frans gehucht. Gelegen niet ver van Nîmes in Gard, zuidoostelijke regio Languedoc-Rousillon. Wanneer ze er ooit aangekomen was – niemand die het zich kon herinneren. Wel wist iedereen waarom. De reden was namelijk goed voor de gulle lach in...

Langzaam vatten mijn hersens het verschrikkelijke (of prettige) idee. Ik heb 2 vrienden netto. Twee vrienden ook nog eens, waarvan de 1 ver weg woont, en 1 die ik maar eens in de week zie, en soms dat niet eens. Ik haat de jongens uit mijn klas heus niet. Maar ik mag ze ook niet. Er zijn 3...

Onder bepaalde omstandigheden kan wat men liefde noemt, zeer zelfzuchtig zijn. Bekijken wij alleen maar eens het leven om ons heen en proberen wij te onderzoeken hoe dikwijls dat wat men liefhebben noemt, zelfzuchtig is. Daarentegen kan een egoïsme, dat zich tot buiten de individuele mens...

Vanmorgen even de uitzending van Pauw van gisteravond bekeken. Carola Schouten de Minister van Landbouw trad er in op om een toelichting te geven op het door haar aangekondigde verduurzamen van de landbouwsector. Ach, er zitten veel haken en ogen aan, maar het lijkt me allemaal redelijk goed...

Het was rond Valentijn, dat weet ik zeker. En geen haar aan mijn hoofd die dacht dat het zo een vaart zou lopen. Maar toch. Een paar mensen die ik leerde kennen hadden mij er al meermaals op gewezen dat ik wel goed was. ‘Ik had potentieel’, zoals zij het zo netjes stelden. Het vleide mij wel,...

Er zijn van die mensen, die precies weten wat ze willen. Nog in de kinderschoenen weten ze al wat ze willen worden. Ze weten precies wat ze willen hebben. Nu meteen of, als dat niet anders kan, later. Ze hebben voor ogen hoe hun man of vrouw eruit moet zien. Wie ze tot hun vrienden rekenen. Waar...

Op het water rust het lichaam zonder weerstand. De blakende zon warmt dat wat verkoeling vindt in de onpeilbare diepte aan de oppervlakte. De rimpeling die het lichaam omringt is kalm en regelmatig. De natuurlijke golfslag omarmt als een zorgende moeder. Er lijkt niets nodig, alles schijnt...

Van Rita mogen we geen 'Ton' zeggen, want het is Trots op Nederland. Waarom dan toch zo’n makkelijk bekkende afkorting gekozen? Omdat TON net als haar leidster een vat vol tegenstrijdigheden is. En dan hebben we het nog niet over de veelkleurige achterban die zich rond de TON verzamelt. Daar...

Onze lieve kippige liplezers zijn de ene ontboezeming nog niet te boven of het is weer zover; dat er een tiet zat is, wil ik wel geloven. Elke tien jaar doolt hij een slag in de rondte om woorden het hof te maken. Net of je een recept op herhaling leest...grammetje dit, shotje dat, wijntje erbij en...