Alle inzendingen over wortelen

...dat er mooie struiken en bloemen tussen kunnen wortelen. Zoveel wilgenroosjes, teunisbloemen en springbalsemien wiegen tussen waterwilgjes in het kleuterstadium Hier krioelt het van kleine stukjes rivierkreeft: scharen, reepjes uitgedroogde huid en holle kopjes vertellen geschiedenis. De...

Mijn beste vriendin was uit Helvoirt gekomen met de auto. Ze had een oranje, aarden, grote pot meegebracht. Ze zou de korrelige, bruine aarde om zich heen spreiden op de vloer van mijn kamer. De arme plant zou als een vernederd, onttakeld persoon met aan haar stam de kluit die haar wortels bevat,...

Deinen, dansen, zweven op fantastische muziek. Ik luister naar het leven diep van binnen. Dicht bij de kern, ver weg van donkere ellende. Die mijd ik als de pest. Veel liever plaag en koester ik de liefde. De hunkering naar liefde laat suikerlaagjes smelten, doopt harten diep in hete honing. Slecht...

Dat is tegenwoordig de wereld, vergeten het kind. Die gezonde spanning die ik als kind kende, de schoen, hooi en de wortel. Ingeruild voor een positie waar men mensen aanvalt om het eigen hachie veilig te stellen en een ruif om uit te vreten. Nescio kende zijn eigen Zwarte Piet, kleurrijk zette...

Vandaag weer voor een klein checkupje naar het UMCG en het oordeel erover aanhoren. De taxi is extra extra vroeg dit keer in verband met de werkzaamheden in het centrum van Groningen. Ja zei de chauffeur: ‘Ik moet ook nog een klein jongetje ophalen uit een naburig dorp. Daarom ben ik even extra...

Heb je een plan? vraagt T. Ik sta met mijn jas aan, klaar voor de start om in de tuin te werken. Ik heb naar dit moment uitgekeken. Ons project: samen de appelboom rechtzetten. De appelboom, die al een aantal jaren van verticale stand richting horizontaal zakt. Dit komt omdat de boom nooit is...

Hij doet het nog, de BOOM, lichtjes verslingerd aan ballen en bellen, in mijn huis staat ie nog steeds recht, overeind. Belazert de kluit niet, want hij vond zichzelf in wortels, fier draagt hij mijn versierselen. Ik zie hem liggen, aanbieding bij de bouwmarkt, tussen de blauwsparren en Nordmannen,...

Ik ben geworteld in tijden die voor mijn bestaan liggen. In oeroude tijden liggen diep mijn wortels waaruit ik eens groeide. Aarzelend verschenen eens aan mijn stam fragiele takken tot zij werden wat zij nu zijn; harde houten stammen die niet meer schrikken van een briesje of harde windvlaag....

Ik kom haar vaak tegen in de bus. Haar zwarte, lange, florissante haar, waarmee ik haar eens complimenteerde, hangt als een elegant gordijn aan weerszijden van haar gezicht dat ondanks alles wel de tekenen en de groeven van mogelijk leed en van ouderdom draagt. Het welhaast eindeloos kopen en...

(voor Frédéric Mistral (1830 - 1914)) Je bent geboren op 8 september 1830 in Maillane. Je vader François Mistral was een rijke boer/grootgrondbezitter en je moeder heette Adelaide Poulinet. Je groeide op in een landhuis. Je voorvader Mermet Mistral woonde in 1471 al in Maillane en in 1588...

Absurde situatie, ik sta voor het graf van mijn lieve lief. Geen steen, neen, maar planten en bloemen, ik wil de wortels naar zijn vergane glorie terwijl wormen knagen en insecten zoemen. Zo ken ik hem en zo wil ik hem ook vergeten, en dan vormt zich zomaar een arm om mijn schouder, steels blik ik...

Het valt niet te ontkennen dat er een ongekende rust en sereniteit uitgaat van het kerkhof aan de Hoflaan te Tilburg. Op een late zondagmiddag bewandelden we daar samen de brede paden, geflankeerd door grafstenen, die leiden naar het graf van de vader van mijn vriendin en op haar verzoek begoot ik...

Is gras. Daar sta ik dan als spriet een beetje lullig in de berm van de zon te genieten. Het briesje dat over me heen komt voelt nog fris maar de eerste zonnestralen van de dag verdrijven snel de kou. Even verderop staat een klaproos die in al haar schoonheid ver van boven schamper op mij...

In mijn vroege jeugdherinneringen siert een weelderige treurwilg de tuin van onze buren. Elk voorjaar kwam de knoestige stam met zijn afstaande takken als een gapend spook tot leven. Dan leek het of de boom moeizaam zijn stramme wortels krulde en strekte, vastberaden om de harde winterbodem los te...

Van Christus tot Marx van Marx tot Christus Leonhard Ragaz Dit boek kwam ik op het spoor. De titel zette mij aan het denken over de huidige tijd. Het socialisme heeft het moeilijk, het rode hart in Nederland heeft veel kiezers verloren. Maar is het niet een herhaling van bewegingen die er al...

Ik kwam niet veel buiten de laatste jaren, alleen met mijn man en meestal op weg naar zijn familie. Toen ik ging scheiden veranderde er echt veel in mijn leven. Wat meer ging ik alleen het dorp in en ontmoette mensen. Mensen die bekenden werden en later soms zelfs vrienden. Zo ontmoette ik ook...

Omdat ik wil ontsnappen aan het daaglijks leed dat leven heet, kijk ik naar elf miljonairs die een balletje trappen. Opvallend daarbij is dat dat elftal minder gekleurd is dan anders, maar wel meer spelvreugde heeft. Onbaatzuchtig gaat men voor elkaar (understatement, als je zo veel verdient kan...

Terwijl de zoete, roomwitte bonbons smelten op de tong babbelen de dames van het gymclubje opgewekt over de gezwellen, over de chemo-kuren en de bestralingen en over de talloze vrienden, familieleden en kennissen die hieraan nog onlangs ten prooi zijn gevallen.... De gespreksstof breidt zich af...

Als ik ze in de verte aan zie komen valt het me op dat ze hun benen op dezelfde manier neerzetten. De voeten naar buiten, knieën naar binnen. Grappig! Ik zwaai. De vrouw tilt even haar hand op. Hm, niet echt enthousiast, dan maar geen praatje. Ik wandel mijn dagelijkse rondje. Dat doen de...

De rekentoets is te moeilijk. Er staat teveel tekst bij de vragen en de toets is te lang. Ik las het afgelopen donderdag, op teletext. Anderhalf jaar heb ik voor de klas gestaan bij een ROC. Zonder enige ervaring en zonder onderwijsbevoegdheid. Dat wordt tegenwoordig gedoogd. Zelf had ik...

Niet dat ik persoonlijk een liefhebber van Van Gogh ben, maar de man had tenminste een eigen handschrift, een eigen handtekening, zijn eigen stijl. Zijn schilderijen zijn herkenbaar en misschien daardoor populair en tegenwoordig bijna onbetaalbaar. Het sneue van kunst is vaak, dat het gemaakt...

Het is zaterdag en we gaan naar de markt. Links ruik ik vis. Een enorme man met behaarde armen houdt met moeite een glibberige haring met veel uitjes in zijn grote knuisten. Mond open en….hap. Hiervan nog een keer een herhaling en weg visje. Rechts van mij ruik ik kip. Druipend in zijn...

Haiku 's Teer paars bloeit tierig rondom de dode boom, die stevig rechtop staat. De jonge es groeit uit de holle, sterke stam van een dode beuk. Prozatekst In het mooie park van Oosterhout (Noord-Brabant), omgeven door kleine kastelen, zie je zowel keurig onderhouden stadstuin...

...antwoord al dromen. Misschien is wel een wakkere medisch onderlegde bloglezer die wat weet. Iets wat verder reikt dan komkommer of wortelen. Die in mij een geen hopeloos geval ziet maar een interessante casus. Misschien ook niet. Maar hoop doet leven.

Sommige mensen lukt het zó te leven, dat ze niet constant geraakt worden door wat buiten en binnen hen gebeurt. Dat is haar niet gegeven. Alles gaat tot op het bot, blijkbaar heeft ze te weinig "vet" op haar lichaam. Het heeft zo z'n voor- en z'n nadelen. Het leven is nooit saai, het begrip...

"Kijk, het lijkt wel of daar een struik aan het lopen is," prevelde een vermoeide zwerver in zichzelf. De hele nacht had die man nog niet geslapen. Nu ging hij eindelijk liggen, onder de takken van een sinaasappelboom. "Ik verbeeld me toch wel erg rare dingen als ik moe ben," dacht hij, en...

Ik moet effen de buitenlucht in. De regen was opgehouden. Voor alle zekerheid nam ik mijn paraplu mee en verliet de woning. Nu niet naar de weilanden, maar richting bos. Van mijn huis naar het bos is ongeveer een kwartier lopen. Het is een smal pad met aan weerszijden weilanden. De koeien waren al...

Hillebrand begon nu te zwerven en hij kwam niemand meer tegen. De bossen werden maagdelijker en de kruiden hadden rare bloemen. En de verkeersbordjes hielden op en ook was er geen verkeerslantaarnlicht meer op de paden door de maagdelijke wouden. En de sneeuwpoppen met rode haren vielen...

...toonloos of vol gevoel en emotie. Woorden - ze wortelen zich soms in je geest en zijn wel of niet van betekenis. Woorden - sommigen gebruiken ze overdacht, bewust en waardevol. Anderen strooien ze in het rond. Ze zijn dan gevuld met leegte. Woorden vormen hele zinnen, zinnen vormen hele...

Ze staat met het blauwe, fluwelige hoedje op het lange haar, dat haar hoofd siert als een chique, elegante baret en dat haar welhaast verandert in een portret van Rembrandt, vlak bij de vergrendelde zware deur, die moet dienen om haar wanhoopspoging te verijdelen, zo grondeloos en grenzeloos...