Verhalen over familie

AAN DE LEZER De hoofdpersoon van onderstaand verhaal, Matti, is sinds ik dit verhaal schreef in gunstiger omstandigheden gekomen; hij woont nu op een gezellige afdeling met meerdere mannen waar hij een goed thuis gevonden heeft. Ieder jaar ga ik, ruim vóór de 17e juni, de naaimachinefolders...

Als en volleerd ballroomdanser zie ik mijn vader de passen aangeven die mijn moeder volgt. Ze lachen beiden, het geluk straalt van hun gezicht af. Begeleid door de zachte wind die de wolken hen laten dwalen, draaien zij hun passen op de witte wonderen in de hemel. Ik kijk vanuit de auto naar...

Onze oude aarde zweette en zwoegde die dag en hulde zich in tropische hitte, alsof de evenaar door onbekende hand was verlegd naar het noorden en zijn onbarmhartig regime deed gelden in het doorgaans natte Nederland. Op die dag kocht ik de meloen. De vrucht, omgeven door de maïsgele, dikke, door...

De meisjes fietsten zomer en winter met hun ouders naar de inrichting, waarin het broertje was. De fietswielen draaiden hun parallelle cirkels over het asfalt van de lange fietspaden. En zo prentten de ouderlijke imperatieven zich in de gevoelige kinderlijke hersenen en de trouw werd een absoluut...

In mijn kamer staat een citroengele, bolronde vaas met slanke hals. Een smalle en een bredere zwarte lijn omcirkelen haar, zoals een ceintuur het lichaam van een corpulent persoon omspant. De vaas is een familiestuk. Aan haar kan men vanzelfsprekend bezwaarlijk gedachten of gevoelens, geheugen of...

'Ik heb goddomme een uur in de regen staan wachten op dat pokkebussie,' zegt oom Pim verontwaardigd, vanaf de andere kant van de salontafel. 'Je lijk wel gek,' zegt aangetrouwde nicht, die vervaarlijk aan haar shaggie trekt. 'Ze kenne toch belle! D'r zit toch een bel op die deur? Of niet...

Moeder is een vrouw die je moet gehoorzamen, anders is de sfeer in huis verpest. 'Doe noe moa'r wat ma zeg', zei ons pa altijd. Je bent onderdanig óf je bent weg. Maar ze zal eeuwig van je blijven houden, ook al ben je nog zo lastig. Oh, sterker nog! Hoe verschrikkelijker je bent, hoe meer zij...

Levendig staat mij nog voor de geest hoe wij als kinderen de lange tocht maakten, helemaal te voet vanuit een ander deel van de stad naar het Goirke, naar de beide bejaarde tantes in de monumentale kamer die door de hoge ramen een blik bood op een binnenplaats. Tante Lee was nooit getrouwd...

Vergeven is moeilijk, tenminste voor mijzelf. Ik heb een hekel aan de uitdrukking 'vergeven is vergeten'. Nee nee, nóóít. Wilt U dat ik hier iets over wil vertellen? Ja? Oké dan. Ik ben misbruikt ooit, lichamelijk, en dat was géén pretje. Moeilijk om over te praten, trouwens.. Even...

Toen wederom een herfst inzette met een enkel vergeeld blad dat neer dwarrelde vanaf het geboomte aan mijn venster, heb ik in de stad, mijn geboortestad, en op het plein, waar ik als een verdoolde, als een verdoemde, als een uitgestotene heb rondgezworven, toen ik zocht en niet kon vinden wat ik...

Het was in de lente van het jaar 2008 dat ik op toevallige wijze in contact kwam met de heer C. uit de Bellinistraat in Tilburg. Onze voorouders hadden betrekkingen met elkaar onderhouden in een verre, vooroorlogse tijd; betrekkingen waarover ik tot op dat moment niets wist. Een geelkoperen...

Mijn zus had mij bezocht ter gelegenheid van mijn negenenvijftigste verjaardag. Op een vodje papier, op een oude envelop had ze uitgetekend hoe ze onze broer, onze zwakzinnige broer, die sinds zijn vroegste jeugd een ongeneeslijke beperking en een stigma met zich meedraagt, wilde verrassen met een...

Wouter en Mien hoorden op de radio een dokter zeggen, dat roken en weinig bewegen, de oorzaak is van vroeg dood gaan. ''Snap jij dat nou ouwe, jij bent al tachtig en je zit de hele dag op je poeper en je bent zo gezond als een vis.'' ''Je zegt het al Mien, ik eet vaak vis. We gaan twee keer...

Nietsvermoedend had zij staan wachten op de historische optocht die diezelfde middag uit zou gaan. Nietsvermoedend van een onverwacht weerzien. Een lang verhoopt, maar niet meer verwacht weerzien met haar zoon. Haar zoon, met wie zij al zovele jaren geen contact meer had, haar zoon uit het...

Al ben ik nog maar bijna 15 jaar, mij maken ze niets wijs. Kyrie, wil niets te maken hebben met al die poespas rond Kerstmis. Het is onzin om te geloven dat een goede vader zijn zoon laat doodmartelen voor het geteisem dat mensheid wordt genoemd. Het lijkt verdacht veel op een heidens mensenoffer....

Henk zijn Sinterklaasavond was onvergetelijk. Hij was zeven jaar toen Sinterklaas arriveerde bij hem thuis. Hij kwam niet ter paard maar met de bus. Hij zag Sinterklaas daar wezenloos zitten tussen oude dames onder een lichtje. De deurbel ging. En iedereen was vol verwachting. Henk was een...

‘Oh, vandaar.., we dachten al’ De haringman staat als een straatartiest bevroren in zijn laatste beweging. Het kleine mesje in zijn hand rust op de flank van de net onthoofde vis op de snijplank. Zijn aandacht is voor een moment onverdeeld en volkomen. ‘Hoe oud was ze?’ ‘89’, zegt de...

Hoe ouder ze werd hoe meer herinneringen boven kwamen. Misschien wel om niet te beseffen dat ze wel erg alleen was, het hield haar in elk geval bezig. Haar echtgenoot was al weer met een vriend van vroeger een weekend naar de motorcross in Drente. Weer was ze alleen. Altijd was ze weer alleen,...

De volgende avond mocht opa zich verheugen op het gezelschap van acht kinderen. Ja, Bastiaans kleinkinderen wisten hun vriendjes wel mee te krijgen. "Mijn verhaal van gisteren was wel griezelig," zei opa. "Daarom zal ik nu wat liefs vertellen." Opa kuchte een paar keer, en liet zijn...

Opa Bastiaan zat in zijn gezellige huiskamer, omringd door zijn vijf kleinkinderen. Hij vertelde een door hemzelf verzonnen verhaaltje. De drie jongetjes en de twee meisjes luisterden geboeid. Opa's stem klonk zo aangenaam: "Wat jullie nu horen, gebeurde in een groot deftig huis. 's Nachts,...

De nacht duurt lang. Gelukkig heeft Woemi een film. Femke blijft ook, en dan is er nog een Karina of zo. De film, er is toch genoeg seks en geweld in, verfilming van een wereldberoemde trilogie, kan niet echt boeien. Mannen spelen er een macabere hoofdrol. Ze moorden verkrachten, geen vrouw is voor...

Thuisgekomen vond ik een kaartje op de deurmat met de tekst: Lieve Anika. We hebben elkaar al zo'n twintig jaar niet gezien. Ik ben naar je op zoek gegaan en heb je gevonden. Vanavond om 20.00 uur zal ik je een bezoek brengen. Eventueel kunnen we ergens gaan dineren, als je dat op prijs...

De kerk was net uit en in lange rijen liepen de mensen naar hun huizen. Wij wachtten bij de witte trap die doelloos aan de rand van het dorpsplein stond. We hinkten op de betonnen treden naar boven, maakten wat duikelingen over de stalen leuning en hupten aan de andere kant weer naar beneden. ...

Aan mijn tafeltje op het drukke terras op het Leidseplein zijn twee stoelen vrij, een charmante oudere dame wijst er naar en kijkt mij vragend aan, ik knik uitnodigend en ze gaat zitten. De ober vraagt of hij de derde stoel mag meenemen, “graag”, ontvalt haar met stemverheffing alsof de lege...

Zaterdagochtend. In gedachten verzonken liep ik over de markt. Zou ik nu sla gaan eten of toch worteltjes? Aldus dubbend botste ik tegen iemand op. Het was een kleine, gezette vrouw met een vriendelijk gezicht. Ze lachte naar me. “Sorry, mevrouw”, verontschuldigde ik me, “ik had u niet...

‘We moeten nodig eens de familie in Onstwedde bezoeken nu je overgrootvader nog leeft, dan kun je met hem kennis maken dat zal hij fijn vinden. We gaan dan gelijk een spijkerbroek voor je kopen’, zegt Oma, ‘de kledingwinkel in Onstwedde heeft ze in de aanbieding heb ik gehoord, ze schijnen...

Met haastige stappen beklim ik de zoldertrap, in de wetenschap dat er ergens tussen al die oude spullen een hutkoffer vol herinneringen op mij staat te wachten. Herinneringen die mij hopelijk zullen helpen bij het terugvinden van ontbrekende puzzelstukjes uit mijn verleden. Ik open de deur van...

Op een klein stationnetje, ’s morgens op het perron, stond ik te wachten. Het was mistig, en in de verte hoorde ik de trein al naderen. Het gestamp van de locomotief werd steeds luider, en met een hoop geknars van de remmen kwam het boemeltje tot stilstand. De deur ging open en mijn blik viel...

Het is leuk om mensen van vroeger tegen te komen via www.schoolbank.nl . Dat is een ding dat zeker is. Vooral als je zovaak verhuisd was zoals zij. Waar ze geen rekening mee gehouden had, was dat het contact met het “verleden“ maar al te duidelijk liet zien waarom er zoveel was mis...

Melissa zag neef Johan bij de notaris met piepende banden wegrijden, zonder haar iets te vragen. Ze waren eendrachtig met zijn auto naar Friesland gereden, maar van die wilsovereenstemming was nu niets meer over. Het kon haar niet veel schelen. Ze moest er niet aan denken met die hufter weer vele...