Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Onvruchtbaarheid

Wouter en Mien hoorden op de radio een dokter zeggen, dat roken en weinig bewegen, de oorzaak is van vroeg dood gaan.
''Snap jij dat nou ouwe, jij bent al tachtig en je zit de hele dag op je poeper en je bent zo gezond als een vis.''
''Je zegt het al Mien, ik eet vaak vis. We gaan twee keer per week naar de markt en ik neem bij ome Jan, de haringboer, altijd een zoute haring en één mee naar huis voor op de boterham, dat houdt mijn bloed gezond en ik rook minder. Vis is heel gezond, waarom neem jij nooit vis?''
''Als ik de haring ruik ga ik al over mijn nek, ik heb liever een slagroomgebakje bij de koffie en ik eet graag een vette hap en ik ben ook bijna tachtig en ik beweeg veel, stofzuigen, de was doen, ramen lappen, boodschappen doen, eten klaar maken en jou in de gaten houden, dat je niet teveel drinkt. Helaas is mijn zuster na twee huwelijken niet zo oud geworden, arme ziel. Je weet, dat mijn ouders streng katholiek waren en toen we trouwden kregen we van pa en ma mee, dat we geen voorbehoedsmiddelen mochten gebruiken, dat mocht niet van de Paus.''

''Ja, dat was vroeger, maar de katholieken houden zich daar niet meer aan, zeker niet in ons land, grote gezinnen zie je bijna niet meer bij deze gelovigen. Wanneer overleed haar eerste man?''
''Ze was net vijftig toen Nelis overleed, ze kreeg acht kinderen van hem. In een vertrouwelijk gesprek vertelde zij mij, dat ze geen voorbehoedsmiddel gebruikte, hoewel de pil pas was uitgevonden. Ik kreeg toen ruzie met haar, omdat ik geen kinderen kon krijgen, dat vond ze een straf van God. Woedend was ik op haar, omdat ik haar had uitgelegd, dat een specialist mij had onderzocht en had vastgesteld, dat ik onvruchtbaar was. Ze zei toen, dat ik dan veel moest bidden, dan zou het wel goed komen en ik in verwachting zou raken. Je weet Wouter, dat ik veel tot God heb gebeden en inderdaad in verwachting raakte, maar helaas werd onze kleine Maria dood geboren. Dezelfde specialist heeft toen gezegd, dat ik geen kinderen meer kon krijgen.''

''Ja, ik weet het nog, het was een barre winternacht en er lag een dik pak sneeuw en de buurman is de vroedvrouw gaan waarschuwen, maar kwam pas na een half uur. Haar auto deed het niet en ze kwam op de fiets naar ons toe. Ons kindje lag toen al naast je, helemaal blauw. Trouwens ik snap er helemaal niks meer van, want toen ik het erover had met Wim de gelovige, zei hij, dat Sara, Rebekka, Rachel, Hanna en Elisabet ook onvruchtbaar waren en dat de bijbel aangaf, dat hun kinderloosheid geen straf van God was. Wat moet je nou geloven?''

''Nou ouwe, ik kan je wel zeggen, dat mijn geloof naar de knoppen is, God bestaat niet en onze wereld is ontstaan uit een gaswolk van de zon en dat de eerste mens Adam was is grote flauwekul en weet je waarom, zal ik je vertellen: God zou Adam hebben doen ontstaan uit de stof van de aarde en Eva uit de rib van Adam. Ze kregen veel kinderen, zoons en dochters. Hun eerste zoon Kain heeft zijn broer Abel dood geslagen. Nou vraag ik mij af met welke vrouw is Kain getrouwd. Volgens mij was die er niet, want hun waren toch de eerste mensen. Dus neem ik aan, dat Kain kinderen heeft verwekt bij één van zijn zusters en dat is incest.''

''Moeilijk Mien, ik zou het niet weten, misschien waren er wel meer Adams en je moet niet vergeten, dat toen de wereld ontstond het gehele vasteland één geheel was, later zijn delen weggedreven en ontstonden de nu bekende werelddelen en daartussen de oceanen en zeeën.''
''We dwalen helemaal af ouwe, we hadden het over mijn zuster. Je weet, dat ze weer kennis kreeg met een man, een zeeman. Bij hem kreeg ze nog eens vijf kinderen, elk jaar één. Het noodlot sloeg weer toe, want haar man kreeg een beroerte en overleed kort daarna. Een paar jaar later werd mijn zuster ongeneeslijk ziek en is overleden. Alleen zuster Loes in de Beemster leeft nog.

Ze heeft mijn vroegere vrijer malle Japie in huis genomen, ze schijnen het goed met elkaar te vinden. Ik heb slechte herinneringen aan die ploert. Weet je nog ouwe toen we op visite waren op Loes haar verjaardag. De schoft zag mij de versierde huiskamer binnen komen en meteen begon hij mij weer aan te halen. Menigmaal heeft hij vroeger toen ik jou nog niet kende mijn onderbroek naar beneden getrokken in een hooiberg, maar ik was daar niet van gediend, hij mocht mij wel zoenen en aan mijn tieten voelen, maar dat vond hij maar niks.

Weet je nog hoe hij tekeer ging op de verjaardag van haar? Ze had ons uitgenodigd voor een feestmaal in het plaatselijke restaurant. Hij zat maar naar mij te knipogen en toen ik naar het toilet moest kwam hij mij achterna het toilet in en trok mijn baaien onderbroek naar beneden en begon op mijn kont te hengsten, de schoft. Het werd toen een hele rel en hij is toen door de kelners het restaurant uitgezet. Loes heeft toen vreselijk zitten huilen.''

''Ja, dat weet ik nog, maar wat heb ik gelachen om die drie deftige dametjes, die ook op visite waren. Ze stonden ook bij het toilet en één van die dames zei tegen mij, dat ze het fijn vond, dat haar vrijer op haar blote kont sloeg toen ze twintig was.''
''Dat lieg je hufter, dat is helemaal niet waar, dat verzin jij weer, ik ken je.''
De oudjes namen nog een borreltje en gingen naar bed.

Schrijver: kees niesse, 19 juli 2012


Geplaatst in de categorie: familie

3.7 met 6 stemmen 259



Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Rinus
Datum:
20 juli 2012
Hilarisch, de laatste twee alinea's. De geest blijft altijd jong en ontdeugend, op leeftijd veroorzaakt dit jammer genoeg het nodige drama.
Naam:
Günter Schulz
Datum:
19 juli 2012
Email:
ag.schulztiscali.nl
Zo uit het dagelijks leven gegrepen. Vooral door het toepassen van dialogen (en daaraan herken ik jouw stijl een beetje) beleeft en proeft de lezer de opgeroepen sfeer. Leuk om te lezen, Kees. Ik benijd je een beetje over de schier onuitputtelijke inspiratie die jou hopelijk nog vele verhalen laat schrijven.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)