Hij is er nog. De oudere mens met humor. Die met pretlichtjes in zijn ogen, ondanks of juist dankzij wat hij meemaakte tijdens zijn leven. Hij die leerde relativeren. Hij die zich niet klein liet krijgen, hij die misschien sterker was dan zijn leeftijdgenoten, krachtiger van geest en niet snel van zijn stuk te brengen was.
Ik geniet telkens weer wanneer blijkt dat hij nog niet is verdwenen. Meestal komt deze begenadigde nog voor in kleinere dorpen of op het platteland, maar ook in grotere…

Met stijgende verbazing volg ik de discussie in Pauw van 29 september over de misstanden bij de Groningse studentenvereniging Vindicat. Vorige week werd bekend dat er een lijst circuleert waarop vrouwelijke studenten beoordeeld worden op hun seksprestaties. Privé gegevens zoals email en telefoonnummer van de betreffende studentes staan erbij.
Een tweede zaak komt deze week aan het licht, dat een mannelijke student tijdens de ontgroening zodanig letsel aan zijn hoofd opliep, dat hij daarvoor…

Ik zat behaaglijk in mijn rookstoel de krant te lezen. Vrolijk werd ik niet van het nieuws, steeds weer oorlog en aanslagen en kinderen die sterven van de honger. Ook in ons land veel armoede en de kapitalistische bovenklasse neemt het er goed van. Voor de ouderen zijn geen zorginstellingen meer, je mag thuis vereenzamen. Onze regering had liever het eigen risico verhoogd naar vijfhonderd euro, maar zag er toch maar af.
Om toch geld binnen te krijgen worden de premies en de huren verhoogd. De…

In het magazine van de landelijke vereniging van Parkinson patiënten, een vereniging waarvan ik lid ben, stond onlangs een oproep te lezen om een verhaaltje of column met eigen ervaringen over de ziekte in te zenden. De inzendingen zouden worden beoordeeld door een jury, die zou bepalen welke inzendingen geplaatst zouden gaan worden.
Na het lezen van de oproep zond ik een stukje in, dat ik een paar jaar geleden had geschreven. Ik had toen, voor het stellen van een definitieve diagnose, in het…

Het debat tussen Donald en Hillary gaat er heftig aan toe. Donald Duck blaaskaakt er op los en gelooft bijna als enige in zichzelf en zijn geldobsessie. Hij wil hoe dan ook op de hoogste plek van de macht komen, hij koopt zelfs al een bedrijf naast het Witte Huis om zijn banale droom uit te laten komen.
'Bijna alle politiegroepen steunen mij!', zegt Donald, zichzelf alsmaar op zijn gorillaborst kloppend. Hij pocht volop over zijn geweldige geldinvesteringen her en der, alsof welzijn en…

Tja hoe zal ik het zeggen. Met stijgende verbazing naar een uitzending van “Opgelicht” gekeken gisteravond. Even het kader schetsen: Het onderwerp was “love-scam”, het gaat hier voornamelijk over vrouwen die op zoek naar de ware liefde en daarbij financieel worden uitgekleed door hoofdzakelijk Nigeriaanse boefjes die zich voordoen als potentiële partners.
Een vrouw, niet herkenbaar in beeld, vertelde dat ze totaal mer dan 40.000 euro had overgemaakt naar haar “geliefde”. Steeds…

Nog geen koffie op en dan een rekening van het gasbedrijf krijgen. Niet zomaar een rekening. Een rekening van drieduizend euro. En dertien cent.
Bellen, bellen en nog eens bellen.’Hebt u toch echt gebruikt meneer. Misschien ligt het aan uw meter, meneer. U moet het helaas gewoon betalen, meneer.’
Helaas? Gewoon?
Een uur later wandel ik helaas gewoon het gasbedrijf binnen en vraag naar de executing manager director.…

In Het Parool van 17 september 2016 staat een artikel over Florien Vaessen, die een leidinggevende baan bij de ABN Amro bank had, maar op een dag stortte ze in en had ze geen enkele energie meer over om aan de slag te gaan. Ze was door haar werkdruk leeggezogen en opgebruikt.
Florien is vijftig jaar, maar ze voelt zich inmiddels een honderdjarige met talloze gebreken, hulpmiddelen en een legio aan medicijnen. De huidige werkcultuur is overspannen en te veeleisend. De werkdruk wordt alsmaar…

Laat mij dan ook maar een duit in het zakje doen. Een “duit in het zakje doen” is trouwens een vorm van “doneren” en dat is een “ver van mijn bed show”. Ik spreek hier dan ook over een spreekwoordelijke duit en niet over harde valuta.
U snapt het al. Ik ben tegen elke vorm van doneren in het bijzonder tegen orgaandonatie. Er zou in mijn optiek een wet moeten komen die orgaandonatie verbiedt. Harteloos? Onmenselijk? Egoïstisch? Juist niet, een grote dosis aan medemenselijkheid ligt…

Ik denk zomaar dat de oplaaiende discussie over al dan niet doneren van organen het een en ander losgemaakt heeft. Vele reacties op mijn eerdere column nopen mij een tweede deel te maken, want er zitten nogal wat negatieve kanten aan, die we ook wel moeten belichten. Kijk: ik begon de vorige column n.a.v.het feit dat men emotioneel reageerde op het pluche, omdat de zaak erdoor was, op dat moment nog niet wetend dat het een nipte situatie was.
Ook ik heb een geel kaartje in mijn bescheiden,…

Pia kon wel huilen, toen ze hoorde dat de wet waarschijnlijk zou worden aangenomen; de wet die ervoor zorgt dat wanneer je niet bijtijds laat weten geen donor te willen zijn, je dit automatisch wel bent, wanneer je wat overkomt. Emotioneel werd ze ervan en ineens zijn de pluche-zitters mensen, mensen met een kloppend hart. Het enige jammer is, dat dit alleen te zien is bij winst die je helemaal niet besproken wilt zien.
Begrijp me niet verkeerd: donoren zijn hard nodig, teveel mensen sterven…

Eindelijk kon ik hem weer eens niet bijbenen, de hond. Hij was al op leeftijd en had blijkbaar een goede dag. Hij dook de polder in toen ik zijn riem had afgedaan en volgde in een aardig tempo het met houtsnippers bedekte paadje dat tussen de sloten liep. Ietwat verbaasd en opgewekt volgde ik op enkele meters afstand. Door dit alles namen we later een weg terug door een wijk die ik niet zo goed kende. Er stonden aardig wat ‘gelijkvloerse’ seniorenwoningen en van een daarvan veegde een…

Wandelen, lopen, voetenwerk, benengymnastiek doe ik recentelijk veelvuldig.
In het verlengde, in conjunctie met mijn veranderde voedingspatroon.
Onder het paraderen door het paradijs dat deze wonderschone Aarde is, krijgen de niet-bedachte-gedachten de vrijheid om te percoleren door de labyrinten van het ondoorgrondelijke brein als vleermuizen door de mergelgrotten van Valkenburg.
Vanochtend welde er een gevoel van dankbaarheid uit de hartvulkaan van mijn binnenwereld op ten aanzien van de…

Het is weer zover. De verkiezingen komen eraan en de beloftes en de voorstellen vliegen ons weer om de oren. En o ja, het spijt de minister president enorm en daarom zegt hij zowaar sorry.
Maar wat heeft de burger daar aan, nu de scheuren in de muren van de Groningse huizen zitten? Of dat medicijnen niet meer betaald kunnen worden of dat je je huis bent uitgezet door schulden omdat er geen betaald werk meer voor je is? Of er is wel werk maar je kunt alleen flexwerk op basis van een…

En zo kroop zij vanmorgen in de telefoon, het eerste gebeld met de gemeente. Tja, de gemeeteambtenaren waren niet bepaald blij, wel met haar telefoontje maar niet echt met al het gedoe omtrent die scootmobiel die na alle (loze) beloften nog steeds niet geleverd was. Er bleken meer klachten te zijn en dat gaf het slachtoffer dan toch weer een beetje moed.
Met aan het einde van dat gesprek de woorden: als er iets is, gewoon bellen hoor, drukte ze na netjes gegroet te hebben op het rode knopje.…

De titel zegt alles al natuurlijk, maar intussen gebeurde er het e.e.a. dat het gehele verhaal een soort van "wordt vervolgd" wordt. Nadat ze zelf de stoute schoenen had aangetrokken en het bedrijf in kwestie gebeld had, kreeg ze te horen dat vandaag: jawel echt vandaag tussen twaalf en vijf uur de scootmobiel zou worden afgeleverd.
Ze zat er klaar voor, immers: ze had ze ook gebeld en twee telefoonnummers achter gelaten, zodat men haar altijd kon bereiken...want stel je voor dat ze vroeger dan…

Is de mens aardig? Soms. Maar lang niet altijd. Hij kan bepaalde sociale vaardigheden hebben aangeleerd en daardoor aardig lijken. Over het algemeen is het laagje beschaving en daarmee het goedhartig lijken, een dunne laag vernis over een gecompliceerd en van ervaringen aan elkaar hangend geheel dat zich mens noemt en zich laat sturen door emoties en ego in plaats van een gezond verstand. Ja wat was dat ook alweer? Dat laatste is ook spaarzaam.
Helemaal ongezond is het om je uitsluitend door…

Iedere tien jaar, een decennium, elke tien jaar zijn er momenten, gebeurtenissen die niet meer weg te denken zijn en op het netvlies blijven liggen.
Elk decennium, zolang ik vertoef op onze aardkloot, zijn er wel momenten die we na kunnen vertellen en die we met huiver en sidderingen hebben gevolgd. Elke decennium heeft wel zo'n moment, als je het al een moment kunt noemen.
In de jaren '60 was dat de moord op President Kennedy, dus heel wat decennia geleden, maar nog steeds worden de beelden…

Het is alweer een poosje geleden, dat mensen van de gemeente bij haar langskwamen omdat ze steeds slechter ging lopen. Ze kwam amper nog buiten en als dat al het geval was, bij het nakomen van een afspraak voor het ziekenhuis, tandarts, of gewoon boodschappen doen: ze was altijd aangewezen op mensen die voor haar reden.
Tot de arts zei: u moet een scootmobiel want dit kan niet langer zo, en zo ging ze overstag, dat moest dan maar...het gaf aan dat ze dingen dan weer zelf kon doen en het gaf ook…

Matthijs van Nieuwkerk had op 29 augustus j.l. onze premier Mark Rutte te gast en hij voelde hem aan de tand over zijn sorry-actie, gekoppeld aan zijn doorstart als premier, wat hij graag wil, ook om zijn fouten recht te zetten, zegt hij, omdat zijn taak nog niet is volbracht.
Met miljoenen mede-Nederlanders zaten we naar de gestaalde pokerface van het vrolijkste schaakstuk van het Binnenhof te kijken, die waarschijnlijk als dreumes al mediatraining heeft gehad. Op de achtergrond zagen we een…