In de vroege morgen stond ik onder een waaier van waterstralen mijn oude, vervallen en Rubensiaanse lichaam te masseren, toen er aangebeld werd. De postbode bracht mij een forse envelop waaruit een nietig blikje tevoorschijn kwam met daarop een fotografische afbeelding van de Tower Bridge waarover een alom bekende felrode bus koers zette naar een onbekende…

In de lokalen en zalen van onze universiteit, en met name in het "Dante-gebouw" dat uitzicht biedt op een lieflijk parkachtig landschap dat van oudsher onze "alma mater" omringt en omgeeft waren we samengekomen in het kader van de zogenaamde "Human Library". Fotoportretten van mogelijk excentrieke en uitzonderlijke personen sieren daar reeds…

Het arme, nietige boompje draagt vrucht aan de tengere takken. Het heeft de voorjaarsstormen doorstaan. De esdoorn aan mijn venster toont ieder nieuw jaar en ook dit jaar trouw de nieuwe uitwassen, de nieuwe knoppen. De narcissen staan stil, geluidloos en schuldeloos in een bedauwde ochtendmist te wachten (op het onvoorspelbare, op de toekomst, op…

Wachtend op mijn vriendin en na een wandeling langs het decor van mijn studententijd dat zich als een avenue, als een soort alternatieve boulevard uitstrekt en geflankeerd wordt door gebouwen met indrukwekkende namen van beroemdheden als Dante en Montesquieu had ik mij geposteerd aan de voet van de trappen die voeren naar de bibliotheek van "Tilburg…

De gedachte aan wat volgt doet clusterbommen onderhuids ontploffen. De schokgolf galmt, in kieren en gaten. Is dit een doodlopend spoor in en lichaam dat zich ondertussen vult met marcherende soldaten? Dit is niet het eindstation! Hier stoppen is nauwelijks te verkroppen. Bestrijd dan toch dat snel naderende zwaard van Damocles, splijtzwam van lichaam…

Ik ben de lange weg nog eens gegaan: over de Ringbaan West, langs de Professor Cobbenhagenlaan, langs de studentenflats, de kamers die ik ken, waar we discussieerden tot in de nacht onder het lamplicht. Jonge jongens en meisjes scoren nu bij "Subway" een "baguette". Zo was ik eens en zo was jij. Ik was razend verliefd. Nu ben je exhibitionistisch…

Aan de rand van de stad ligt een klein stukje ruig bos, waar veel watervogels en hoenderachtigen in huizen. Op een weiland daarnaast lopen twee fazantenhanen samen voort. Zo nu en dan gaan ze tegenover elkaar staan, en beginnen de snavels hard te werken. Venijnige pikken en sprongen duiden op felle kamp. Uren lang gaat dat zo door. Telkens wordt de…

Mijn taxi vervoert met nog met regelmatige tussenpozen langs een pand aan de Besterdring te Tilburg waar te midden van vele neringdoenden met al dan niet florissante zaken op de gevel met trotse zwarte letters staat vermeld: "Thomas de Hond, Installatietechniek". En Thomas was de vriend, de onvervangbare kameraad, die, naast de anderen, de zogenaamd…

De muts die ik steevast droeg als was ik een verkapte Moslima; de beige muts met de donkerbruine ingeweven motieven die zo goed beschermde tegen de felle winterkou, kwam op een ongelukkige manier aan zijn eind en ik zou hem node gaan missen. De schnitzel met knoflooksaus was opgediend in mijn favoriete restaurant tot mijn genoegen, maar plotseling…

Ik krijg moeite met: “geloven in een betere wereld” ik krijg moeite met: “er iets is boven ons” ik krijg moeite met: “geloven in het goede” want: Er lag een dode baby op een balkon, waarom weet geen mens! een brand kostte een vrouw het leven, een man reed in op een groep mensen, een sportploeg kreeg een fataal ongeluk. een meisje van 17…

Het is een koude, heldere dag in het vroege voorjaar van het jaar des heren 2018. Ik ben opnieuw de stenen, barokke heiligenbeelden gepasseerd die jouw laatste rustplaats omringen. Ik ben niet gaan zoeken tussen de monumentale, groteske en bizarre negentiende-eeuwse grafmonumenten naar je ongetwijfeld nietige, onaanzienlijke graf. Achttien jaar geleden…

Het valt mij moeilijk om afscheid te nemen van deze website want de meeste schrijvers zijn gezellige mensen die er van genieten om gepubliceerd te worden en die blij zijn met een puntenwaardering van 9 en zeker met een 10. Ik ben deze site dankbaar toen al mijn verhalen in de top 5 stonden (zie afbeelding). Deze website blijft nochtans een clubje…

We waren destijds het flatje gaan bezichtigen; mijn goede oude moeder die niet meer te midden van de levenden is en ikzelf. Men noemt de flatjes in de Nassaustraat in Tilburg ook wel "Russische flatjes". Hun balkons worden gesierd door een vlechtwerk van steen en ze stammen uit de vijftiger jaren van de vorige eeuw en vormden de eerste flats van Tilburg…

Ik liep weer eens tegen een leuk boekje aan. Nederland en zijn bewoners. Het is geschreven in 1873 door de Italiaan Edmondo de Amicis na een uitgebreid bezoek aan Nederland. In de Verenigde Staten werd het voor een bepaalde periode zelfs het meeste populaire boek over Nederland. Hij beschrijft Nederland als een verovering van de mensen op zee, het…

De dame met de achttien persoonlijkheden die haar beurtelings voor de geest treden heeft me weer verwelkomd in de Zorgwoning waar zij vergezeld wordt van twee schitterende katten; vaak haar enige gezelschap; kunstwerken van de natuur met beweeglijke staarten en snorrenbaarden die gevoelens schijnen aan te geven en met schitterogen met een zwart streepje…

....en zo herinner ik me die avonden en die nachten. Altijd was er de twijfel als ik in de nacht vertrok: "Zal ik je nog weerzien?" En ik vertrok steeds weer met de tas met boeken, met mijn studieboeken, over mijn schouder. De nacht en haar eenzaamheid vielen me aan, overweldigden me tijdens die bustochten. En daar, aan de rand van dat park, waarin…

Het De Pont Museum mag men zeker tot de prominente musea van West-Europa rekenen. Mijn 86-jarige tante heeft nu steun aan haar wandelstok en samen bezoeken we de tentoonstelling van foto's van Rineke Dijkstra, eveneens een prominente fotografe. Het zijn ontroerende portretten, vaak van kwetsbare tieners, betrapt op de verlegenheid en onhandigheid…

De wanden van brede bosgreppels zijn vol dor bruin, waartussen jong groen glanst. Het speenkruid toont bescheiden, maar blij zijn stralenkransen. Hel, smal en puntig geel bemoedigt het schuchtere voorjaarsleven, bezit stuwkracht om alles wat nog in sluimerbloei ligt tot snel ontluiken en groeien op te wekken. Intussen ontvouwen bosanemonen hun opbeurend…

Men had nog een fleurige Paasboom opgesteld om de zaak enigszins te verlevendigen met pastelkleurige, ovale eieren eraan en andere versierselen, maar de mannen gilden en krijsten en moesten in toom gehouden worden. Mijn enige bestemming op deze dood/doodeenzame Tweede Paasdag waarop de hemel getekend werd door grijze grauwheid was de inrichting. Mijn…

Op de foto sta je nog zo frivool, florissant en zelfbewust. Je was vierenzestig. Je colbertjas had je over een stoel gedrapeerd; over een van de gewelfde, eikenhouten stoelen die mijn ouderlijk huis rijk was. Nu was de pensionering aangebroken. Je aftakeling was een verschrikking. Elf maanden worstelde je met je doodsangst, jij die altijd al de angst…