Ik heb hem een aantal jaren mogen kennen. Een sliert van een man verpakt in zwarte kleren, een markant hoofd verpakt in slierten slordig haar. Hij was vaak al vroeg in de kroeg en nu is hij veel te vroeg gegaan, zijn ene been achterna dat ie bij een motorongeluk verloor. Mijn stomste opmerking ooit: "Wat loop je moeilijk, ben je gevallen of zo"…

Ze lachte hardop in zichzelf. Het was ook zo leuk dat jouw woorden ineens een staccato werden genoemd. Wat dat precies inhield zou ze wel eens opzoeken. Maar bijzonder was het wel. Op een aparte manier besefte ze ineens dat ze weer een nieuw talent in zichzelf had ontdekt. Steeds meer werd ze alles en veel voor iedereen. Nu ja...., voor veel…

Adriaan van Dis was onlangs te zien in 'De wereld draait door', het leven in Parijs is zelfs voor hem behoorlijk eenzaam, de dagelijkse routine kan hem niet meer opbeuren en daarom gaat hij vaak knikkebollend in een Nederlandse televisie-uizending zitten, gewoon om weer even bij te kletsen en om natuurlijk gevatte uitspraken te deponeren. Zijn charme…

En dan hier nog wat Europese puntmeldingen tegen boerende Belgen, dikke Duitsers, domme Denen, zwetende Zweden, falende Finnen, een hele boel Bulgaren, ruige Roemenen, spugende Spanjaarden, pissige Portugezen, jennende Joegoslaven, minne Montenegroërs, krankzinnige Kroaten, zemelende Zwitsers, luie Luxemburgers, ostentatieve Oostenrijkers, hijgende…

Als GBJ Hilterman nog geleefd zou hebben dan had hij die toestand verontrustend genoemd. Hij zou zich afgevraagd hebben wat al die importmensen hier doen, 'kunnen we zelf dan niets meer' ? Rayonmeesters begaven zich afgelopen week op glad ijs, uiteindelijk reden ze in een wak. Verder ben ik van mening dat ook hetero's uit de kast zouden moeten…

Tussen de grote eiken en beuken van het Liesbos hing lichtgrijze morgenschemer. Daarbij sierden al enkele strepen van het opkomende zonlicht het donkerbruin van boomtakken. Tussen de kleine plantjes gleed een zuchtje over de grond. Honderden witte sterretjes wenkten de voortglijdende lucht om dichterbij te komen. Die sterretjes waren bosanemonen. De…

Kale takken tikken in de wind tegen elkaar als klapperende botten. Kristallijnen korrels dwarrelen omlaag en kussen de bevrozen mossen. De vlijmscherpe winterwind bespeelt verkleurde herfstbladeren als muzieknoten. Hun breekbare melodie vormt de ijskoude wintervoorbode. In de ijle heldere winterlucht is met tussenpozen de stilte hoorbaar in een…

Ik schilderde een huisje en kwam thuis.…

Morgen is het 1 februari, die datum in 1953 vergeet ik nooit. Op die dag woedde een zeer zware storm uit het noordwesten. Het was ook springtij, want de zon, maan en aarde stonden in één lijn, waardoor de aantrekkingskracht op het water heel sterk was. Op de radio kwam het bericht door, dat de dijken in Zeeland doorgebroken waren en het woeste hoge…

God (hoofdletter want begin van de zin) bestaat niet en toch heeft hij mij en u geschapen, ik vraag me dan af waarom. Je bent niets en je wilt iets, laat ik maar een tweebenige tevoorschijn toveren, met een beetje mazzel aanbidt die mij. En dan denk ik, neen god (onderkast), jij bestaat niet, dit is geen goed begin voor een relatie. Jij schept maar…

Er dwarrelde zomaar een oud krantenbericht uit één van mijn boeken, ik bekeek het een beetje, een koffievlek versierde de rechter rand, ik rook eraan, ik kon de geur niet vereenzelvigen met één van mijn vroegere huurwoningen, maar dat deed er ook niet toe, het is gewoon een uniek krantenbericht, dat het inlijsten waardig is. De dik gedrukte titel…

Het leven, eerst zo licht als een vlinder .......is nu zo verschrikkelijk zwaar is geworden. Zwaar op verschillende manieren, de achteruitgang < de weg terug. De terugloop: We zijn te zwaar, er is geen geld genoeg meer, op enkele na dan? , we worden ouder, helaas niet wijzer. Ons eigen kikkerlandje is het enige waarnaar gekeken wordt, met domme…

Net als de Ouroboros happen we steeds opnieuw in ons verleden, vaak onbewust, wat we ook doen om vergetelheid en verlichting te bereiken, zodat we de dans ontspringen. Enkele gelukzaligen daargelaten natuurlijk. Als kind was ik verliefd op Monique van de Ven in haar rol als Lobke in 'Sil de strandjutter'. Vooral die blootscene in de boerenschuur…

Er is steeds meer televisie maar er is steeds minder leuks op zo is mijn ervaring. Ik kijk alleen nog naar het weerbericht en zelfs dat klopt niet en naar sesamstraat en natuurprogrammas. Verder is het onzin zo kom ik naar een dagje tv kijken achter. Maar er was toch nog iets leuks en dat was afrikaans voetbal. Ze liepen met grote snelheid in hun mooie…

Ik denk niet dat veel mensen nog het nagelaten schrijfwerk van Simon Carmiggelt lezen, een bestofte zonderling daargelaten, maar desondanks is de brute diefstal van de bronzen Simon en Tiny Carmiggelt uitgemeten tot een nationale tragedie, dus heeft hij in het collectieve geheugen van Nederlanders nog steeds een prominente plaats. Hij had trouwens…

Gemeente! Op deze vierde zondag van het jaar 2012 wil ik met u spreken over de media. Laat ik beginnen met dat woord te definiëren. Want de media – wat zijn dat nu eigenlijk? Zijn dat soms zigeunerinnen met fonkelende ogen en een half ontblote boezem die met een scrabbelspel geesten oproepen? Bedoel ik de Chars en Ogylvies die boodschappen van overledenen…

Ik vraag het mij soms af, welke lul heeft de euvele moed gehad om mijn persoontje te confronteren met een bestaan op deze aardkloot. Technisch gezien was het mijn vader die zijn gereedschap in mijn moeder doneerde, dat weet ik wel, maar daar schuilt een boodschap achter. Oerknallend naar een nieuwe fase ? Een aap die mij voor aap zet ? Of toch…

Alle kranten hebben inmiddels een foto van de gesluierde koningin geplaatst, hoewel gesluierd, ze droeg slechts een doorzichtige voile over een brede hoed, waardoor haar hoofdhaar voor een deel gewoon zichtbaar bleef. Ook bij Maxima bleef een voorhoofdstoefje zichtbaar, maar daar reppen de tegenstanders niet over. Haar schoonheid werd er zelfs extra…

Het Lied van de Vrijheid (opgedragen aan de politiekers) Liever wolf en vrij in 't bos, liever Vlaming fier en los, liever 'wilde' zonder spijt dan bange Belg en ingelijfd. Liever wolf, gevreesd en trots meester van het eigen lot dan vette schoothond aan de pot. Liever stout en fél dan braaf. Liever ongewenst dan graaf, liever fier…

Ik draag zijn overhemd met ere, kon niet anders want zijn kinderen wilden niet. Maar vooral omdat ZIJ een uur heeft staan strijken en mij vroeg of ze mij een plezier er mee deed. Jan was nog maar een week dood. Dat zijn van die momenten die er toe doen, verdriet in optima forma, ik trek het mij aan, letterlijk. Trouwens, heel erg retro die overhemden…