Opwaaiende gordijnen rond slanke pilaren, terwijl mijn kloppende slapen gedachten stuwen naar bovenwolkse dreven, van waaruit ik opgewonden het krioelen der massa aanschouw, terwijl pijn en vreugde afwisselen met boertig leven, verheven devotie en nietszijnde en onzijnde materie, als aangespoelde resten van het menselijk bedrijf. Het halfbedekte been…

Hij had een gaatje in z'n keel, ademhalen ging nog prima maar praten was onmogelijk. Opschrijfboekje, de lach zat hem in zijn ogen, als je hem niet begreep dan was daar dat boekje en de pen. Noteren kon hij als de beste. Pietje is overleden, niemand die daar bij was, Pietje is buiten zijn boekje gegaan.…

Er waren eens zeven kunstschilders. Ze hadden elkaar op de kunstacademie leren kennen, waren bevriend geraakt en hadden daarom besloten om een collectief op te richten. Een oud pakhuis dat langs een gracht stond leek hen wel geschikt voor dat doel. Ze kraakten het gebouw en namen allemaal hun intrek in een kamer. Dagelijks schilderden ze dat het een…

In mijn gedichtje "Heilige onnozelheid" op gedichten.nl heb ik maar één komma geplaatst, hoewel er strikt genomen wel aanleiding was voor minimaal vijf. Voor het gebruik van komma's zijn niet veel regels en ik zelf gebruik ze liever alleen als ze strikt noodzakelijk zijn. En dat zijn ze bij mijn weten alleen voor het maken van onderscheid tussen…

Tussen de wolken en aarde bevond ik mij. Vruchtbare grond onder mijn voeten en met mijn hoofd in de wolken. Het voelde als de tijd om te oogsten maar tijd gaat ook voorbij als je alleen knippert met je ogen. Bedrogen is diegene die niet luistert naar zichzelf en daarom luister ik heel goed totdat ik ben daar waar het moet. Jij bent belangrijk in mijn…

Nutteloze dingen kocht ik uit verveling. Niets bezielde mij nog. Geen dag was anders dan de vorige dagen en geen dag zou in de nabije toekomst verschillen met het verleden. De tijd kroop als een slak voorbij en stond vrijwel stil bij de pijnlijkste momenten. Onophoudelijk herrie in mijn hoofd, fluisterende stemmen, gesuis in mijn oren en een kloppend…

Als kind vond ik dat prachtig, die waggelende lijven die desnoods de oever beklommen om de korstjes te consumeren van mijn onwelbehagen. Wij aten indertijd goedkoop brood, knip dan wel krop, die harde punten bovenop dat brood waren niet te nassen. Mijn moeder sneed snedig dikke sneden en wij kregen het op ons brood. Geen kaas van gegeten en nog minder…

Toen wij terug kwamen van vakantie was onze televisie kapot. Die oude vertrouwde beeldbuis had het begeven. Balen aan de ene kant, aan de andere kant was dat ook wel weer fijn. Nu hadden we een legitieme reden om eindelijk de zo gewenste flatscreentelevisie te kopen. Spaarcentjes tellen en de volgende dag ging ik met de kinderen op pad en die was zo…

De welvaartslanden hebben overdadige, overtollige hebzucht in het zadel geholpen, waardoor vele mensen met verslavingstendenzen en schulden kampen. De technische welvaart heeft zo'n gigantische vaart genomen, dat slechts mensen met goede banen eraan kunnen voldoen qua consumentengedrag. In Amerika, ons grote voorbeeld, heeft de koopdrift tot buitensporige…

Goede morgen. Het is half acht en het regent en het waait maar tussen de buien door is het droog. Neem echter wel de auto of de plu mee. De gevoelstemperatuur is wat hoger als u een warme jas aan trekt. We zitten midden in een gigantische depressie die zich uitstrekt van de canarische eilanden tot aan de schotse hooglanden en die veroorzaakt de tijdelijke…

Dag in, dag uit passeren zij de revue. Gereserveerd als altijd. De bolide blinkt in de garage, de bankrekening gevuld. Maar voorbij hun waarheid ligt de wereld open. Pijnlijk broos, zo anders, zo warm, zo koud , zo gemeen en zo dichtbij. Dan doemen er plots beelden op van razernij. Zij stellen vast en zappen weg. Naar een ander kanaal van meer weer…

Mijn brein zit vol met imaginaire guldens, die mijn fantasie voeden. De weldoener, de wereldreiziger, maar ook de bezitter van een prachtig huis aan de Cote d’Azur. Het huis op 550 meter hoogte in de heuvels van Cabris met een prachtig uitzicht op zee. Een panoramisch vergezicht van Cape Ferrat tot St.Tropez en bij helder weer zijn de contouren…

Schrijf U zelf gerust op vakantie, ik blijf hier om de post te sorteren, vermaak uw fans wel met mijn flaterkreten en mijn buurvrouw, Zus Konijn. Haar rechteroor is inmiddels wat bijgetrokken, maar nu begint haar linker ook te hangen. Geeft niet, overbevolkingskonijntje, zei mijn grootmoeder altijd, Moeder Natuur ruimt folio zelf haar polio op. Konijnen…

Na Parijs is nu Londen in rep en roer. Ook in Parijs was de aanleiding het doodschieten van een jongeman door de politie. De buitenwijken van Parijs stonden in lichterlaaie, auto's brandden af en wekten wereldwijde afschuw op. De sociale minderheden grepen hun kans om hun opgekropte woede te botvieren, een zogenaamde heilige missie, maar niets meer…

Want u zadelt mij op met uw strapatsen, zowel uit een ver verleden als zojuist gebeurd. De oude man die nu pas uit de bocht vliegt en een stripfiguur die, heel komisch, een plank volkomen mis slaat. Ik lach om u, maar vooral om mezelf, deze gek houdt zichzelf voor de gek. En zo is de cirkel, zoals altijd, weer rond, het wordt tijd dat u mij uitlacht…

Ik hoorde de gastheer van 'Zomergasten' zeggen dat Nederland het derde land ter wereld is, waar men het meest depressief is. Hij zei dit tegen Step Vaessen (46), die beroemd is op Al Jazeera. Haar man André heeft zelfdoding gepleegd, dan moet hij wel erg somber zijn geweest, als je zo'n fantastische, levenslustige vrouw definitief verlaat. Dan…

Een klein en onopvallend krantenberichtje vertelde dat er vorig jaar alleen in Nederland al tien procent meer miljonairs zijn gekomen. In totaal zijn er nu 134.000 van zulke rijke mensen in dit kleine landje. Stel dat zij gemiddeld twee miljoen euro bezitten dan is hun gezamenlijke vermogen maar liefst de onvoorstelbare grote berg geld van 268 miljard…

Wereldwijd is er gerommel met de muntstukken, men heeft teveel geleend en te weinig eerlijk verdiend. Hoogmoed eist nu zijn zware tol en de geldsystemen lopen in de war, het stoom van de brandalarm verhit onze angstige gezichten, maar vooralsnog is er geen man overboord, roepen de dempende opportunisten. Schulden maken en op de pof leven is natuurlijk…

Er ligt een traan op tafel, hij ligt er pas. Biggelde doorzichtig vanuit de hoek van het oog over de wang en pinkte dwars. Bol van wat was sprak hij boekdelen zo druppelend langs het grimas, koerste naakt van verdriet, vloeide op een eigen kompas. Nu ligt hij daar open en bloot zout zonder harnas, rijp om op te drogen in zak en as....…

Kollum krijgt multicultureel last van hoge bloedflaters, doorlopende rolstoelgangen van Armburgers en Bangburgers als er webkaters niet snel wordt ingeflaterd. De achterkant van de spiegel is multifocaal levensgevaarlijk. Twee keer in Kollum tattoe toeteren leidt gepierst tot uw vertrek, maar als u dat toch verrekt, ik heb voldoende mest voor de kunst…