Is dit wat je wilt ? Isabelle Caro …daar hangt een levensgrote poster van haar. Midden in de modeweek…hartje Milaan. Ja kijk maar meiden, kijk eens goed. Daar zie je wat anorexia met je doet. Ze hangt daar naakt om jullie Is dit wat je wilt ? te waarschuwen. Al diegenen die denken: ik ben te dik. Kijk dan even goed naar Isabelle…

Bang zou je er van worden Zeker als je om je heen keek. Politie is niet overal gewaardeerd en gerespecteerd. Toch waren zij van oudsher altijd je veiligheid Wat als ik oma word bedacht ze, wat als die veiligheid er niet meer is. Hoe zouden haar eventuele kleinkinderen moeten opgroeien? Eng allemaal. Naar nieuws keek ze eigenlijk niet meer. Het…

Hij was me het verhaal wel. Apart. Ik kon hem, in gedachten, nooit los laten, misschien dat ik hem daarom probeer te gaan haten. Afstand bewaren. Hem niet meer zien. Tot dan die ene middag, dat hij weer, zeiknat geregend, bij mijn vriendin in de gang staat. Of ie vannacht hier kon slapen? Geschorst van de nachtopvang, en dat is alles wat hij erover…

Een brutaal mens heeft de halve wereld, helaas zijn er steeds meer andersdenkenden die harder en harder schreeuwen, teneinde het gelijk aan hun zijde te krijgen. Overmodulerend, stigmatiserend, belerend, zwakte verdoezeld door de inzet van machetes, bermbommen, plofriemen, video-onthoofdingen, kerstrede van een koningin, correcte Doekle, de herhaling…

Jaren geleden - en dan praat ik over het jaar februari 1991 - is door ongelukkige omstandigheden mij het recht ontzegd om mijn 3 dochters op te voeden. Om die reden kwamen zij in pleeggezinnen terecht, met daarbij het advies om de eerste jaren geen contact meer met mij te hebben. Ik moet heel eerlijk zijn dat ik dat nooit goed heb kunnen verwerken…

een liedje met lieve woorden, troostend want je had verdriet, laat maar niet te laat had ik jou in de gaten, ik wil je vangen en niet laten gaan, ik voel de vlinder in jouw vleugels, ik weet van jouw bestaan, ga niet van mij weg, nog niet..... een liedje met lieve woorden, voor wie het horen wil, aandacht gevangen in wat niemand meer weet, zo maar…

‘Kut!,’ roept ze. ‘Van hetzelfde,’ antwoord ik. Verschrikt kijkt ze opzij. Dan lacht ze. Veertien lijkt ze. Misschien vijftien. Ze zit naast mij in de bus en kijkt nu naar haar mobieltje. Op een manier die niet veel goed voorspelt voor datzelfde mobieltje. ‘Sms ik mijn vriend een uur geleden. En nu krijg ik zelf een sms’je en denk ik dat het van…

Wat kunnen mensen zich soms toch enorm aanstellen… Ik weet dat ik er zelf net zo hard aan mee doe, aangezien ik met mijn 22 jaar nu al een ‘grumpy old man’ ben! Af en toe is het gewoon enorm lekker om even al je gal op straat te gooien zodat alle voorbijgangers met afschuw er naar kunnen luisteren. Andere mensen genieten daar ook van weet je, uiteraard…

Het waait, weg van de werkelijkheid, ik vind mij niet meer in wat eens was, ziedende wolken vliegen mijn land voorbij, fijnstoffend fiets ik een auto langs, ik kan 645 euro verdienen op het interieur, mocht ik zulks aanschaffen, liever ga ik voor de wind.. De ketting ingevet, moeiteloos trappend op pedalen die mij mijn taske vullen, niet groter dan…

Mijn gordijn had al een tijdje op een kier gestaan, maar niemand had het gemerkt. Ik was al vroeg op om die dingetjes te doen die ik zo graag op mijn gemakje doe en die intussen een soort ritueel zijn geworden. Al die kleine handelingetjes zonder welke mijn dag niet compleet is, het zijn haast automatismen geworden. Het zou een ander verbazen als ik…

Deze wereld is ziek, zo ongelooflijk ziek. Politiek correct, religieus gelijk, menswaardig bestaan, neen, niets van dat alles, globaal gezien is deze wereld de tumor van het universum. Niet meer dan een vuiltje in mijn oog, maar wel hinderlijk.…

Hij staat er alle seizoenen op elk moment van de dag lijkt het wel. Voor het parkje, bij het bankje en de bloemenbak. Een norse, bonkige oude man in een korte grijze regenjas. Zijn fiets, een oude zwarte Fongers, model Donner, aan de hand. Soms gaat hij even zitten, startklaar, op de hoek . Met zijn achterwerk op het voorste stukje van het zitgedeelte…

ja, ik ben nu ook een hartenkreet, zo makkelijk gaat dat, je zet wat woorden achter elkaar in de juiste volgorde en, taadaa, molefiets wordt gelezen.. helaas heeft een duitsche meinheer mij ontmaskerd, gek genoeg doet mij dat heel veel pleizier, excuses voor het ouderwetsche jargon, ik vind dat gewoon erg leuk.. mijn naam is overigens taaltechnisch…

Ik was vroeger een wilde, maar ook een zacht ei met romantische gevoelens, Stones en Fogelberg, en godver, Dan is dood, laat "Longer" achter als meesterwerk, maar voor mij klinken "Netherlands" en vooral "Scarecrow's dream" als muziek in mijn oren. Ik ben een watje, dacht dat meisjes zacht waren, dat liefde beantwoord kon worden met eeuwige…

Ik ben aan het surfen op www.wuz.nl en mijn oog valt op een schrijven genaamd “Nederland Republiek of Monarchie?” In nog geen 6 regels wordt ons verteld dat Nederland maar een republiek moet worden, want dat zou democratischer zijn. Het stuk mist elke vorm van argumentatie, en met reden. Een grote multinational heeft een CEO, of president-directeur…

Eenzaam op mijn kamer. Stijve schouders en een zere nek, een bochel die zich vormt op m`n door verdriet gebogen rug. Verlangend naar liefde en warmte, zoekend.. eenzaam op mijn kamer, teruggetrokken en moedeloos. Zal er ooit iemand zijn die m`n gebogen rug wil masseren en me wil helpen recht te staan, die m`n verdriet durft te bekijken en te trotseren…

De muur, tientallen jaren stond hij daar, twistend over gelijk, links of rechts, commune of marktwerking. Ik vermoed dat moneymakers Poetin hebben overgehaald een andere waarheid te aanvaarden, een ego ingeruild voor het slijk der aarde. Het gaat alleen maar om geld, macht over mij en jou, voorbijgaand aan wat werkelijk leeft, links en rechts denderen…

Ik kan me niet voorstellen hoe je leven geweest is voordat jij mij kende. Je hebt zoveel meegemaakt, zoveel plaatsen gezien en zoveel mensen gekend. Jij hebt altijd grote dromen, grote plannen waarin ik niet paste. In mijn grote dromen was het altijd jij. En dan wil je me vertellen dat het over is, dat het niet meer kan. Ik tril. Jij kan en wilt me…

ik kwam deze site zomaar tegen, zocht een tegenklank voor wat ik zelf dacht, plempte mijn gevoelens op het scherm en zie, ik werd gehonoreerd, ik ben een netgedicht !!! kennelijk geen ballotage, geen kritiek, de tweede en derde keer werd ik net zo simpel geaccepteerd, iedereen kan hier dus zijn ei kwijt... stoute schoenen aangetrokken, de verwijzing…

Ja, je begrijpt me en komt gevaarlijk dichtbij. Ik kan niet anders doen dan luisteren en je woorden tot mij door laten dringen. Bijna wel lijkt het alsof je het over iemand anders hebt. Zo bijzonder als jij mij vindt, zo bijzonder vind ik mezelf niet. Ik bewonder je openheid en eerlijkheid en jouw manier van zeggen hoeveel ik voor je beteken. Soms…