Na een week om de betere redenen thuis gezeten te hebben, gisteravond het weerbericht te hebben beluisterd, zei ik: morgen ga ik naar buiten! Kijk, de hechtingen zitten er nog in maar met één hand kun je in mijn geval prima sturen als je het rustig aan doet en dat doe ik dus wel...man blij want die was grotendeels solidair met me...en zo togen we buitenwaarts, niet te verwarren met buitengaats want dat is van een heel andere orde natuurlijk.
Lekker wat winkels struinen, jawel op de gepaste…

Ieder jaar weer een terugkerend fenomeen, de vakantie van onze hulp en vast niet alleen die van mij maar van vele anderen ook natuurlijk. Ruim van tevoren moet ze aan kantoor doorgeven wanneer ze weg gaat en hoelang, ze is ook netjes op tijd daarmee en gewoonlijk doet men, na de diverse aanvaringen mijnerzijds hun best om een hulp in te zetten. Zo ook dit jaar, drie weken dichtgetimmerd qua hulp dus mooier kon niet, dachten we.
Natuurlijk is dat niet zo, natuurlijk komen er kinken in kabels…

Het was ergens bij het strand van de Antillen of de Bovenwindse eilanden. Teunis, een jongetje van drie jaar, dreef op zijn luchtbed over de golfjes van de branding. Vader duwde hem voort.
Dat geschommel op het water... Een beetje griezelig, maar Teunis voelde zich veilig met die grote sterke vader achter hem.
Het deinen, de zon op zijn bolletje... Teunis werd er soezerig van.
Daar zat hij in de achtertuin van hun groot woonhuis. Het avondrood gaf rossige glans aan struiken en fruitbomen.…

Dat het virus heel wat op ‘t geweten heeft is wel duidelijk. De gemoedelijkheid voorheen zo normaal in het ziekenhuis is verdwenen met de Noorderzon, tenminste dat denk ik dan.
Vorige week was ik na maanden afwachten of het wel kon uiteindelijk aan de beurt om wederom een operatie te ondergaan. Sinds ik met de andere vijand te maken heb waar collectebussen voor rondgaan, waar een heuse maand naar vernoemd is en waar je armbanden, kettingen en wat dies meer zij, voor aan kunt schaffen,…

Laatst op een zondag een documentaire gezien over de bekende Spaanse schilder Joan Miró. Zoals ik in mijn verhaaltje ‘Abstract’ al vertelde heb ik geen verstand van kunst en sta er open en er redelijk onbevooroordeeld tegenover. De AVRO komt soms met heel aardige documentaires op kunstgebied op de proppen.
Het hele leven van Joan Miró werd langs gelopen en wat heeft de man toch veel verschillende dingen gemaakt. Een terugkerend thema bij hem waren vrouwen en vogels en een ladder. De…

'Stel dat alles wat je gelooft of wat de geloven je hebben doen geloven, niet waar is en er geen hiernamaals bestaat, dan nog of zelfs juist daarom is het leven de moeite waard of waard geweest!', zegt de filosofisch ingestelde Befke Swart tegen haar partner Fopje Wieringa. 'Als alles in een niet-zijn eindigt bedoel je!', antwoordt Fopje met een serieuze blik. De harde wind beukt tegen de voordeur van hun kleine huis op de Kalverstraat 4 in Hindeloopen. In de tuin waait een gieter omver.…

Wybe loopt na het avondeten naar de brievenbus die voor aan de weg staat. Even de krant op halen en kijken of er post is. ‘Hoi Sjeng, ben je nou de Corolla van je vrouw aan het reviseren?’
‘Ik weet niet wat je bedoelt, maar ik ben haar auto helemaal aan het nakijken. Dat doe ik om de zoveel tijd. Zoals je weet heb ik vorige week mijn eigen karretje weer helemaal tip top in orde gemaakt. Die van haar is 15 jaar oud, maar loopt nog als een trein en dat wil ik zo houden.’
‘Je hebt…

De lerares Grieks en Latijn Erika Annelie Braam leidt een dubbeldik dubbelleven in de stijl van Dr. Jekyll and Mr. Hyde. Overdag werkt Erika bij het Hondsrug College aan de Emmalaan 25 in Emmen, waar de sfeer bijna altijd buitengewoon opgewekt is vanwege de christelijke signatuur, die overal bezit van heeft genomen, zelfs in het strak gemaaide gras rondom de school. Het halleluja-gevoel hangt in alle klaslokalen, alsof leren en in God geloven een ideale combinatie voor maatschappelijk succes…

Tanka
Het oude bosveld
os vol jonge, wijde hei.
Dank aan de schapen,…

Het zit Harmen Harmens niet lekker dat hij haar gemist heeft, terwijl zij potztausend vlakbij zijn woonhuis aan de Kerkeweg is geweest. Hij heeft het nota bene via de televisie moeten ontdekken, dat zij in zijn geliefde Wirdum is geweest. Zij heeft gewoon relaxed en beeldschoon in de Nederlands Hervormde Kerk rondgelopen. Het Nieuwsblad van het Noorden kwam ook pas achteraf met de gegevens. Natuurlijk is het velen niet ontgaan, maar hem weer wel natuurlijk, maar dat heeft hij ook wel wat aan…

Appjes in alle maten vliegen door de mobiel, de ene vraagt: heb je het warm, de ander vraagt: trek je het nog een beetje en diverse anderen vragen gewoon hoe of het gaat, nog los van de vele berichtjes die ik stuur naar de mensen die in de gaten gehouden moeten worden, zo hoort én moet dat nou eenmaal.
De golf is weer bezig met een opmars en dus houden we ons gedeisd, blijven zoveel mogelijk in onze eigen omgeving al is het alleen al omdat we geen risico willen lopen, maar dat ook zeer zeker…

Je zult maar in de tropen wonen. Hoe dat ongeveer zou kunnen voelen heb ik afgelopen nacht gemerkt.
Mijn behoorlijk grote slaapkamer/kantoor is aan de zuidkant van de woning gelegen. Heb ik trouwens niet bedacht – zo kochten we destijds het huis. En om dat echt te veranderen had misschien gekund, maar door de noodzaak de oude verkochte woning snel te ontruimen en de nieuwe ook snel te betrekken, ontbrak de tijd voor uitgebreid verbouwen en misschien ook de benodigde pecunia. Zo uitbundig als…

Nadat commissaris Maigret zijn intrek in Hotel Waanders aan de Rijksweg 12 heeft genomen, rijdt hij samen met de politiechef Gerard Olieman naar de plaats delict. Maigret verbaast zich over de veelal identiek geverfde boerdeijen, gekleurd in groen, rood, blauw en wit. Het ziet er allemaal quasie-vrolijk uit, want hij ziet heus wel hoe strak en perfectionistisch het allemaal gedaan is. Hij had zich al een beetje ingelezen over de Staphorster bevolking en ze blijken bijna allemaal lid te zijn van…

Ze wilde haar abonnement verlengen maar in dit geval koos ze voor het dure model, dat hield wel in dat: de rekening per maand groot was en ik zei: hou je in de gaten dat het bedrag elke maand terug komt? Je betaalt het ding uiteindelijk zelf hoor. Nee zei ze, ik kan het makkelijk betalen dus ik ga ervoor. Zelf ben ik blij met een gekocht mobieltje en een abb voor nog geen €10 per maand! Ik kan er alles mee doen en hoef niet speciaal een superduur exemplaar maar ja, er zijn er die er anders…

'Zijn we niet een beetje te jong voor dit soort geneuzel?', fluistert Lucas Mug tegen zijn liefje Wanda Lolkus, die meteen begint te giechelen. Een oud echtpaar draait zich meteen kwaadaardig om, alsof Wanda zit te vloeken in de kerk. Toevallig zitten ze wel in de Christoforuskerk aan de Gedempte Gracht 64 in Schagen en luisteren ze naar een voordracht van de in Schagen geboren dichteres Margreet Schouwenaar. 'Zullen we gaan?', fluistert Wanda. 'Nog even wachten of ze nog met iets pakkends voor…

Er wordt wat afgezucht, gezweten en gemopperd, er wordt gedronken omdat het verstandig is natuurlijk en intussen hoor ik de sirene’s van de brandweer voor de derde keer vandaag loeien, met deze hitte zul je maar bij de brandweer werken, een bepakking aan moeten terwijl het buiten al zo loeiheet is dat de mussen, die we vandaag niet eens gezien hebben, bijkans dood van het dak vallen. Zucht, zweet, druppel. Stoere mannen die de vlammen te lijf gaan, nou ja niet letterlijk natuurlijk maar ik…

Wybe z’n gehoor is niet zo best meer. Hij heeft jaren in een lawaaiige omgeving gewerkt en dat wreekt zich op den duur en levert de gekste miscommunicatie op.
Vandaag scharrelt hij van z’n zo’n 200 meter van de weg af staande woning, naar de brievenbus die aan de openbare weg staat.
Het was een lekkere zomerdag. Buurman Sjeng die aan de weg links van het pad woont, was bezig met het klooien aan z’n tweedehands Golf. Een hobby van hem. Z’n vrouw rijdt al jaren in een oude derdehands…

Er zit een libelle verstrikt in een spinneweb. Christoforo Klompstra denkt dat hij nog leeft en hij pakt een bezem om hem te bevrijden. Het is snikheet en het lege omhulsel met de prachtige groene staart dwarrelt als een propellerblaadje naar beneden. Vanaf zijn balkon heeft hij een mooi uitzicht op de Prinsenstraat in Groningen. Met altijd een biertje voor handen, want de kratten staan hoog opgestapeld. Vooral op een dag als deze weet hij de brouwsels goed te vinden. Hij heeft een stuk plastic…

Klamme zweterige lijven, druppels op die delen van je lijf waarvan je niet eens wist dat die daar sowieso konden komen, een kriebelig streepje over je rug zo’n streepje waarvan je denkt dat er een mier loopt, dat gevoel dus! Sporen van zweetvoeten over het laminaat, een doorlopende trip naar de keuken want: we moeten drinken! Ja logisch moeten we drinken, dat is om zo mogelijk nog meer openstaande kranen aan je lijf te hebben!
Jemig wat is het heet! We zouden niet klagen zeiden we stoer een…

Ja het kan iedereen overkomen, maar het overkwam mij.
Gisteren stil komen te staan met de auto, niet meer voor, niet meer achter uit te krijgen, te rijden, stil, stil gevallen, totaal stil gevallen.
En dat nog wel op een hele typisch plaats, 10 meter rechterbaan voor linksaf voor het stoplicht voor de ring A 10, dus op het viaduct met 4 banen, Amsterdam. Nou daar stond ik dan, neen daar stonden we, ik had een klussenvriend meegenomen om te werken op de volkstuin.
Ik gaf hem water en vroeg of…