Geert staat weer zijn mannetje, zoals hij dat eigenlijk altijd wel doet maar ditmaal is ie wel zo boos en zo terecht want wat is het geval? Een lid van de VVD, met het knappe salaris van een slordige €6000 per maand, jaja, je leest het goed, de man staat aan de microfoon te debatteren dat: in tijden van Zoom, in tijden van het “ thuis werken “ in tijden van dure brandstof het dus- gezien het feit dat hij voor een PO of een ander soort bijeenkomst het niet nodig vindt om zijn neus in de…

Het zal een jaar of twintig ( meer kan ook ) geleden zijn toen meneer T en mijn persoontje richting Limburg gingen, naar Arcen om precies te zijn want daar zitten die geweldige thermaal baden waar je zo zalig verwend wordt dat je lijf al bij voorbaat warm aan gaat voelen, maar dit even terzijde. Het verschil in de weersomstandigheden is per provincie groot te noemen, want daar- waar we vanaf de randstad vertrokken in redelijke temperaturen, kwamen we in het zuiden aan in de sneeuw! Jawel, het…

We toeren wat door onze mooie gemeente en nemen zo en passant wat winkels mee die op de route liggen, zo blijf je op de hoogte van het inmiddels toch wel gewijzigde assortiment want deze winkels bezoek je alleen maar als je iets speciaals nodig hebt, juist die dus! En 1 van die winkels is de Action, echt een winkel waar je op zijn minst een keer per maand moet zijn, al is het alleen al omdat zo vreselijk veel spullen er vele malen goedkoper zijn dan bij onze gebruikelijke supers, zelfs; als…

'Ik heb haar gisteravond gevolgd en je zult het niet geloven, maar die verleidelijke kapster woont op Foksdiep 53, weet je wel hoe duur dat huis is?', zegt Jaap Roggebrood, die als garnalenvisser het hoofd amper boven water kan houden. 'Richting de miljoen, vermoed ik', antwoordt zijn vriend Pieter Zoudenbalch, die al jaren in een viswinkel werkt en het ook niet breed heeft, maar beiden zijn trouwe kerkgangers en wat de dominee hen zondag's in de Oud-Gereformeerde kerk vertelt, slikken ze als…

"Ik weet waarom je hier bent," bromde hij met een stem als een orkest van contrabassen.
De hertogin luisterde stomverbaasd: nog steeds hing ze ondersteboven tussen de ijswanden.
"Je wilde het poollicht zien en dat ook in je eigen woning hebben," ging de spookachtige ijsbeer verder. "Nu, ik weet hoe je eraan kunt komen."
Hij vertelde heel wat. De hertogin verstond het maar half, omdat ze draaierig en duizelig in haar hoofd was. Dat kwam vooral door de hete adem van dat verschrikkelijke beest.…

Of we nou- met zijn allen op het verkeerde been staan, erop gezet zijn of dat eigenlijk niemand precies weet wat te doen bij deze nare periode, ik weet het niet! Of we allemaal in de maling genomen worden- ik weet het niet, of niemand weet wat er nu precies aan de hand is ( en was), ik weet het niet maar wat we inmiddels allemaal wel weten is: dat die oervervelende nare, idiote vijand niet weg te bombarderen is, niet weg te vegen- te schuiven en evenmin te spuiten! Of we nou wel- of niet op het…

Buiten het dorp, aan de rand van het bos, woonde een houthakker met zijn vrouw. De kleine woning van het echtpaar was wel heel eenvoudig.
Het hutje van boomtakken en bladeren vonden ze heus mooi genoeg. 's Nachts waren ze helemaal tevreden met het licht van één lantaarn of met wat maneschijn, die door het bladerdak drong.
'Winters moesten de wanden van de hut wel dikker worden gemaakt. Dat deden ze met aarde en droog gas. Heel gezellig zaten man en vrouw bij het houtvuurtje, dat rustig…

De dame die me belt zegt: nee U moet echt vandaag komen om bloed te prikken want: de arts heeft precies op elkaar afgestemde afspraken. Nou dat vind ik heel knap, precies op elkaar afgestemde afspraken, nog niet eerder had ik te maken met een arts die én op tijd is én afspraken had die, op elkander afgestemd waren. Maar je ziet: nooit te oud om te leren, duidelijk. Omdat ik net binnenstapte en het buiten dus gruwelijk koud was, dacht ik heel even: ik ga morgen wel dat kostbare vocht af laten…

Ze zit in de zorg, een magnifiek beroep ook nog en is er gelukkig, is er blij en zit er op haar plaats, tot nu. Ze zit in de zorg, ziet de hele wereld aan ellende aan zich voorbijkomen, haar bureautje ligt vol, telefoon roodgloeiend en ze vult de dagen! Ze zit in de zorg, ook met het - eerst virus, toen epidemie en nu een pandemie, de werkzaamheden werden uitgebreid natuurlijk toch: komt ze elke dag met een opgeruimd gezicht en humeur aan en verzet spreekwoordelijke bergen! Dat dit collega’s…

Volop in het nieuws- de misstanden achter de schermen van een tv programma en wel van The Voice, met een enorm voordeel want: de voice oftewel de stem, is gehoord na diverse jaren alleen maar op de achtergrond gehoord te zijn, nu volop in het nieuws. Alles staat er vol van- iedereen heeft een mening en niemand weet momenteel waar de schoen nu precies wringt al zijn de verhalen niet van de lucht. Misbruik wordt bestraft.
De stem is eindelijk gehoord en “ op waarheid “ berusten feiten komen…

Eerst had ik hierboven de uitdrukking ‘met je ziel onder je arm lopen’ willen zetten, maar dat dekt de lading niet. Het betekent zoiets als: niets te doen hebben, lanterfanten of soms verwijst het indirect naar eenzaamheid.
Tegenwoordig ga ik met mezelf lopen c.q. wandelen, niet omdat ik niets te doen heb, maar gewoon een dik uur of zo om een beetje in conditie te blijven en de spijsvertering te stimuleren. Tevens voor een frisse neus.
Voorheen ging ik wandelen met mijn drie herders –…

De versoepelingen kwamen op tijd, voor de helft van de mensen dan, voor die helft die het gewoon niet meer zag zitten, die helft die in een depressie terecht kwamen, waarvan sommigen ook nog zo diep dat het nog maar de vraag is of ze er sowieso nog uitkomen. Heel triest maar onvermijdelijk blijkbaar.
De andere helft volgt voor een belangrijk deel nog steeds: zoals we ooit de maatregelen zijn ingegaan dus - met afstand, met mondkapje, met beleid en met heel veel wantrouwen jegens die mensen die…

Op de terugweg van een verjaardag waar we waren, zeg ik tegen meneer T: wat maakt jouw scootmobiel een raar geluid. Tja, zegt hij, ik hoor ook wat, maar geen idee wat er aan de hand is. En zo toeren we in de kou richting huis, hebben het er ook al over dat - zodra we thuis zijn - meteen de verwarming aan gaat, want oei wat was het koud! Thuis komt in zicht en we rijden de berging binnen, hij eerst want dat werkt het beste dus…
Als ook ik de cabrio voorzichtig achteruit rij, hoor ik een…

Dit kan toch niet, ik droom, dit kan en mag niet waar zijn wat hier gebeurt. Een rechtstreekse uitzending van het journaal met beelden die zo onwerkelijk schokkend zijn, dat het niet eens gedroomd kan zijn!
Een mensenmenigte belaagt de Tweede Kamer, waarbij de voorste groep luid schreeuwt ‘Tribunalen, tribunalen’. Een groep met hun gezichten verstoppend in hoodies, bivakmutsen, achter mondkapjes en maskers, gewapend met knuppels en enkelen zelfs met angstaanjagende messen en/of manchetes,…

Ze kennen elkaar al vanaf de kleuterschool en ondanks hun verschillende studies ontmoeten ze elkaar nog geregeld, wanneer ze weer in hun oude, vertrouwde Stavoren vertoeven. Meestal bouwen ze dan samen een flink feestje, ergens in de open lucht, uit het zicht van de benepen, roddelzieke lui. Botte Engwirda, die journalistiek in Zwolle studeert, is meestal de aanstichter en de aangever van de nodige sterke drank en maffe drugs. Drie studeren aan de RUG, Holle Ripperda studeert er geschiedenis,…

Diverse mensen, evenzovele smaken ook al op het gebied van televisie kijken, vanzelf. In huize T is dat niet anders natuurlijk maar soms, jawel soms kijken we dezelfde programma’s , soms wel, vaak niet maar dat geeft niets want hij houdt van tv en ik vermaak me op diverse andere manieren ook wel. Om terug te komen op smaak verschil zou er afgelopen week weer een nieuwe episode komen van dat knikkerspel, marble mania heet het en nu gaat het niet om de knikkers maar vooral om de wijze waarop…

Laatst heb ik een ‘gedicht’ gemaakt geheten ‘Wat is toch die Stilte’, waarin geprobeerd is meerdere facetten van stiltes te benoemen. Hoe ik daartoe ben gekomen weet ik niet meer, maar opeens was het er weer eens – het besef van en over stilte.
Iets wat we op het platteland zo af en toe nog wel eens kunnen ervaren op een zomerse avond, wanneer blijkbaar iedereen zich er aan overgeeft – heerlijk.
Stilte is iets wat steeds zeldzamer wordt. De jeugd van tegenwoordig zal het begrip zo…

Als je in een oudere woning woont op het platteland voel je dat je nog in en met de natuur leeft. Er is altijd wel een kiertje waar wat tocht door komt. Dit in tegenstelling tot de tegenwoordig vereiste couveuse-woningen die ons steeds kwetsbaarder maken.
Hier voeren we de koolmezen en andere vogeltjes nog een beetje bij, helaas kan het dan niet anders dan dat je soms ook last krijgt van muizen. Op zich niet zo erg, als ze maar blijven waar ze horen – buiten.
Echter de huismuis is een…

Oudejaarsavond 2021, langzaam gaan de wijzers richting het grote moment dat we elkaar een Gelukkig, Gezond en Mooi Nieuwjaar kunnen wensen. Net als vorig jaar, toen deden we dat ook, net als de talloze jaren ervoor! Oudejaarsavond - een vuurwerkverbod waar men zich al maanden niet aan houdt maar dit terzijde - een samenkomen van niet meer dan twee personen, waar ook niet veel mensen zich wel aan houden, maar net zoveel mensen dus niet! Net als met sluiten van winkels, de ene is netjes dicht de…

Boer Harm Makkinga kijkt naar de trein, die even stilstaat op station Hindeloopen. In zijn verbeelding ziet hij de beginscene van 'Once Upon a Time in the West'. Hij fluit even wat Charles Bronson de hele film op zijn mondharmonica speelt. De trein is al snel weer weg, want op dit station zie je haast geen kip in- en uitstappen. Terwijl hij een biet uitschudt, hoort hij een ander fluittoontje uit een andere film, uit 'Kill Bill'. Verschrikt kijkt hij op en ziet hij de geel-zwarte outfit van…