Alle inzendingen over Trouw in de buurt

...van vele prijzen, merkte bijna niemand op. Ze hield zich schuil te Andijk aan het IJsselmeer boven Hoorn. Met ‘Vogeleiland De Kreupel’ en vooral ‘Buurtjeskerk’. Juweeltjes zonder stemmen. Laten we haar met een bezoekje vereren. En een monter commentaartje achterlaten, misschien is ze...

...reden, dat ik met volle overgave durf te vertellen, dat ik in een echte buurt woon.

...wilde ik alleen maar zo snel mogelijk naar huis. Weg uit die gruwelijke buurt. Die buurt die een deuk in mijn geweten sloeg.

...die uitnodigden tot de gedeelde maaltijd. De werklieden hebben de laatste hand gelegd aan mijn eigen woning, niet ver uit de buurt en ik mag mijn koninkrijk, mijn privé-terrein en mijn toekomst begroeten en verwelkomen en opnieuw in bezit nemen.

...welhaast verdwaasd en gedesoriënteerd in mijn buurt gezocht naar mijn flatje. Ik heb haar bij haar komst de rozen geschonken als dank voor de jarenlange huishoudelijke zorg voor mijn familie. Zestien jaar na het dramatische afscheid van mijn charismatische moeder heb ik de trouwe Marianne...

...vriendschap die haar aroma verspreidde over de buurt waardoor een gouden licht werd verleend aan het gewone en nietige; waardoor het opgeheven werd naar een goddelijke dimensie, naar het hogere, waarvan ik, als ik die contreien nog weleens passeer, nog een zweem waarneem van wat ik daar steeds...

...als ze de mensen die elke week opnieuw die zooi opruimen een aardigheidje zouden geven?

...eveneens tevergeefs had ze rondgedwaald in mijn buurt en naar mijn adres gezocht. Nu wisselden we telefoonnummers uit die ze noteerde op een klein briefje dat ze bij zich had. ("Jongeman" had ze gezegd tegen een verkoper achter een kraam "hebt u misschien even een pen?") Ze verklaarde nu al...

...die ons kleine tuintje begrensde. Ik liet het gebeuren en had geen verweer. De buurt leefde in die tijd op straat en daar speelde ik met de buurtgenootjes. Iedereen kende iedereen in onze kleine wereld, in ons kleine universum en daar beleefde ik mijn stormachtige, onvergetelijke...

.....

...de fabriek. De hoge, lange, stenen schoorsteen met de trotse naam AaBe aan haar top spuwde haar rook ten hemel. Het leven speelde zich af in de grauwe straten met de kinderen uit de buurt. Daar kaatsten we met de kleurige ballen tegen de bakstenen muren, daar wrongen we elastiek om onze enkels...

...van steen en cement met een tuintje en een gazonnetje, een huisje waar jij thuis bent. Ik bouw voor jou een huisje om in te wonen samen met mij, we krijgen kinderen nemen een hond en we leven daar frank en vrij. Ik bouw voor jou een huisje, het staat er nu zo mooi bij. Ik prijs me...

...anders stierf het huwelijk ongetwijfeld een stille dood. Het blijft aanspreken, en dat zal zeker nog een tijdje blijven. Korter van periode misschien maar niet minder intens. En weet je, door dit alles hier neer te pennen flitst er maar één gegeven meer door mijn hoofd….. ‘Zal ze ja...

...nooit uitgepraat. Wie o wie is toch die vrouw en waar hangt ze uit? Foppe de eeuwige vrijgezel

...Beer, zoveel lengtes schuin naar beneden. Verdomme, zonder haar gaat het me niet lukken. Zonder haar lukt niks me. Kut. Superkut.

...en produceerde onafgebroken dezelfde melodie en zij moest luisteren, of zij wilde of niet........

...maar zonder oude overboord te gooien. PC blijft haar eerste liefde. Die bracht haar de vreugde van het schrijven. En dát zal ze nooit vergeten.

...Gauloise, die ik had gebietst van mijn vakantiebuurtjes Het proesten bleef geheel uit. Wat ervoor in de plaats kwam was een gevoel van herinnering, herkenning, thuiskomen. Vanaf de eerste teer- en nicotinehaal ontspande mijn lijf zich compleet. Mijn oude ziel vierde een feestje en mijn longen...

...herinneren die hij gaf voor alle kinderen uit de buurt. In zijn "Beatle"-kostuum vormde hij een elegante verschijning maar hij zou nooit trouwen, al hield hij er in latere jaren wel een geheimzinnige vriendin, genaamd "Mary-Lou" op na. Eveneens in zijn nadagen, na de dood van zijn moeder,...

Op een dag struinde ik rond in een buurt die nog onvermoede geheimzinnigheden voor mij verborg en belde ik aan op nummer eenenzeventig. Mevrouw zit aan haar keukentafel in een grauwe, ongezellige flat en begint, zodra ze een menselijk wezen ontwaart in de vorm van mijn persoon met het uitstorten...

...alleen gepromoveerd tot buitengewoon prettige buurtbewoonster. Vaak als ik een boek las, vroeg ik me af hoe een personage tot stand zou komen? Hoe bedenk je dat? Hoe zet je een personage in elkaar? Met lijntjes naar broers, vrienden, hobby's, etc. Om later in het boek te kunnen gebruiken. Ik...

...cd-albums verkocht. Maar het was ook een buurt waar veel junks rondliepen. In de herfst van 1992 was Bjarne getuige van een beroving van een toerist. De persoon werd met een mes gestoken. Bjarne begon hard te schreeuwen om de aanvallers af te leiden. Toen er meer mensen begonnen te roepen...

...een glimlach keek Bjarne toe. De Amsterdamse buurt ging iedere dag meer achteruit. Telefoonwinkels met mogelijke criminele achtergrond schoten als paddenstoelen uit de grond. De duurdere winkels verdwenen uit de winkelstraat. Er kwamen koffieshops en kapsalons. Er was een kakkerlakkenplaag...

...zal ik echter nooit', zegt Hoes. 'Dit is een huwelijk in voor- en tegenspoed, tot de dood ons scheidt.'

...op de achterbank! De twee oudsten hebben inmiddels hun eigen wagentje. Ik kan het niet laten onze ouwe trouwe makker even een klopje te geven. Dan hoor ik mezelf mompelen: ‘Goed gedaan, jochie. Bedankt!’ Verbeeld ik het me of zie ik echt even zijn lichtje knipperen? Dat schorre toetertje...

Ha Tansy, riep de mevrouw enthousiast en ze bukte zich over het hekje om onze Cavalier over zijn kop te aaien. Tansy drapeerde zijn oren over haar handen en keek haar bevallig aan. Hij is jarig, zei ik. Hij is drie geworden. Als ik later jong ben, zei de vrouw, dan ga ik met hem trouwen.

...je vinden op http://indebuurt.trouw.nl/dichtindebuurt-583-kermis.html . Om in een bloemlezing te kunnen worden opgenomen heeft het een publieke beoordeling nodig. Daar vraag ik dus om. Niet dubben hoor." Van Paul Roelofsen, dichter. Bij mij in hoog aanzien. Ik glom: 'deskundige', tot...

...via haar huid mijn vermoeide omhulsel koelt, dan hurk ik blootsvoets in een wit vuur, schrijf haar naam met mijn duim tussen de sintels en herhaal dit meer dan duizend keer. Tot een van ons gaat. Daarna dooft alles en is er niets.

...was die uitslag eigenlijk?’ ‘Slecht,’zei kameel, ‘het is uitgezaaid’ De straat werd zwart voor zijn ogen.

...anderen. ‘Leuk toch’ zegt ze. ‘Ja, leuk’ zeg ik. Haar benen, dat feest, de vogels, de caravan en zelfs die black tie. Gewoon alles.