Alle inzendingen over Vissen

Vissen is als het lezen van een goed boek. Je vangt het gedachtengoed uit het water en je geeft je wens weer aan de vader terug. De vis is tenslotte de moeder van de mens.…

Vissen zijn nederig en stil en houden van van Hemel en iedereen die pijn lijdt, ze zijn het aspirientje van de dierenriem, gelovig en zacht.…

De komst van het bejaardentehuis ‘De Klapperwiek’ geeft een totaal nieuwe dimensie aan onze nieuwbouwwijk. De Klapper grenst aan een grote visvijver, met prachtige hardhouten steiger. Een ieder, maar vooral de bejaarde heren, maken hier dankbaar gebruik van. Snel krijgt het een grote sociale functie. Hangplaats voor de ouder wordende medemens.…

‘Oma, kom je me van school halen tussen de middag?’ kakelde het stemmetje van Bram door de telefoon. Volgende maand wordt hij vijf jaar en hij vindt het erg leuk om af en toe, wanneer Oma vrij is, tussen de middag een boterhammetje bij haar eten. Dan banjert hij over de dijk door het hoge gras en bekijkt de bloemetjes van Oma’s tuin. Dus de volgende…

Ik ging houden van de oranje en gouden vinnen en schubben, van de elegante, dubbele uitwaaierende staart en van de zilverwitte buik van mijn vissen, die glinsterde als kwikzilver in het late lamplicht. En ik hield van hun bedaard en bescheiden happende bekjes als zij hoopvol naar de oppervlakte zwommen, in afwachting van hun voer.…

Nee zegt Foppe, hoe kan ik anders vissen vangen denkt hij en rolt vlug een sjekkie en gaat op bed liggen om alle gedachten op een rijtje te zetten en schrijft dan dit verhaaltje met een trots gevoel. Want hij heeft immers zelf een vis gevangen! WONDERBARE VISVANGST Na het huishoudoverleg ga ik weer vissen. Nu met Ina.…

Wie graag in troebel water vist moet zijn aas goed in de gaten houden, je vangt zomaar bot.…

Die krioelende kleine vissen, die toch wel voor een talrijk nageslacht zorgen, dat is wat anders. En deze kleine bewoners van de zee smaken heerlijk. Fijn geperste sardientjes strelen zacht en aangenaam walsende tong en gehemeltebogen. Krijgen en genieten blijft altijd een vragende boodschap.…

Over het vissen denk ik. Meestal gaat er dan wel een hand naar de mond om een gênante geeuw te verbergen. Vissers geeuwen niet. Beroepscode denk ik. Toch vereist vissen waarschijnlijk veel van de mens. Het is ontspannend.…

Of misschien had ze gewoon simpelweg medelijden met de vissen.…

In het water wonen de vissen. Dieren die je niet ziet, dieren die je eigenlijk nooit te zien krijgt. Behalve dan hun signalen dat ze leven dat zijn de kringen die plotseling ontstaan aan het wateroppervlak. Tekens van leven. Het zijn tekens maar ook waterboeien.…

En Kuhlau weerklinkt, de lidcactus draagt haar trossen, de vogel kwettert en de vissen spartelen in het water.....…

Een paar keer zijn mijn vader en ik samen wezen vissen. Dat was niet zo maar een vispartijtje nee dat werd goed voorbereid. De avond vooraf was mijn vader al bezig mooie deegballen te kneden van brood en een beetje koffiemelk. Van havermout, oud brood en melk werden stevige voerballen gemaakt.…

‘Zo nu eerst een kop koffie’ zei mijn vader die daaraan, naast zijn Caballero, behoorlijk verslaafd was mede omdat andere verslavende middelen in die tijd nog niet zo voorhanden waren en drank te duur was. Later, na zijn hartproblemen, nam hij elke avond twee glaasjes vieux. Dat moest van de dokter beweerde hij omdat het zijn bloed lekker dun hield.…

Eén van mijn favoriete bezigheden was vissen en dit bij voorkeur op paling. Voor het avondeten werden de pieren met een schop uit de grond getrild. Dat was nog een ware kunst want je moest natuurlijk wel weten waar je de schop de grond in moest duwen en hoe je moest trillen.…

Laat nu maar de aprilvissen volzinnen schrijven. Mijn eigen leven met zijn trauma’s heeft niet gekregen, is niet genezen. Dankbaar hoef ik dus niet te wezen. Uiteindelijk zullen alle woorden, zinnen verdwijnen. Misschien dat mei anders zal schrijven.…

Toen kwamen de vissen weer en vroegen wat hij hier kwam doen. ''Gaan we dan weer leuke dingen doen op het land?'', riepen de vissen in koor. ''Dat kunnen jullie wel vergeten. Jullie gaan de pan in en worden opgegeten.'' De vissen schrokken geweldig toen ze dat hoorden en zwommen weg van de boot.…

Dus gun mijn inhoud een kans, het koraal, de riffen, de vissen, haaien, zeemeerminnen zeemeermannen en zeemeerminkinderen, want het mag natuurlijk niet voorkomen dat er nooit geen kleintjes meer bijkomen! Toch?…

Als in een droom keerde ik de dagboek bladzijde om, ik was niet de ik-persoon uit het verhaal, ik woonde niet in een dorp, ik hield niet van vissen en ik kende geen dorpshoofd. En er was geen haar op mijn hoofd die er ooit aan dacht om een schrijver te worden.…

mens maar wel lief en zo trokken zij baantjes en waren twee vissen in een zwembad en heel alleen.…

Wie kan zich voorstellen dat de NOS ooit de Olympische finale vissen verslaat, met op het ereschavotje drie karpers omhangen met goud, zilver en brons? Nee, ik heb niets met vissen en ik vind het eigenlijk ook een beetje zielig.…

Hij mag voor eeuwig met poëzie in de wateren rond Salina vissen.…

Het kind troost me: “U wist dat vissen verboden is en dat wist ík weer niet”.…

Haase, Van de Zandschulp, Griekspoor: ze winnen heel af en toe een potje van een toptiener maar vaker vissen ze tegen (veel) lager geplaatste collegae achter het tennisnet.…

"Je vond vissen toch mooi?" vroeg ik hem. "Nee," riep hij uit. "Ik ben alleen gek op auto’s. Op rode auto’s," voegde hij eraan toe.…

Zij heeft vissen in een kom. Zij heeft reuma en psoriasis. Zij heeft pijnstillers en medicijnen om de medicatie te ondersteunen. Zij komt soms haar bed niet uit, haar lijf knarst in pijnlijke welvingen. Zij heeft een duwtje nodig om er te mogen zijn. Ik stof af en zuig en dweil, zij maakt koffie en zij zingt mijn naam.…

Waar ik eens rondsjouwde met jou (vertwijfeld, wanhopig, huilend; je zware lichaam in de rolstoel vóór me) verheffen zich nu nog de marktkramen, met wit zeildoek bedekt en bekleed, waarop de blinkende dode vissen liggen opgestapeld en het glanzende, kleurige fruit. Opgewekte, vrolijke kooplui prijzen de waren aan. Mijn Tilburg bleef me trouw...…

Er waren eens twee mannen die in het parkje elkaar spraken terwijl ze aan het vissen waren. Zegt de ene tegen de andere: mijn leven is net een sprookje, elke keer als ik met een vis thuis kom zit er een prinsesje op de bank. Zegt de andere man: mijn leven is ook net een sprookje, elke keer als ik thuis kom zit er een heks op de bank!…

Heeft iemand al onderzocht hoe het met de vissen zit? Moet er ook niet een ophokplicht voor vissen worden ingesteld? Ja toch? Veel vogels eten namelijk vissen! Daar is even niet over nagedacht.…

In de schemer waren nog net grote vissen te zien: monsterachtige vissen met scherpe tanden! "Bijna hadden die beesten mij opgegeten... Maar wacht eens! Dit eilandje drijft rond. Straks zal het wel naar de oever gaan. Dan stap ik er gewoon vanaf en ga verder." Fred wachtte en wachtte, de hele nacht.…